Yanımıza kimseyi vermeyeceklerdi akıllarında ki. Ben dedim biz bu yolu bilmiyoruz zaten toprak yol tabela da yok. Kayboluruz, kaybolmasak bile yakalanırız dedim. Adamlar bize malı verdi, parayı aldı ya, artık gibine bile takmıyorlar. Tarif ederiz çıkarsınız bu yolda kolay kolay çevirme olmaz olsa da arabayı aramazlar dedi. Yok dedim biz yakalanırız kesin ikinizden biri yanımızda gelsin. Zar zor ikna ettim birini amk ibineleri bizi yakalatacak. Dostluk sınırı geçene kadarmış.

Yanımızda gelen asfalta çıktıktan sonra ben ineceğim size tarif edeyim buradan gidersiniz artık dedi. indirdik onu amk ibinesi yakalanmaktan korkuyor. Biz ondan da çok korkuyoruz. Bir de bizi sağlam tembihlediler aman arabada sigara içmeyin patlama olursa parçalarınız Konya'ya kadar uçar dediler. Hızlı gitmek de sakat barut yüklü arabayla, en ufak çarpışmada araba da biz de yok olurduk. Çok sakat bir işmiş. ilk başta Suriyeliyle ettiğimiz muhabbeti o gün anlamıştık. Adam bana kazanacağız tabi canımızı ortaya koyuyoruz demişti. ilk başta oyun gibi gelsede, o gün stresten zütümden ter aktı.

Şansımız yaver gitti barut yüklü arabayla Hatay'a girdik. Bugün düşünüyorum da yakalansak bizi canlı bomba sanıp vururlardı. Yaşayacak günümüz varmış. Amk kaçakçıları sattılar bizi zaten. Kendileri eskortla gidiyormuş önlerinde yolu gözleyen arabalar varmış. Bizi rastgele eskortsuz yolladılar. Yanımıza adam bile vermeyecekti orosbu çocukları.

Yolda Funda'yı aradım geliyoruz dedim. Sevindi amk karısı beceremeyeceğimizi sanıyordu galiba. Yolda Ömer abi bana bir ton küfretti. Amk malı kafan her türlü puştluğa sarar işin buralarını niye düşenmedin dedi. Adam haklıydı ben hep kazanacağımız parayı nerede harcayacağımızı düşündüğümden buralara pek kafa yormamıştım. Amk Suriyelilerin bir bildiği vardır demiştim.

Funda'nın evine vardık kapının önünde bekliyormuş zaten direkt arabaya bindi sür dedi Ömer abiye. Yine ne oldu amk dedim. Burada dikkat çekeriz annemin evine zütüreceğim sizi dedi. Annesinin evi daha kenar mahallerde bir müstakil bahçesi falan da var. Arabayı bahçeye park ettik. Üstünü brandayla örtecektik ama branda yoktu amk yerinde. Bizde kilim gibi çaput gibi bir şeylerle örttük üstünü. Dikkat çekmezdi hava çok sıcaktı zaten örtmesek belki de havaya uçacaktık. Bu amk barutu tutuşmaya bahane arıyor.

Funda'nın annesi de bu evde oturmuyormuş zaten. Kadın elden ayaktan düştüğünden her ay sırayla biri bakıyormuş. Bir abisi bir de kendinden ufak kız kardeşi varmış bu Funda'nın. Biz bunları konuşurken Funda'nın annesinin komşusu geldi. Fundayı görmemiş hepimizi yabancı sanmış ne oluyor diye bakmaya gelmiş. Funda direkt elini öptü yaşlı bir kadın. Hayırdır kızım dedi. Evi satacak gibiyiz xxx teyze bunlar da müşteri dedi. Yalanı da yakıştırır amk karısı. Verdim şukusunu hiç düşünmeden güzel yalan söylüyordu. Kadın şimdiden hayırlı olsun dedi. Fundayla anasından falan konuştular, gitti.

Okuyan var mı panpalarım özet mi geçeyim böyle devam edeyim mi?

Bizim geldiğimiz araba Funda'nın evinin oradaydı. Altımızda ki arabayı bize kaçakçılar vermişti. Ben gidersem dikkat çeker ikinizden biriniz gitsin arabayı alsın benim eve geçelim dedi. Ben acemiyim Ömer abi gitsin dedim. Gönlü yoktu ama mecburen kabul etti. Funda karısı bir taksi çağırdı buna. Kendi eviyle, bizim geldiğimiz arabanın anahtarını verdi. Taksiciye kendi evini tarif etti. Ömer abi'yede bu eve nasıl geleceğini. Çok uzak değildi zaten. Ömer abiyi gönderdik ben gelemez diyordum ama çok geçmeden bizim arabayla geldi. Barut yüklü arabayı orada bıraktık.

