rezervet
tutar bu

Gece devam edeceğim arkadaşlar.

Sabah olmuştu. Karaman'ı geçtik Konya il sınırına yaklaşıyorduk ki Funda aradı. Ters şeritte radar çevirmesi varmış. Bunları karşılıklı kurmuşlardır bizim ilerlediğimiz şeritte de vardır muhtemelen dedi. (Konya - Karaman yolu bölünmüş yol) Funda'ya sen hızlan biz yavaşlıyoruz ileride varsa görür görmez haber et dedik telefonu kapattık.

Ben köy yollarına sapma taraftarıydım. Elimizde karayolları haritası vardı nasıl olsa. Daha öncede bakmıştım yollara, çevirmenin ilerisinden bir yerden çıkardık tekrar ana yola. Ama Ömer abinin niyeti yok gibiydi. Bir gib olmaz radar çevirmesinden hemde ters şeritteymiş devam edelim zaten yeterince oyalandık diyordu. Yalvardım yakardım kabul etmedi amk oğlu. Ne kadar küfretsem de haklı çıktı. Bizim şeritte çevirme yokmuş. O çevirmeden sonrada bir atraksiyon yaşamadık. Malı kazasız belasız memlekete sokmayı başardık.

iki kişiyiz diye çeki hamiline yazdı. 30 binlik çekti bize verdiği ama bizim getirdiğimiz mal mümkünü yok 30 bin etmezdi. 30 bini geç yarısı bile etmezdi. Kaç kilogram olduğunu bile bilmiyorduk. Ama bir doblo araba en fazla ne alabilir ki. Adam bizi bağlamak istiyordu. Sırıtarak ikinci de minibüsle getirirsiniz dedi. Lan ne ikincisi zaten elimizdekini rastgele getirmiştik. Kaçakçı olacaktık bildiğin işin sonu oraya çıkıyordu. Sonumuz da pek parlak görünmüyordu. Ama parayı görünce aç gözlülük ettik. Ömer abi benden önce davrandı soktu çeki cebine. iki haftada vadesi vardı çekin.

Yakıttı, araba kirasıydı, sigarasıydı, yemesi içmesi derken bizde nakit para kalmamıştı. Altımızda ki arabayı boş senet karşılığı almıştık Ömer abinin sayesinde. Arabanın kirasını da patrondan istedik. Onu da verdi söve saya iliğimi sömürdünüz dedi. Bizi kibarca gibtir etti şirketten. Fundayı bağlı olduğumuz ilçede güzel bir otele yerleştirdik. Biz Ömer abiyle eve döndük. Çok feci yorgunduk.

Peder bey beni Mısır Firavunu bakışıyla salonda karşıladı. Adam II. Ramses gibi bakıyordu bana. 63 Style'nın By Mardinli Serseri'ye attığı gibi bir diss attı bana. ilimimden girdi bilimimden çıktı. Sövmedik yerimi koymamıştı adam resmen kinini kustu bana...

Parayı bulan her Konyalı gibi rotayı Akdeniz'e kırdık. Funda mırın kırın etse de yanımızda bir dişi olmadan tadı çıkmazdı tatilin. Manavgat Side'de güzel bir otele yerleştik. Rezervasyonumuz olmadığından kapı girişi yaptık. Girdiğimiz kapı da bize girmişti sanki. Euro üzerinden ödedik hesabı. Ömer abiyle ikimiz bir odaya geçtik. Funda'ya ayrı bir oda tuttuk. Ömer abiye senin cüssen iri tek kişilik odada rahat edersin sen orda kal Funda benle kalsın dediysem de dinletemedim. Az daha zorlasam beni yine dövecekti. Zaten şu çek işinden birde çöpe para bırakmasından aramız açılmıştı.

Zaten bizim elimiz, kolumuz bağlıydı Ömer Abiyle. Bu işi çözerse yine Funda çözecekti. Çözemezse de elimiz mahkum aynı adamlardan alacaktık. Ben yarın bir sorayım soruşturayım dedi. Sabaha karşı yattık hepimiz. Uyandığımızda evde Funda yoktu. Demek ki dışarı da bizim işi kovalıyordu, verdim şukusunu.

