Kendimi bildim bileli asosyalim. Kimsenin benimle işi olmaz. Benimde kimseyle işim olmaz. işden eve gelir gider boş zamanımda burda ya da nette gezinirken arada dizi film izlerim.Ben mutluyum .Bana kimse dokunmasin .ülke zaten gibimde değil. Sirtim devlete dayalı.Her ay param yatar kebab.

Asosyalim de okumam amk

Yine her zaman ki oturdum ışık sacan dikdörtgene, yapılabilecek ne varsa yapıyordum ara sıra ferre acıp izliyor, yabancı dizilerimi takip ediyordum,her günüm aynıydı, ailemle kavga ediyordum, dostum yoktu hepsi bir merhabalıktı... ara sıra kalkıp bilgisayarın başından sadece kahvemi alıyordum tabi bir yandan da sigara mı içiyordum.
Babamdan o kadar cok dayak yemiştim ki sigara için eşşek yese yola gelirdi ama ben hala sigarayı bırakmamıştım, tabi bir süre sonra içememede karışmaz oldular,ne yaparsan yap havasına girdiler.. Ailem benden umudunu kesmişti ne ders çalışıyor nede ileriye yönelik bir yatırım ot gibi yaşıyordum..

Tek Dostum Sigara
Tek Arkadaşım Bilgisayar
Tek Mutlulugum Odam dı

Ta ki onu görene kadar!

edit:Hikayemiz Bitmiştir, Okuyan gözleriinize ve benim geç kalışlarma dayandıgınız için teşekkür ediyorummm
esen kalın!