Amirim bizim işimiz olmaz tamamen ziyaret için geldik dedik yemedi adam ama bizi tutacak bir şey yoktu elinde. Çevirmeden arabamızı getirmişler karakola arabanın sigortası yokmuş ama kimse bir şey demedi. Zaten bu adamlar kaçakcı arıyorlarmış isteseler ceza yazarlardı hatta arabayı da bağlayabilirlerdi ama sormadılar bile sigorta işini. Amir bir iki öğüt verdi bu taraflara pek gelmeyin aklınız varsa dedi. Başınıza iş alırsınız uslu durun dedi.

Bize başka bir odaya gönderdi amir bir belge verdiler göz altından serbest bırakıldığımıza dair. Ceza falanda yazmadılar. Bizi sırf Ömer Abi'nin sabıkası var diye almışlar. Bir de Konyalı'yız diye.

Karakoldan çıktık tekrar atladık arabaya yolda hayal kurarak plan yaparak memlekete geri geldik. En büyük sıkıntı parayı nereden bulacaktık. Yoldan karakoldan nevrim dönmüştü zaten gittim eve kafayı vurup yattım o gün tam 15 saat uyumuşum. Kalktığımda telefonumda 4-5 tane cevapsız arama vardı. Diğerleri önemsiz biri de Ömer Abi'den biri de Hataylı Funda'dandı.

Ömer Abi Funda'ya çevirmeye girdiğimizi anlatmış Funda onun için aramış. Ömer abi de bir yerden para isteyelim diye beni aramış. Ben telefona bakmayınca kendi gitmiş ama adam buna para falan vermemiş. Zaten işsiz kopuğun biri, bende öğrenciyim bize kimse para falan vermezdi. Bizim iş başlamadan bitecek gibiydi. Bende laf olsun diye çalışan arkadaşlara bir sordum en iyi verebilen yüz lira veririm dedi. Fakirliğin amk demek ki ölecek olsak bile para bulamayacağız. Tüm umutlarım yıkılmıştı ulan bizim neyimizeydi kaçakçılık.

Bir kaç gün böyle umutsuz para arayışlarıyla geçti. Zaten ben yavaştan vaz geçmeye başlamıştım şevkim kırılmıştı. Ömer abi tekrar aradı beni. Bir adam daha buldum gidip ondan isteyeceğiz dedi. Abi dedim sen tek git, olmaz lan dedi ne ola ne olmaya sende gel. Bu adamdan da alamazsak zaten başka kimseden isteyemeceğiz. Bu son ama muhtemelen bu adam verir, beni de çok sever dedi. ilk defa Ömer Abi'yi seven birini görecektim. Bu adam işsiz, güçsüz, alemci olduğundan pek kimse sevilmezdi. Seven adam da kesin alemcinin biriydi.

Bir motora atlayıp gittik adamın yanına bize 20 km falan uzaklık da bir yerde oturuyormuş. iş yeri evinin altında zaten. Bu adamda av tüfeği üreticisi kendi çapında patron. Ama öyle büyük bir şirket değil. Montaj şirketi yani aslında bir şey üretmiyor. Üretilen silah parçalarını fabrikalardan atölyelerden satın alıp, montaj ustalarına birleştirip üstlerine lazer markalama ile kendi logosunu vuruyor. Vardı ya ihlas firması o gibi yani çalışma sistemleri. Böyle şirketler de genellikle bir batar bir çıkar sahibi bizim gibi adamlardır hep. Genelde sermayesiz borçla başlarlar.

Adamı aradık aşağıya indi iş yerinde ki bürosuna geçtik. Ömer abi durumu özetledi. Bağlantımız var ama adamlar teminat istiyor dedi. Adam iki bir etmedi parayı ben veririm yalnız kaçırdığınız barutun tümünü bana satacaksınız dedi. Kamyonla getirin kamyonla alayım dedi. Başkasına satarsanız da sen beni tanırsın Ömer dedi. Üstü kapalı tehdidini de etti. Bir iki saat detayları, adamları nereden tanıdığımızı yakalanırsak ne olacağını falan konuştuk. Oradan gazinoya geçtik daha kaçakçılığa başlamadan meyvelerini yemeye başlamıştık. Adam patron olunca güzel muamele gördük.

