sönük yaşamınızdaki bir enstantaneyim

anlık düşüncelerinizi pasivize ederek sizi kollektif bir şekilde düşündürtme çabası içerisine girmiş, size pitoresk bir şablon sunmaya çalışan bir enstantenik bir gölgeyim. yitik benliğinizde yarattığınız anlamsız düşüncelerin anlamlandırılabilir bir şekilde dışarı çıkması ile son bulacak bir yanılsama gibi düşünebilirsiniz beni.

yağmur damlaları gibi soğuk asfalta çarpacak hayatınızdaki anlam bulma çabanıza yardımcı olamamamın kararsızlığında kaybettiğim bütün gerçekçi olmayan içgörüsel tanımlamalarımda, sizlerin sönmek üzere olan bir ampulün son seğirmeleri olduğunuzu görmezden gelip çabalamamın bir sonucu olmalı bütün bunlar. karakterinizde oluşmuş bütün enflamasyonlardan bir çırpıda atıp kurtulmak istercesine algı kapasitelerinizi biraz daha geliştirip algısal vizyonunuza yeni bir perspektif çabası içine girdiğim bu yolculukta birer birer suratıma çarpıyorsunuz. acımasızca ve kararsız bir hiddet ile...

garip bilgisizliğimi telafi edercesine, kafama doldurduğum o anlamsız sorulara cevap ararken kaybettiğim o idealist düşüncelerim bir daha karşıma çıkacak diye korktuğum her an, aklıma sizler geliyorsunuz ve ruhumu o kötü pgibolojiden kurtarıp, kayıp ritmimi tekrar bulurcasına garip bir rahatlama ile anlama çabamı sürdürmemde bana yol gösteriyorsunuz. ama bu da anlamsızlığın ta kendisi aslında...

okumadım.

bu kadar eksantrik kelime kullanacagina, devrik cumle kurmasaydinda adam gibi okusaydik amin oglu diyenler?

bu saatte açılacak başlık mı bu 1, gireceğin içeriği gibeyim bu da 2.