sözlüğn aykırı yazarı amsever ile röportaj

hosbulduk panpa.

oncelikle bana bu imkani verdigin icin cok tesekkur ederim. insanlarin inci icinde yanlis anlamalarina ve onyargilarina karsi bu roportajin iyi olacagini dusunuyorum.

amsever 1987 yilinin sicak bi gununde ankaraya gozlerini acti. dogma buyume angara bebesiyim sokaklari iyi bilirim ufakliktan beri hep aykiri bi tavrim olmustur hocalarim aileme ve bana genelde bu yonde oneriler yaparlardi ama ben acikcasi pek giblemezdim cunku hep bu hayatta yolunda gitmeyen biseyler oldugunun farkindaydim,bu farkindalikla dogmustum.bu yuzden yer yer mutsuz yer yer cok mutlu oldum ,insanlarin samimiyet olcusunu cok kolay yakalayabilen biriyimdir ve samimiyetsizlik beni uzer bu yuzden ne yasadiysam alt veya ust sinirlarda yasadim..

universite hayatim da boyle gecti sonra yurtdisina ciktim ve uzun sure singapur'da ve tayland'a yasadim. hatta tayland'a bi evlilik bile yaptim:) suan bosanmis degilim ama gelinden kaciyorum diyelim..)

bu sorunun cevabini dusunmustum kendi kendime bende.

sanirim burdaki yazarlarin gerek sozlukte gerek ozel mesajlarda bana soyledikleri beni en cok motive eden sey. gercekten hic kendime yakistiramadigim cok iyi ovguler aldim, kendi kendime sevindim ama ego sahibi asla yapmadi bu beni. aksine daha da kuculttu herbir ovgude daha zor seyleri yapan fikirleri icin olmeyi goze alan insanlari dusundum, kendimden utandim.ama cesaretimi toplamam icin boyle gorusler cok onemliydi misal bi panpam'musluman senin gibi olmali' dedi hem utandim hem gurur oksandi yada bi genc arkadasimiz 'turk kesinlikle senin gibidir hayalimdeki atalarim senin gibi' dedi bunlar benim icin beni asan ovgulerdi.
ben normal hayatimda cok konusan birilerine bisey ogretme derdine giren bi adam degilimdir sadece gozlemlerim genelde ,insanlara karismayi sevmem yada kendimi anlatmayi yada dertlerimi soylemeyi.. sessiz bi guc vardir icimde o beni oyalar hep..

ama sunu anladim ben hep karsitlarim icinde gelgitlerle yasadim. kendi kendime kotu muyum iyi miyim diye hep sordum.. cunku kotulukte yaptim iyilikte yaptim hayatimda. icimde seytanla melek sevisir durumdaydi:) ama sunu anladim ki o karsitlarin icinde en ustte her insanda olan sonsuz bi iyilik var,onu hissetmek bile inanilmaz bi guc veriyor insana ve sonunda endise etmiyorsun onu hissetikce.ve burdan guc alirsam basaramicagim hicbisey olmadigini kendi kendime telkinledim..

kisa bi hikaye vardir adamin biri karaya vurmus denizyildizlarini geri denize atiyor.ama binlerce deniz yildizi var ve hepsini kurtarmasi imkansiz..onu goren biri yaa ne ugrasiyorsun sanki hepsini kurtaracaksin diye boburleniyor.. adamin cevabi 'hepsini kurtaramicagimi biliyorum ama bitanesini bile kurtarsam bu o denizyildizi icin cok buyuk bi kurtulustur ve onun icin cok onemlidir ,o bana yeter' diyor..

motivasyonum bu yonde..

kimilerine göre bir halk kahramanı, kimilerine göre bir tabu dozeri, kimilerine göre ise bir evliya. fakat tüm sözlük ahalisinin hakkında hemfikir olduğu tek konu, amsever'in sıradışı bir zekaya sahip olması. alkışlarınızla amsever'i başlığa davet ediyorum.

hoşgeldin amsever. öncelikle seni çekemeyenlerden tehditler aldığını biliyorum. bu yüzden mahremiyet sınırlarını aşmayacak şekilde cevaplar mısın, kim bu amsever?