Tekrardan Funda'nın evine gittik. Yedik içtik Funda'ya anlattık olan biteni. Yemekten sonra Hatay'ı gezdirmeyi teklif etti. Tabi ki kabul etmedik. Yorgunduk, üstümüz başımız pislik içindeydi. Suriye'de bulunduğumuz süre boyunca banyo yapmamıştık. Üstelik üzerimizde Suriyelilerin verdiği kıyafetler vardı. ilk verdiği kıyafetler değil yalnız. Normal bizim giydiğimiz tarz şeyler. Ama sonuçta başkalarının kıyafetiydi ve içinde rahat değildik.

Her şeye rağmen yüzümüz gülüyordu üçümüzünde. Stres kalkmıştı üzerimizden. gibiş sonrası bir rahatlama duygusu gelir ya o duyguyu hissediyordum, ruhen ve bedenen boşalmıştım resmen. Orgazmın en doruk noktalarını görmüştüm kendi çapımda. Ne kadar yazsam da anlatamam, o günkü duyguyu.

Yorgunluktan banyo bile yapamadan yattık o gün. Uyandığımda yeniden sabah olmuştu. Beynime reset atılmış gibiydi. Nerdeydim, kimin evindeydim onu düşünüyordum. Üzerimde ki aptallığı atmam bayağı bir sürdü. Baktım Ömer abi hala uyuyor geri vurup kafayı yattım tekardan. Ama uyuyamadım, elimize yüzümüze bulaştırmadan bu barutu memlekete nasıl sokacaktık onu düşünüyordum.

Funda eğer yakalanır beni satarsanız inkar ederim demişti. Üstü kapalı söylese de, ben bunu anlamıştım dediklerinden. Ömer abi düz mantık bir adamdı, bir gib olmaz derdi, ne sorsan. Yakalansak bizim patronda arkamızda durmazdı. Zaten parayı da elden vermişti. Tanımıyorum der inkar ederdi. Yani ters bir durumda Ömer abiyle ikimiz züt altına gidecektik. Malı en garanti memlekete nereden zütürürüm onun planını yapmaya başladım. O zamanki telefonumda da navigasyon falan yoktu. internet kafeye gidip yollara bakayım dedim. Sonra ondan da vaz geçtim. Yataktan kalktım Funda hala uyuyordu muhtemelen. Biz gündüzden yatmıştık o gece geç yatmıştır.

Funda'nın çantasından evin anahtarını aldım. Dışarıya çıktım, başladım kırtasiye aramaya. Hemen de buldum .Bir tane kara yolları haritası bir tane de yeşil fosforlu kalem aldım. Sistem çalışmalıydım züte gelmemek için. Harita üzerinden bir kaç güzergah belirleyecektim. Mümkün olduğunca ana yola çıkmamalıydık.

Onlar uyanmadan güzergahları belirlemiştim. Funda'nın da uyanmayacağı tuttu o gün. Açlıktan ölecektim çünkü çok fazla uyumuştum. Can sıkıntısından kahvaltıyı da hazırladım. Tekrar dışarı çıkıp ekmekleri aldım. Bakkaldan geri döndüğümde Funda'da uyanmıştı. Kahvaltıyı hazırlayarak gözüne girmiştim. Gittim Ömer abiyi de uyandırdım. Kahvaltımızı yaptık, sigalaramızı yaktık. Haritayı da gösterdim beni şukuya boğdular ikisinin de kafalarına yatmıştı söylediklerim.

Yalnız bir sorunumuz daha vardı. Buda Ömer abinin aklına gelmişti. Altımızda ki araba 42 plakaydı. Olur da çevirmeye girersek kesin durdururlardı bizi. Durdururlarsa da araba aranmasa bile gbt'ye bakıyorlardı. Ömer abinin de sabıkası vardı. Sabıkası çıkınca arabayı yine ararlardı.

Çevirmelerde genellikle plakaya bakarak durduyorlar. Özellikle yabancı plakaları daha çok durduruyorlar. Bununda bir çözümünü bulmalıydık. Bir kaç tane sahte plaka bastırmaya karar verdik. Bizim plakanın aynısını sadece başında ki il kodları değişecek şekilde bastıracaktık.

Her çözüm bir sorunu doğuruyordu. 3-4 tane plakayı nerede bastıracaktık, şüphe çekerdi. Onunda çözümünü bulduk. Farklı farklı yerlerde birer tane bastıracaktık. Arabayla çıktık ama gideceğimiz dükkanlara plakayı görmesinler diye yürüyerek gittik. Çok abartmıştık sormadı bile adamlar niye bastırıyorsunuz diye. Hatta şu cama konulan plakalardan teklif ettiler.

