çoğumuzun başına gelen bu değil mi zaten? neden hepimiz çok para kazanmak istiyoruz? zengin olayım şunu yapayım böyle gezeyim arabam olsun falan filan. çok zengin olsan ama kimsen olmasa tüm bunların gerçekten ne anlamı kalırdı? hepimiz içten içe saygı görmek istiyoruz. bakın ben 26 yaşında bir abiniz/kardeşinizim. liseye giderken bu sorunun ergenlikten kaynaklandığını düşünürdüm.20 yaşına kadar bu düşüncem değişmedi fakat sonradan anladım ki hayat tam da düşündüğüm gibiymiş.hep bir şeylerin geçmesini bekliyorsun ama zaman harici geçen bir şey yok. bizi bu hale getiren de toplumun kendisi amk. doktora gitsen sana depresyondasın der ilaç milaç yazar bir şeyler yapar.ama asıl mesele o değil gerçekten bir şeyleri değiştirmedikten sonra değiştirmiş gibi yapmanın mantıklı bir yanı yok.sen ilaç da kullansa eski haline gene döneceksin.

Yasamak cunku yasli hissediyorum

Bu hepsi.Ben tum hayati icimde yasadim cok hayaller kurdum cok ozendim kurslara gitmek istedim spora gitmek istedim sanat istedim muzige tiyatroya hep ilgim vardi

Cok vicdanliydim sokak hayvanlarina cocuklara uzulurdum kimse mutsuz olmamali diye dusunur sureklk dunyayi kurtaracak projelr uretirdim kafamdan

Ilrleyen zmanlarda film senaryolari uretmeye basladim

Ama artij geri donus yok tum umutlar istekler hayaller sondu bir hayal kurdugumda direk kendime guluyorum cok aptalca geliyor

Hayir bi sakatlik filan yasamadim sadece artik umuttan hayalden biktim hicbir sey istedigim gibi olmayacak hep bi ezilme hep bi baski

Disarda hayaller kuruyorum eve geliyorum her sey tak gibi

Ama sorun degil artik sadece oylesine yasiyorum umrumda degil kimse hicbir sey ilgimi cekmiyor

Bilim sanat felsefe arabalar kadinlar ciks vs hicbirini umursamiyorum

Her gunum aynu geciyor artik ve umrumda degil

Asla normal calisan arkadas ortami olan sevgilisi olan biri olmayacagim bundan donus yok

Buyuk ihtimal max 4 yila intihar edecegim

Ama umrumda degil ne arkamdan aglayanlar ne sevinenler ne de olum

Cunku ben zaten oluyum

Kalabaliklar icindeki bir yalniz yalnizin haykirisi: sapoloji

Panpa valla ben kitap yazıyom o boşluğu doldurmak için. Madem bu dunyada mutsuzum diyorum, yazdığım kitaplarda kendi dünyamı oluşturuyorum. Hani derler ya kafamın içinde koskoca bir dünya var. Benimkinde dünyalar var anasını gibeyim

Rez dövmesini yaptırıcam yazının

2 sene önce deli gibi sevdiğim aşık olduğum bir kadın vardı, o zaman tabiri caizse maldım, içim çocuktu, benden bazı şeylerden vazgeçmemi istiyordu, yapmıyordum, çok kavga ederdik, ayrıldık bir gün. Yapmamam gereken şeyler yaptım o güzelim insana, benim için canini verebilecek o tertemiz insana. Sonra gitti işte, yok. 1.5 senedir yokluğunu sol yanımda, her dakikamda hissediyorum
YOK. Kocaman bir boşluk. Kos kocaman..

Ağlattın gece gece panpa

yalnız değilsin panpa

bende sevgiye açlık var bu yüzden kendimi online oyuna vurdum tatlı bir oyun karakteri açtım o beni mutlu ediyor bu şekilde bastırdığımı sanıp kendimi kandırıyorum ama ne yapalım sabır etmemiz lazım galiba Allah yardımcımız olsun

En iyi böyle özetlenebilirdi.

Tatilde bile peşimizi bırakmıyor bu nalet şey

amlılarımızdan biri şuna versin sevaptır adam usulünce istemiş işte

Ayni beni anlatmisin pnp

Güzel yazı helal

Pampa benim entry yi oku , aynı dertleri ben de yaşıyorum ama bırak içinde kalsın , bununla yaşamamız lazım bi süre ,zaten insanların da umurlarında olmuyor böyle insanlar ,sadece mutlu görün takma kafaya hicbiseyi

Adamsın panpa derdime ortak oldun

http://www.incisozluk.com/e/174142468/

Resimdeki oyun limbo merak edenlere

Resimdeki limbo mu?

Olum biz varız merak etme amk