girdigim ortama uyum saglayan bi tipimdir cok aksi bi durum olmadikca, tamamen ruh halimle alakali o an nasil bi tavir takincagim. bazen gorenler der ki bu adam tam bi pic kiz birakmiyordur ortalikta bazilari da lan bu cocuk enayi herhalde der..ben ikisi de olabilirim ama gozuken ben asla ben degilim ,kafam cok baska biyerdeyken o an ortamin icinde hic farkettirmem ve ona uyum saglarim,pek insanlara anlatmaya yormuyorum kendimi acikca cok oyle insanlarda yok bi kiz arkadasima biraz derin mevzulardan bahsetmistim sonra pisman oldum cunku hasta oldu sabah kalktiginda fazla gelmisti hem benligne hem vucuduna.. o zaman anladim bazi seyler herkese anlatilmamali ,susmanin erdemi burdaymis o an cozdum herkese anlatmak icin farkli kelimeler farkli yontemler varmis onemli olan benim ne anlattigim degil karsimdakinin nasil anlayacagiymis ve onun seviyesiymis.. iste kutsal metilerde buna gore hazirlanir bu yuzden kutsaldirlar ve 1000 yillari etkilerler, cunku en dusuk en cahil insan bile onlardan alacagini alir ,en ust duzeyde gezen bilgili kafalarda mesajini kendine gore alir..

ben biraz rahat bi adamim acikcasi nedense oyle benim tarzimda insanlarda gozlenen nobet tarzi, isyan tarzi seyler pek gozukmuyor.. bagiracak zamanin gelene kadar sus diyor icimden baska bi ses..tam bu sirada mesnevinin girisi aklima geldi onu yaziyim..

'ben her bir cemiyette ağlar oldum. halleri iyi ve kötü olanlara çift oldum. arkadaş oldum.
herkes kendince bana yar ve dost oldu. fakat benim içimdeki sırlarımı aramadı.
benim sırrım benim feryadımdan uzak değildir, fakat sırrımı anlayacak göz ve kulakta o nur yok.
beden candan ve can bedenden gizli değil. lakin canı görmeye kimsenin izini yok.'

cigliklarim sessizligimde sakli...

yardimim dokunabiliyorsa insanlara ne mutlu benim icin.ama ben kendime boyle bi pay vermek istemiyorum aslinda kurtulus her insanin kendi icinde sadece unutulmus ustu kapatilmis benim icin her insan boyledir ,bu kadar guzellik bu kadar berbat biseye nasil konur hayretler icindeyim.. tabi bu guzelligi orten seyler var, insanligin sorunu da orda basliyor zaten ama bu bi etkinin eseri oz'un ustune yapismis bazi kirlenmislikler var bu konu cok uzun ve derin bi mevzu, insanlar kendilerine bakabilseler en buyuk korkularini orda yasiyacaklar ama kimsenin cesareti ve istegi yok ama bundan kacista yok er gec bu kader gerceklesir ve insan kendi kendine bakmak zorunda kalir.. bunu olmeden yapmak maharetli olan ne demisler 'cehennemde ates yoktur insan atesini dunyadan goturur' aynen boyledir ve asil cehennem bagirislarini kimsenin duymadigi yerdir..

onumde dedigin tarzda cok yol acildi ama ego sahibi olmamamdan mi denir samimiyetsizlik sevmedigimden midir bilmiyorum ama o yolda gitmedim.. icimdeki ses buna engel oldu bircok seye engel oldugu gibi ben onun etkisende yasiyorum ve bu yuzden gorunuste cok zarardayim ama bu beni hic etkilemiyor, fuzulinin dedigi gibi;
"ask derdiyle hosem el cek ilacimdan tabib
kilma derdime derman kim helakum zehri dermanundadur"
.
ben boyleyim biraz... onumde acilan yollar konusunda da misal tv ekranlarina bakiyorum herkes bi tarafin belirledigi kaliplarin icinde yada tarikat liderlerine, ilahiyatcilara,proflara, herkese bakiyorum hepsi kendi egolarinin oyuncagi durumundalar..ben de boyle olur muyum diye bi korku var icimde bu yuzden o yolda degilim,ben baskalari tarafindan yontulmak istemiyorum ben bagirmak istiyorum eger bagiracak firsatim olursa..ben hep kendime bakmaya ugrasiyorum benim icin onemli olan bu cunku kendi gozumdeki odunu gormeden karsimdakinin gozundeki kiymiga laf soyleyemem, eger o odunu cikarirsam karsimdakinin kiymigi cikarmasina yardim edebilirim..