Plakaları bastırdıktan sonra Funda'ya bizi sote bir yere zütürmesini söyledim. Plakayı ne kadar sürede değiştirebiliriz onu deneyecektim. Ömer abi ön plakayı ben arkayı ikimiz iki dakika içinde hallediyorduk. Bu sorunu da çözmüştük.

Dışarıda fazla dolaşmadık eve geri döndük. Yol güzergahında her ile yaklaştığımızda o ilin plakasını takacaktık. Son bir şey daha gelmişti aklıma burayı da düşünmemiştik o ana kadar. Bize kim eskortluk edecekti. Önümüzde araba gitmeden beni gibseler Hatay'ı terk etmezdim. Yine bir problemimiz olmuştu. Ne kadar zor işti bu kaçakçılık.

Ben memleketten bir kaç arkadaşımı söyledim Ömer abiye, hiçbiri kafasına yatmadı. Birine, o çocuk dedi, birine, onun ağzı gevşek dedi beğenmedi velhasıl. Zaten gelebilecekleri de şüpheliydi. En son patronu aramak geldi aklımıza. O da şirketi bırakıp gelmezdi. Mecburen Hatay'dan birini bulacaktık. Hatay'da tek tanıdığımız Funda'ydı. Oda farkındaydı durumun ama gelmek istemiyordu belliydi. Zaten Funda Konya'da çalışmıştı, yolu da iyi biliyordu biçilmiş kaftandı. Ama amk karısı başını ağrıtmak istemiyordu. Bir saat dil döktük. Sana bir şey olmaz yakalansak bile seni satmayız, zaten sen önden gideceksin vs. vs. Eskortsuz gidin bir şey olmaz, geçen ki gibi petrole sorarız ayağına yattı. Ama ben gibseler çıkmazdım o yola eskortsuz. Mecburen kabul edecekti kurtuluşu yoktu, etti de.

Dediğim gibi her çözüm yeni bir sorun teşkil ediyordu. Bu sefer de Funda'ya araba bulmamız lazımdı. Tekrar dışarı çıkıp bir kaç rant a car gezdik. Küçük az yakacak bir araba arıyorduk. Bulduk, arabanın parasını da peşin ödedik. Ne olur ne olmaz diye bir haftalığına kiralamıştık. Yanlış hatırlamıyorsam Hyundai Getz'di araba.

Arabalara bindik o önde biz arkada bizi güzel bir restorana zütürdü. Yemeği yedik oradan tekrar eve geçtik. Herşeyi halletmiştik istediğimiz zaman yola çıkabilirdik. Bizim kafamızda ki o gece çıkmaktı ama Funda bir gün daha bekleyelim, aceleye getirmeyelim dedi.

Ertesi gece Funda'nın anasının evine gidip malları bizim arabaya aktardık. Bu araba da bizim ortağımız olan Suriyelilerin hesabına çalışıyordu. Onların mıydı bilmiyorum ama onlar ayarlamış. Funda'dan teslim almışlar sonra.

Malları aktardıktan sonra hiç bekleme yapmadan yola düştük. Funda önde biz arkada gidiyorduk. Biz yavaşladık o hızlandı mesafeyi açtı. Aramızda en az 25-30 dk mesafe olacaktı öyle konuştuk. En geç yarım saate bir de telefonla görüşecektik. Ters bir durum olursa hemen haber edecekti. Zaten bizim araba barut yüklü ne sigara içebiliyoruz nede hız yapabiliyoruz. Kaza falan yapsak arabada ki barut bizi kestirmeden Konya'ya gönderirdi. Mecburen Funda'da bize uyacaktı.

işin garip tarafı ne zaman Hatay'dan dönsek hep sıkıntılı oluyorduk. Biz mi cenabettik yoksa Hatay'mı orasını çözemedim. Hatay'ın il plaka kodu 31 bu arada.

Bir de biz Hatay plakasını bastırmayı unutmuştuk. Hatay'dan 42 plakayla çıktık yola. Önde eskortumuz olunca içimiz biraz rahattı ama biraz. Sonuçta barut dolu bir arabanın içindeydik. Önde her ne kadar eskortumuz olsa da o geçtikten sonra bile çevirme kurulabilirdi. Bunları düşünerek gidiyorum yolda. Bir kere su almak için bir kaç kere de sidik işemek için durduk. işin kötüsü araba kiralık olduğundan müziğimiz de yoktu. Telefondan açıyordum o da duyulmuyordu.

