suç ve ceza

çok yazacağım özel anım var ama kısa ve nesnel tutacağım .

ilk okuduğum zaman , sonunu bir yerlerde okumuştum , sefillerinde sonunu okumuştum ikisini de yarıda bırakmıştım , aslında böyle değildi bu . sefillerden sıkılıp bırakmıştım , kitabın sonunu bilmemek için de okuduğum tek sonu ikisine enpoze etmiş ve hatırlamıyor numarasını beynime çok iyi yedirmiştim . adam sonunda teslim oluyor . sefillerin sonu buydu , suç ve cezanın ki değil diyerek sonunu bilmediğimi kanıtladım beynime ve okudum .

ilk 100 sayfaya kadar çok rahat akıcı okudum

sonra bir sıkılma süreci başladı , kitap o kadar ağırdı ki sanki ben bu kitabı bitiremeyip buralarda boğulacağımı sandım

bu sıkıcılıkla ilgili değildi kitabın derinliğiyle ilgiliydi , tabi yer yer sıkıldım yerler oldu hatta bunu bende yazarım bile dedim kendi kendime .

daha sonra ise olayların gelişmeleri , özellikle o sorgu yargıcının yaptığı oyunlar beni allak bullak etti , hapishane bölümüne gelmeden hala kafamda belki rasko hayal kurmuştur aslında cinayeti o işlememiştir dedim bunu yaşattı bana yazar hatta şu alta pandora malının rodya ve rasko yu ayrı kişi sanmasını bile , bir ihtimal şu an olabilir mi diye düşündüm.

sydrgilov mu ne o binde dunyayı gibseydi anasını gibmiştim onun o evde ama o sydrgilov bizdik okuyucuydu , okurken en iyilik meleği bölümümle hepsine para dağıtmayı olayları iyileştirmeyi istedim , dunya yı arzuladım (sonya'yı da abazayım) , aslında o katra ivanovayı zehirleyerek öldüren çılgın hovarda koca en azından bendim kendimi onunla özdeştirdim ve bir bakıma da kilit isim o oldu , ranzuhimn ise olayların dışında kaldı çok iyi kurgulanmıştı .

kitabın sonu da güzel bitti en azından dosto içinde ki , mutlu sonu çıkarmış , ama son bölümde anne muhabbetine bu kadar girmesi bence gereksizdi , çünkü tamam her insan belli edemese de annesine derin bir bağlılık duyar ama ne gerek vardı o kadar anasını gibleme gibleme kitap boyunca sonunda en önemli kişi yap okurken acayip sıktı beni

he şu da vardır ki bu gün galiba 200 sayfa filan okuyup bitirdim aslında elli sayfa okuyup bırakacaktım ama bağladı kitap beni

edit:şu da vardır ki aslında söylenecek milyon tane şey var ama , son sayfalarında sistemin yanlışlığından ve boşluğundan , başkaldırıdan bir tutamda nihilizmden çok güzel bahsediyor