Gazino da Ömer abiyle patron amı zütü dağıttılar. Onlar viski içtiler ben bira, gazinocalar bu bizim patronu tanıyor ya iyice zütü kalktı yavşağın bize hava atacam diye 7 tane karı çağırdı masaya. Gelen içkinin, mezenin, meyvenin haddi hesabı yok. Ömer abide bedavayı buldu kaçırtmaz, koca koca adamlar 20 yaşında kızlara elleşmeye başladılar. Masada 3 kişiyiz 7 tane kadın çağırdılar. Biri masanın önünde zille oynuyor birer tane sağımız da solumuzda oturuyor üçümüzünde. Ben kendi çapım da büyük adam olmuştum o gece. Hesabı patron çekti bize de söylemedi ne ödediğini bir iki milyar bırakmıştır da üstünü bilmem. Benim ayaklar yere basmıyordu o gece.

Sabahın beşiydi gazinodan kaltığımız, eve gittim vurdum kafayı yattım yine komaya girmişim kalktığımda akşam 8'di saat. Ömer abiyi aradım patrondan parayı almaya gidelim diye uyku sersemi açtı telefonu uyanmamıştır o ibine yarın alırız gibtir et daha ben kendime gelemedim dedi. iyi dedim sen patronu ararsın. O günde alamadık parayı.

Sonraki gün Ömer abiyle buluştuk gittik aldık parayı patrondan. Yalnız para Türk lirasıydı dolara çevirmemiz gerekiyordu. Şekerbank'a gittik parayı dolara çevirttik. Dolar o zaman yanlış hatırlamıyorsam 1.60 tl falandı. Patron bize on bin lira vermişti 2 bin liraya yakında para kalmıştı yanlış hatırlamıyorsam. Paraları ben taşıyordum lan aşırı bir özgüven gelmişti bana yürüyüşüm değişmişti. Bir cebimde dolarlar bir cebimde tl'ler heyt yavrum benim. Sevine sevine gidiyordum.

Bankadan çıktıktan sonra güzel pahalı bir balık lokantasında yemek yedik. Yemeği yedikten sonra da Funda'yı aradım. Hesap numarasını istedim ne hesap numarası parayı getirin elden verin manyak mısınız takibe düşeriz dedi. Hak verdik karıya tekrar Hatay'a gidecektik ama araba işi sıkıntıydı. Geçen zütürdüğümüz arabanın da polis aramasında arka koltuğunu kırılmıştı. Alamazdık o arabayı zaten teslim ederken sahibi Ömer abiye bir ton küfretmiş. Bu şahincilerin malı çok kıymetli oluyor. Gören özel jet emanet etti sanır. Şahincilerin kafa yapısını hala da anlamış değilim. Arka koltuğu da yaptırdık haa orjinalliği bozuldu diye tutturdu amk oğlu. Ulan 89 model araba hala orjinallikten bahsediyor.

Bizim patrondan istedik veremem araba bana lazım oluyor, otobüsle gidin dedi. Otobüsle de gidesimiz yoktu işin açığı. Paramız vardı artık araba kiralamaya karar verdik. Bir kaç rant a car gezdik yaz günü rant a car'larda araba bulunmuyor. Son girdiğimiz dükkanda dökük bir hyundai accent bulduk. Araba yok ya piyasa da rant a car'cı farkında günlüğüne 150 çekti. Yok dedik manyak mısın iyi kötü pazarlık şunu tanıyon mu bunu tanıyon mu derken 110 liraya anlaştık. Bindik arabaya tekrar düştük Hatay yollarına. Sırf Behzat Ç.'den dolayı accent'leri severim.

Dediğim gibi Hatay karışık bir memleket daha önce gittiğimiz evi bulamadık. Funda telefonda tarif ettiği halde yine de bulamadık bir arka sokağına çıkmışız. Bir marketin önünde bekledik Funda geldi bizi aldı. Evine gittik biz Ömer abiyle diğer iki Suriyeli'yi de evinde sanıyorduk. Ancak adamlar yoktu. Funda'ya adamları sorduk parayı ben verecem onlara sınırda denetim sıkıymış geçemediler dedi. inanmadık ikimizde parayı veresimiz gelmedi. Karı dili tatlı oluyor aga allem etti gallem etti aldı parayı. Funda'ya dedik çevirme varsa bizi alırlar. Ben dedi onu düşündüm size bir güzellik yapacam.

Funda'da bizimle birlikte arabaya bindi. Şehrin çıkışında bir benzinliğe girdik. Orada çalışan pompacı çocuklardan birini tanıyormuş. Funda bilerek bu benzinliğe getirmiş bizi. Ters yönden gelenlere bir sorsana çevirme varmıymış arkadaşlarımın ehliyeti yok da ceza yemesinler dedi pompacı çocuğa. Yalanı da yakıştırıyor amk karısı. Biz de birer çay içtik petrolde çocuk bir kaç gelen arabaya sordu çevirme var mı diye yokmuş. Funda'yı orada bıraktık siz oyalanmayın ben minibüsle dönerim dedi. Kafamız rahat düştük tekrar Gonya yollarına.

