sözlüğe şeytan çağırıyorum

ADJÚRO TE, serpens antíque, per júdicem vivórum et mortuórum, per factórem tuum, per factórem mundi, per eum, qui habet potestátem mitténdi te in gehénnam, ut ab hoc fámulo Dei N., qui (ab hac fámula Dei N., quæ) ad Ecclésiæ sinum recúrrit, cum metu, et exército furóris tui festínus discédas. Adjúro te íterum + (in fronte), non mea infirmitáte, sed virtúte Spíritus Sancti, ut éxeas ab hoc fámulo Dei N., quem (ab hac fámula Dei N., quam) omnípotens Deus ad imáginem suam fecit. Cede ígitur, cede non mihi, sed minístro Christi. Illius enim te urges potéstas, qui te Cruci suæ subjugávit. Illíus bráchium contremísce, qui, devíctis gemítibus inférni, ánimas ad lucem perdúxit. Sit tibi terror corpus hóminis + (in pectore), sit tibi formido imágo Dei + (in fronte). Non resístas nec moréris discédere ad hómine isto, quoniam complácuit discédere ab hómine isto, quóniam complácuit Christo in hómine habitáre. Et ne contemnéndum putes, dum me peccatórem nimis esse cognóscis. Imperat tibi Deus +. Imperat tibi majéstas Christi +. Imperat tibi Deus Pater +, ímperat tibi Deus Fílius +, ímperat tibi Deus Spíritus Sanctus +. Imperat tibi sacramentum crucis +. Imperat tibi fides sanctórum Apostolórum Petri et Pauli, et ceterórum Sanctórum +. Imperat tibi Mártyrum sanguis +. Imperat tibi continéntia Confessórum +. Imperat tibia pia Sanctórum et Sanctárum ómnio intercéssio +. Imperat tibi christiánæ fidei misteriórum virtus +. Exi ergo, transgréssor. Exi, sedúctor, plene omni dolo et fallácia, virtútis inimici, innocéntium persecútor. Da locum, diríssime, da locum, impiíssime, da locum Christo, in quo nihil invenísti de opéribus tuis: qui te spoliávit, qui regnum tuum destrúxit, qui te victum ligávit, et vasa tua dirípuit: qui te projécit in ténebras exterióres, ubi tibi cum minístris tuis érit præparatus intéritus. Sed quid truculéntis renitéris? Quid temerári e detréctas? Reus es omnipoténti Deo, cujus státua transgressus es. Reus es Fílio ejus Jesu Christo Dómino nostro, quem tentáre ausus es, et crucifígere præsumpsísti. Reus es humáno géneri, cui tuis persuasiónibus mortis venénum propinásti.

Adjuro ergo te, draco nequíssime, in nómine Agni + immaculáti, qui ambulávit super áspidem et basiliscum, qui conculcávit leónem et dracónem, ut discédas ab hoc hómine + (fiat signum crucis in fronte), discédas ab Ecclésia Dei + (fiat signum crucis super circunstantes): contremísce, et éffuge, invocáto nómini Dómini illíus, quem ínferi tremunt: cui virtútes cælórum, et Potestátes, et Dominatiónes subjéctæ sunt: quem Chérubim et Sérphim indeféssis vócibus laudant, dícentes: Sanctus, sanctus, sanctus Dóminus Deus Sábaoth. Imperat tibi Verbum + caro factum. Imperat tibi natus + ex Vírgine. Imperat tibi Jesus + Nazarénus, qui te, cum discípulos ejus contémneres, elísum atque prostrátum exíre præcépit ab hómine: quo præsénte, cum te ab hómine separásset, nec porcórum gregem íngredi præsumébas. Recéde ergo nunc adjurátus in nómine ejus + ab hómine, quem ipse plasmávit. Durum est tibi velle resístere +. Durum est tibi contra stímulum calcitráre +. Quia quanto tárdius exis, tanto magis tibi supplícium crescit, quia non hómines contémnis, sed illum, qui dominátur vivórum et mortuórum: Qui ventúrus est judicáre vivos et mórtuos, et sæculum per ignem.

Amen.