durgunlasiyorum bazen bilmiyorum belki hic gelmicek bi isareti bekliyorum ,beklemekten mutsuz muyum? degilim ,gelmeyince mutsuz mu olacagim? olmicam. teslim olmak en buyuk erdemdir bu hayatta ben teslim oldum..

sevip sevmemek geciyor bi zaman sonra bunlar onemli degil pek panpa ben yaptigi islerin bazilarini kabullenemiyorum. ingilizler olsa iyi olurdu dedirtiyorsa bu ulkenin insanina ,bunu neden dedigini dusunmesi gerekenler sizlersiniz..ve evet acikca soyluyorum ingiliz mandasi olsaydik onlar ataturk'un bu halka yaptiklarini yapmaya cesaret edemezlerdi..

himm zor soru..ben bi zaman sonra sunun farkina vardim bu dunya da bulunan her filizof, dusunur,yazar aslinda dogru seylerden bahseder ve varolana atif yapar. kelimelerin bozuklugu yada anlatimin sakatliginin ardinda onemli olan onu yazan insanin bilincine gecip onu oyle anlamaya calismaktir. boyle gorursek olayi butun olana daha yaklasiriz ,varolmayan biseyden bahsedilemez dunyada. bisey varolmussa o satirlara dokulur ancak ama dedigim gibi yaziya gecerken kayabilir, bozulabilir,farklilasabilir bu yuzden yazani anlamak lazim..

misal ben marquis de sade'de okudum ,gazali'de okudum.. gorunuste birbirlerine ne kadar uzak insanlar ama hersey biyerde birlesir. evet bu dunya sade'nin anlattigi kadar igrenclesmeye yatkin , gazali'nin anlattigi kadarda temiz olmaya paranoyakca baglanilacak kadar yatkin. biri tanriya isyankar ve kufurbaz ,biri teslimeytci ve sadik.. ikisini bakis acisi da dogru cunku dedigim gibi soylenen hersoz biseyler varoldugu icin soylenmistir o hisler olmadan bunlar ortaya cikmaz, onemli olan varolana senin nasil baktigindir..

nasil en onemli sorudur hayatta asla neden insanlari tatmin etmez, neden basittir, nasil komplex ve tatmin edici. nasil sorusunu insan kendine sorarsa cevaplari bulabilir haci bektasin dedigi gibi 'insan en okunasi kitaptir'

onu yazan arkadasin kim oldugunu bilmiyorum ama gercekten cok sevindim ve gururum oksandi. insanlarin cahilligini hic sevmiyorum belki bu yuzden cok sert ve asagiliyaci tavir takiniyorum ,aslinda gercekten onu asagilama kendime ego temin etmek icin degil bu yaptigim sadece boyle olmamali diye haykiriyorum kendi kendime belki bu yaraliyor beni.ama herseyi oldugu gibi gormek lazim bazi seyler degismiyor hicbir zaman bu tarz yontemleri insanlarin tepkilerini olcmek icin kullaniyorum kimi zaman mason oldum kimi zaman satanist kimi zaman hiristiyan bu sozlukte..hep kimin neye nasil tepki verdigini ne istedigini biraz olsun anlayabilmek icindi bunlar ,sunu anladim insanlarin cogu direk 'guc' istiyor, bunun nasil geldigi yada kendini neye cevirecegini umursamiyor..bu yarar saglamaz modern zamanlarin hastaligidir bu ve ne yazik ki zararli cikacaklar..

