Otobüsteki kasvetli hava sebebiyle başımdan akan terler beni bir muhabbet açmaya zorlamıştı şoförle. Otobüs küçük olduğu için kolay muhabbet edebilirdim şoförle konuya nerden gireceğimi düşünürken şoför beni şaşırtarak babacan bir ses tonuyla "Nerelisin yiğenim?" dedi. Adana deyince şaşırdı şoför. Neden şaşırdığını sormadım. Sanırım sormamı istemişti içinden. Kendisini söyledi şaşırma sebebini. "Ben de Adanalıyım." dedi. Böylelikle memleket hakkında konuşmaya başladık. Ben onla konuşurken çok heyecanlandığı belliydi. Bana her şeyden bahsetmeye başladı. Hatta o kadar ileri gitti ki bana kendi cinsel hayatınndan bahsetmeye başladı. Bu konuşması onu mutlu ediyordu. Gecenin ilerleyen saatlerinde Yalova yolunu yarıladığımızı söyledi. Yalovada oturan teyzemlerini düşündüm. Onlarla bile bu çılgın otobüs şoförü ile konuştuğum kadar konuşmamıştım. Bir an için o şoförün ismini hiç sormadığımı hatırladım. "Abi senin ismin ne?" dedim biraz tedirgin bir ses tonuyla. "ismet" dedi çılgın otobüs şoförü. Bir kaç dakika sessiz kaldık. Yalova tabelası solu gösterdiği halde sağa saptı. ismete "Abi şu yoldan sapacaktık" dedim. "Pardon dalgınlığıma geldi". Bir kaç saniye sonra ekledi "Bana abi demene gerek yok kanka diyebilirsin" dedi pic bi sırıştışla. Bi an için ismetin muallak olduğunu düşündüm. Nasıl olsa adam yollara düşüyor 7/24. Karşısına hangi delik çıkarsa sokar diye düşünerek onunla arama mesafe koymaya çalıştım. Olmuyordu. Her seferinde konuşmaya çalışıyordu. Ne kadar ısrarcı biriydi. Sonunda dayanamayıp o bitirici lafı söyledim: Sus ve yalovaya devam et!

Okumasın ama resim olursa tutabilir.