Panpalar olay 2 ay önce başıma geldi. Hava çok sıcakta artık kavruluyordum. Evde hiç kısa kollu elbise kalmamış hepsi terliydi. neyse ben de eski babaannemin babama zamanında aldığı nostalji bir tişört var giydim onu çıktım dışarı. Aslında tarz birşeydi. Derse gec kalmıştım öğlen 2 olmuştu resmen. Yürümeye başladım. 3 gün önce de antremanda ayağımi incitmistim hafif sekiyodum. Otobüs durağına geldigimde bir teyze yanıma yaklaştı. Bir anda bana sarılıp ağlamaya başladı. Oğlum bu hale nasıl düştünüz. Bu sacinin hali üstün başın beni kahretti, allah bizi kahretsin ki biz tokken sizi aç bıraktık. Siz ne çekiyorsunuz düşünmedik dedi ağlayak. Bir türlü teyze ağzımı actirmadi. Tam ben teyze ben suriyeli değilim diyecem yok konusturmuyor. En son uzaklasayim dedim. O ara ayağımi durağin oraya carptim zaten incinmisti tam topallamaya başladım. Ben gittikce teyze gelmeye başladı. Oğlum dur diye. Teyze ben suriyeli değilim dedim. Utanmana gerek yok oğlum çekinme benden dedi. Uzatmiyim diye sustum. Bir an önce Hayır Duası etsin de gideyim diye. Otobüs geldi binicem bi baktım bu kadın da o otobüse binicek. Dedim şimdi aynı otobüse binmeyelim. Teyze tam otobüse giderken arkasını dönüp oğlum benim cok param yok tek param şu 20 tl al dedi elime sıkıştırdı. istemedim , teyze Hayır falan desemde zorla verdi ve beni dinlemeden otobüse bindi. Arkadan öyle bakakaldım. Ne konusabildim ne de hareket edebildim. Öylece 5 dk yerimde durdum. Bi paraya bi otobuse baktim . Otobüs kayboldukca ben de kayboldum. insanlığımmı uzaklaşıyordu yoksa otobüs mü bilemedim.