o yaziyi yazan arkadasta sanirim laf anlatabildiklerimden bu yuzden benim icin cok onemli insanlarda olumlu bi degigiblik yapabilmemnin mutlulugu ne parayla ne baska biseyle olculecek cinsten.ben bu topragin insanina guveniyorum ustundeki kir cozulmeye basladiginda gercekten cok iyi isler yapabilecek insanlar oldugunu biliyorum yeter ki o potanisiyeli cikartabilecek bi sistem kurulsun insana yonelik, dunyaya bi umut isigi cakilacak burdan bunu biliyorum.

gecen eski bi komsuma denk geldim benden yasca cok buyuk tabi kucukken ben resmimi yapmisti hafiften kafa kirik ,yeniden resim yapmaya basladim ben cok iyi ressamim oldukten sonra degerim bilinecek ama kimse benim degerimi bilmiyor dedi.ona abi ben senin yetenegini biliyorum sen cok iyi bi ressamsin efsane olacak adamsin bosver senin degerini bilmeyenler utansin dedim..o an gozlerindeki umut ve sevinc benim icin cok onemliydi ,bana amsever iyi ki sana rastgeldim kimse bana bunlari demiyor seni gormem cok iyi oldu ,varol dedi.. iste aslinda insanlarin davranislari birbirlerine karsi bu sekilde olsa hicbir sorunumuz yok ama biz insanlari asagiya cekmeye onurlarini ve cesaretlerini kirmaya programliyiz,ben yapamadiysam kimse yapamasin mantigi bizi cokertiyor ve bu yuzden biz olmamiz gereken yere gelemiyoruz.. inaniyorum biri gelcek ve tum herkese o cesareti verecek belki bana da..

arasira kendi kendimle savastigim zamanlar oluyor.ben herseyin ustunde bi adam degilim bazen ruh halime gore siddetli savaslar yasaniyor icimde.ama bazi seylerin otokontrolunu saglamaya calisiyorum misal benim tarzimda kafalarda genelde bi ego vardir ki bende de mevcut,o ego sana der ki insanlari seni anlamaz sen cok otedesin,sen kralsin sen en usttesin vs. ben buna kanmiyorum artik bu cok onemli bi egib her insan icin ne zaman egom bunu bana soylese onu tokatliyorum ve kendi kendime bi zerre oldugumu hatirlatiyorum. asla kendi aklima tapinmiyorum ama cok tevazu egodandir demisler ,farkli seyler oldugunun bilincindeyim kendimde ama bu ne kadar onemli bilmiyorum.

bu kadar farkli seyleri bi bunyede eritmek gercekten cok aci vericidir ,ne oldugunu kendin bile anlamazsin bazen ,bugun bakarim kendime seytanim bigun melek ama dedigim gibi bunlarin ustunde bi yer tayin ettim kendime ve onu dusunuyorum artik. oraya bi isim vermek kavramlastirmak imkansiz ne denirse ekgib belki de fazla ,sessiz ve kocaman bi bosluk ama herseyden daha guclu.. zaten ona tutunamazsam hasta ederim kendimi bu bilincsel bi durum en yuksek insanlar bile bu oyunun maskasari olmuslardir ,onume konulan ne olursa olsun onu cozumluyor ve daha ust biyere tayin ediyorum bilincimi bu hem aci verici cunku tatmin olacagin seyleri teker teker eliyorsun mutsuzluk yaratiyor insanda yerim neresi bilmiyorum ama yerimin benim onu aradigim kadar beni de aradigini biliyorum ve bu yasadiklarimin bosa olmadigini da biliyorum,bu dunya da veya baskasinda.

ooo kuruldum adamım benim.amsever seviyorum seni
edit:beni övenler derken benden de bahsediyor.ben de mühim biriyim beyler ha.