Çok uykum geldi lan uyanınca devam edeceğim zaten bitti sayılır. Bu gece bitireceğime söz vermiştim ama bitirmeye yaklaşabildim ancak. Pek okuyanda yoktu yazasım gelmedi.

Hatay'dan Konya'ya bir kaç güzergah üzerinden gidebilirsiniz. Bu yollardan en kestirmesi Adana'nın ilerisinden otobana çıkmak. Yalnız araba barut yüklüydü hız yapamazdık, it gibi korkuyorduk. Hız yapmayınca da otobanın bir avantajı kalmıyordu.

Onun için Adana, Tarsus, Mersin, Silifke, Mut, Karaman üzerinden Konya'ya geçecektik. Bu yol daha iyi bildiğimiz ama daha uzak bir yoldu. Alternatif güzergah olarak da otobanı belirledik. Yolda bir sıkıntı olursa otobana sapacaktık.

Yol boyunca, yakıt göstergesine hiç bakmamıştık, bakınca da şoka girdik. Heyecandan, çevirme korkusundan yakıt almayı unutmuştuk. Ömer abiyle kısa süreli bir panik yaşadık. Barut yüklü arabayla yolda kalmak tam bir ahmaklık olacaktı. Çok sinirlendim başladım Ömer abiye küfretmeye senin yaptığın şoförlüğü gibiyim dedim. O da bana sövüyordu. Amk Funda'sı da aramamıştı yarım saattir. Sonra ikimizde ona sövmeye başladık.

Biraz daha yavaşladık mesafe azalmasın diye. Funda'yı aradık bizim yakıtımız bitebilir sen bize yakıt al geri dön dedik. Ona da petrolden yakıtı vermemişler. Depo hariç bir kaba bidona yakıt vermiyorlarmış panpalarım. Biz köyde alıyorduk ama dışarı da güvenip vermiyorlardı demek ki. Funda'ya o petrolde bizi beklemesini söyledik. Petrole girdiğimizde araba tekliyordu. Okyanusu geçip derede boğulmak diye buna diyorlar işte.

Funda mesafeyi açsın diye petrolde oyalandık. Arka arkaya üçer beşer sigara içtik. (Sigara büyük sıkıntı olmuştu, arabada barut olduğundan.) Tuvalete girdik, marketten kek bisküvi tarzı bir şeyler aldık. Ömer abi eşiyle görüştü telefonda. Funda'dan haber gelince tekrar yola koyulduk.

Plakaları il il değiştirdik. Plakayı takmak için tarla yollarına girdik. ( Burayı kısaca geçtim merak eden varsa dm'den sorsun )Mersin'in Mut ilçesinde de arabanın orijinal Konya plakasını taktık. Mut'tan sonrası Karaman'ın sınırına giriyordu. Karamanda Konya toprağı sayılırdı zaten Konya'dan ayrılıp il olmuş. Onun için problem olmazdı. O yolda Karaman (70) plakadan daha çok Konya(42) plaka olurdu. Memlekete yaklaşınca biraz daha kendimizi güvende hissetmeye başlamıştık.

Sabah olmuştu. Karaman'ı geçtik Konya il sınırına yaklaşıyorduk ki Funda aradı. Ters şeritte radar çevirmesi varmış. Bunları karşılıklı kurmuşlardır bizim ilerlediğimiz şeritte de vardır muhtemelen dedi. (Konya - Karaman yolu bölünmüş yol) Funda'ya sen hızlan biz yavaşlıyoruz ileride varsa görür görmez haber et dedik telefonu kapattık.

Ben köy yollarına sapma taraftarıydım. Elimizde karayolları haritası vardı nasıl olsa. Daha öncede bakmıştım yollara, çevirmenin ilerisinden bir yerden çıkardık tekrar ana yola. Ama Ömer abinin niyeti yok gibiydi. Bir gib olmaz radar çevirmesinden hemde ters şeritteymiş devam edelim zaten yeterince oyalandık diyordu. Yalvardım yakardım kabul etmedi amk oğlu. Ne kadar küfretsem de haklı çıktı. Bizim şeritte çevirme yokmuş. O çevirmeden sonrada bir atraksiyon yaşamadık. Malı kazasız belasız memlekete sokmayı başardık.

Malı teslim etmeden önce Funda'yı da bizim arabaya aldık. Onun kullandığı arabayı bağlı olduğumuz ilçede bir ara sokağa park ettik. Patronu Konya merkezdeyken aramıştık, oda bağlı bulunduğumuz ilçeye bizi karşılamaya gelmişti. Eskortluk görevi Funda'dan patrona geçmişti artık. Hepimiz birbirimize bakıp aptalca sırıtıyorduk, başarmıştık lan sonunda.