Bunca zaman bana anlatmaya çalistigini, 
Kendimi buldugumda anladim. 

Herkesin mutlu olmak için baska bir yolu varmis 
Kendi yolumu çizdigimde anladim.. 

Bir tek yasanarak ögrenilirmis; hayat, okuyarak, dinleyerek 
degil.. Bildiklerini bana neden anlatmadigini, anladim.. 

Yüreginde ask olmadan geçen hergün kayipmis 
Ask pesinden neden yalinayak kostugunu anladim.. 

Aci doruga ulastiginda gözyasi; gelmezmis gözlerden, 
Neden hiç aglamadigini anladim.. 
Aglayani güldürebilmek, aglayanla aglamaktan daha degerliymis, 
Gözyasimi kahkaya çevirdiginde anladim.. 

Bir insani herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdigi 
acitabilirmis, Çok acittiginda anladim.. 

Fakat, hakedermis; sevilen onun için dökülen her damla 
gözyasini, Gözyaslariyla birlikte sevinçler terkettiginde anladim.. 

Yalan söylememek degil, gerçegi gizlememekmis marifet,

Yüregini elime koydugunda anladim.. 

Sana ihtiyacim var, gel! diyebilmekmis güçlü olmak, 
Sana git dedigimde anladim.. 

Biri sana git dediginde, kalmak istiyorum diyebilmekmis sevmek, 
Git dediklerinde gittigimde anladim.. 

Sana sevgim simarik bir çocukmus, her düstügünde ziril ziril aglayan, 
Büyüyüp bana sımsıkı sarildiginda anladim.. 

Özür dilemek degil, affet beni diye haykirmak istemekmis pisman olmak, 
Gerçekten pişman olduğumda anladım.. 

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş 
Sevgi dolu yüreklerde gurur olmazmış 
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.. 

Ölürcesine isteyen beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, 
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.. 

Sevgi emekmiş; 
Emek ise vazgeçemeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar 
Sevmekmiş...

CAN YÜCEL