Yolda içimize şüphe düştü yalnız bu Funda denen karı şeytan gibi. Acaba bizi çarpmış olabilirmiydi, Ömer abinin de benimde moralimiz bozuldu. Para kazanacağız derken eldeki 5 bin dolardan da olmuştuk kafamızda hemen kurmaya başladık. Bu Suriyeliler neden gelmemişti. Acaba Funda bizi mi yemişti. Sonuçta çok tekin bir karı değildi. Hikayenin başında da söylemiştim bana da ayrıca borcu vardı onu da ödememişti. Neyse Ömer Abiyle yolda söverek gittik Funda'ya. Amk karısı bizi kandırdıysa harbi iyi kandırmıştı. Memlekette ki patronda zütümüzü giberdi o para için. Gerçi bana bir şey yapmazdı çünkü beni pek sallamıyordu adam da bizim Ömer abiyi giberdi bu adam.

Bu düşüncelerle memlekete döndük. Ne zaman Hatay'a gitsek hep dönerken kafamızda bir sorun oluyordu. Bir hafta sonra falan Funda aradı Suriyelilerle görüştüğüne parayı da verdiğini söyledi. ilk teslimat 15-20 gün içinde olacaktı Funda'nın söylediğine göre. Bize de iyi bir araba bulmamızı söyledi. Minübüs gibi pikap gibi yani yük atılacak bir araba.

Biz pek inanmıyorduk ama Funda'ya güvenmekten başka çaremiz yoktu. El mahkum onun vereceği haberleri bekliyorduk. Bir yandan da araba bakmaya başladık. Bu sefer taksi falan da değil nerden bulacaktık biz minibüsü pikapı.

Ne minibüs bulabildik nede pikap en son kiralık bir doblo almak geldi aklımıza. Funda'ya söyledik oda kabul etti. Ama aradan 2 hafta geçmesine rağmen çağıran eden yoktu. Biz hala Ömer abiyle Funda'nın bizi kazıklamasından korkuyorduk. Bir yandanda bizim patron sıkıştırıyordu ne oldu lan sizin iş enayiler, elin huursuna benim paramı da kaptırdınız, sizle iş yapanın aklını gibeyim diye hem bize hem kendine küfrediyordu.

On sekizinci yada on dokuzuncu gündü beklediğimiz telefon geldi Funda'dan. Her şey hazır buyrun çay içmeye gelin dedi. Şansımızı gibeyim her şey ters gidiyordu. Baktığımız doblo kiralanmış başka bir rant a car'dan başka bir doblo aldık. Heyecanlıydık Allah ne verdiyse yapıştırdık yolda. Geçen sefer çok dolandığımızdan bu sefer Funda'nın evini sormadan bulmuştuk. Suriyeli kaçakçılar bizi kapıda karşılamıştı. Araplar parayı bizden kat kat fazla seviyor buna bir kez daha kanaatim geldi.

Yedik içtik bizi iyice beslediler bu Hataylı'lar gerçekten yemek işinden anlıyor. Ama içimde ki tüm aksiyonu söndürdüler ben o gün hallederiz diye düşünüyordum yine haber beklemeye başladık. Bu 2 Suriyeli Türkçe bilmedikleri için başladım küfretmeye. Funda'ya da tercüme etme sorarlarsa söyleme diye tembih ettim.

Üç dört günde Funda'nın evinde bekledik amma da misafirperver karıymış. Tatlılar, börekler, çörekler akıyor maşallah. En son Suriyeli'nin birine telefon geldi. Hareretli hararetli konuştu bu telefonda. Ben meraktan çatlayacağım ne diyor diye, Funda'ya soruyorum oda söylemiyor amk. Neyse telefon kapattı Funda biraz adamlarla konuştu bize anlatmaya başladı.

Burda mısınız lan bir ses verin duvara anlatır gibi oluyor asıl olaya geçeceğim.

Bu gece Suriye tarafına geçecekmişsiniz sizi sınırın hem o tarafında hem bu tarafında karşılayacaklarmış dedi Funda. Ayrıca bu gece ay ışığı olmayacakmış ondan bekliyormuşuz 3-4 gündür. Adamlar neleri hesap ediyor. Bu dünyada ay ışığının hesabını yapacağım hiç aklıma gelmezdi. Benim de Ömer abimin de üstünde ki tişört açık renkliydi bunları değiştirin dediler. iyide biz yanımızda elbise getirmemiştik. Suriyeliler bize kendi elbiselerinden vereceklerdi.