ağır işsizsiniz oğlum. adamın dibidir kendisi uzatmaya gerek yok

kesinlikle katiliyorum ,bana beni anlattigin icin mutesekkirim.ben bazi seylerin yontemlerini biliyorum insanlari bu yonde gudecek bilgim ve gucum var ama bunu yapamiyorum! icim el vermiyor bu aci verici bisey kendime cok telkin ettim amsever sen bosver insanlari kendi kendinin efendisisin sen cobansin onlar koyun diledigin gibi gut..bu yonde ilerleyebilirdim ama yapmadim veya yapamadim. koyunun safligi beni cezbetti onlara yakistiramadim benim gibi bi cobani..bu yuzden bu sistemin biyerde kirilmasi gerektigini dusunuyorum bunun icinde insanlarin kendini farketmesi lazim bu biraz hayalcilik suan icin ama olacak er yada gec bu kacinilmaz, biriktirilen hersey kusulacak ve orda bogulanlar olacak ne yazik ki..belki bunlari gorup ofkeleniyorum neden boylesiniz neden duruyorsunuz diye dovesim geliyor ama nedenlerini biliyorum aslinda belki bu kendime bi haykiris.. kendi yaralarimi iyilestirme konusunda iyi oldugum soylenemez yada etrafimin silbastan baslasam mi diye cok dusunuyorum yeni bi beden yeni bi hayat gibi yeni bi nefes lazim.. kendime ve cevreme iyi gelmiyorum bu da benim cezam..

amsever kim la

@35 isteyen istedigini desin ama ben suna eminim ki ataturk korkunc bi pismanlik icinde oldu. yaptigi seyleri belki basklarinin gazina gelip yapti, belki iyi etud edemedi, belki zaten bunu yapmak icin gelmisti bilmiyorum tek bildigim sey o pismanligin atesinin ruhunu asla birakmayacagi kiyamet gunune kadar..

sohbet imkanim olsa tek soracagim sey, dusundugum gibi dimi? olur.. muhakkak ki cevabi gozlerinde olacak bundan nickimin amsever oldugu kadar eminim.. degdi mi derdim yada hayir diyecektir bunu bugun bile goruyoruz mustafa kemalin askerleriyiz diye gezenlerden hicbirseye degmedigini anliyoruz. tabi isin obur dunya kismi ayri cok farkli bi insan olabilecekken kendine yazik etti, insani insan yapan secimleridir o bu secimlerinin cogunu yanlis kullandi, allah affetsin..

@11 hayır kotamın bitmesiyle alakalı got izlemeye gidiyordum vınndan mesaj geldi yeter diye

yazar bu başlıkta kendisini ne kadar da yalın ve samimi anlatmış (:

bilmem okurlar benle aynı fikri paylaşır mı ama 2. paragrafın bana buda'nın nirvana'sını, tasavvuftaki hakikati, hallac-ı mansur'un enel-hak'ını ve bilumum ilahi müesseselerin tanımladığı en uç, ulaşılmaz noktayı çağrıştırdı.

merak ettiğim bir konu var, böyle sıradışı bir kafa günlük hayatını nasıl yaşıyor acaba? elbette hepimiz gibi bakkala inip ekmek alıyorsun peki bunun dışında? var mıdır takıntıların? veya artık kafanın bunca yükü kaldıramadığı vakitlerde yaşadığın küçük nöbetler?

rewzerved

atatürk ü sevmiosun galiba ? doğrumu biliyoruz hatta sende o ingilizler olsa daha iyi di dien karı gibidüşünüosun ?

amsever

tekrar sözlükteki amsever'e dönelim. bu anlattıklarından sonra - belki de haddim olmayarak - seni motive eden şeyin aldığın övgülerin yanısıra, insanlara duyduğun öfke olabileceğini fark ettim. yani sen kendinle boğuşurken, sonsuz katlı bir binanın merdivenlerini koşar adım tırmanırken, insanların sürekli aynı basamakta durup son durağa vardıklarını düşünmeleri sinirini bozuyor kanımca. hemen yanlarına koşup ittiriyorsun onları, hadi diyorsun, devam etsenize daha yol uzun. kızıyorlar sana, senin de onların yanında durmanı istiyorlar, sen koşmaya devam ederken arkandan bağırıyorlar. arada sırada ağzından birkaç sitem sözü dökülüyor koşarken, onlar da sözlükte entry olarak can buluyorlar.

bilmiyorum katılır mısın bu görüşüme, öfkeden aldığın bu kuvvete?