Arabalara el birliğiyle malı aktardık. Kalabalık olduğumuzdan bir kaç dakika da hallettik. Biz daha aldığımız malı bile görmemiştik. Kaç kg onu da bilmiyorduk. Biraz acemiliğimize biraz da enayiliğimize geldi. Bizim ortağımız olan iki Suriyeli orada bizden ayrıldı. Ben onlarla işimizin bittiğini sanıyordum. Parayı da peşin ödemiştik. Aldığımız mal ilk başta ödediğimiz beş bin doların karşılığıydı. Her halükarda adamlara muhtaç olduğumuzdan ne pazarlık etme, nede itiraz etme şansımız vardı. Bu işlerde karşılıklı güven esas. Şimdi düşününce o adamlar o gün bize barut yerine kum verse hiç ruhumuz bile duymazdı.

Yanımızda gelen asfalta çıktıktan sonra ben ineceğim size tarif edeyim buradan gidersiniz artık dedi. indirdik onu amk ibinesi yakalanmaktan korkuyor. Biz ondan da çok korkuyoruz. Bir de bizi sağlam tembihlediler aman arabada sigara içmeyin patlama olursa parçalarınız Konya'ya kadar uçar dediler. Hızlı gitmek de sakat barut yüklü arabayla, en ufak çarpışmada araba da biz de yok olurduk. Çok sakat bir işmiş. ilk başta Suriyeliyle ettiğimiz muhabbeti o gün anlamıştık. Adam bana kazanacağız tabi canımızı ortaya koyuyoruz demişti. ilk başta oyun gibi gelsede, o gün stresten zütümden ter aktı.

Eve geldiğinde yüzü gülüyordu Funda'nın. Belli ki çözmüştü olayı. Şimdi son bir işimiz kaldı dedi. Önce ki ortağımız olan Suriyelileri aradı, Arapça uzun uzun konuştu onlarla. Telefonu kapattı bu işte tamam dedi. Biz ne yaptığını anlamaya çalışıyorduk.

Suriyelilere, paramızın olmadığını, bir ay sonra ödemek üzere barut alacağımızı söylemiş. Onlar da direkt reddetmişler. Funda yalandan ikna etmeye çalışmış olsa da, parası olduklarında tekrar gelsinler demişler. Adamların bize güvenmemesi ilk defa işimize yaramıştı. Bir kadının ne kadar şeytanlaşabileceğine o gün gözlerimle şahit olmuştum.

Ben memleketten bir kaç arkadaşımı söyledim Ömer abiye, hiçbiri kafasına yatmadı. Birine, o çocuk dedi, birine, onun ağzı gevşek dedi beğenmedi velhasıl. Zaten gelebilecekleri de şüpheliydi. En son patronu aramak geldi aklımıza. O da şirketi bırakıp gelmezdi. Mecburen Hatay'dan birini bulacaktık. Hatay'da tek tanıdığımız Funda'ydı. Oda farkındaydı durumun ama gelmek istemiyordu belliydi. Zaten Funda Konya'da çalışmıştı, yolu da iyi biliyordu biçilmiş kaftandı. Ama amk karısı başını ağrıtmak istemiyordu. Bir saat dil döktük. Sana bir şey olmaz yakalansak bile seni satmayız, zaten sen önden gideceksin vs. vs. Eskortsuz gidin bir şey olmaz, geçen ki gibi petrole sorarız ayağına yattı. Ama ben gibseler çıkmazdım o yola eskortsuz. Mecburen kabul edecekti kurtuluşu yoktu, etti de.

Dediğim gibi her çözüm yeni bir sorun teşkil ediyordu. Bu sefer de Funda'ya araba bulmamız lazımdı. Tekrar dışarı çıkıp bir kaç rant a car gezdik. Küçük az yakacak bir araba arıyorduk. Bulduk, arabanın parasını da peşin ödedik. Ne olur ne olmaz diye bir haftalığına kiralamıştık. Yanlış hatırlamıyorsam Hyundai Getz'di araba.

Arabalara bindik o önde biz arkada bizi güzel bir restorana zütürdü. Yemeği yedik oradan tekrar eve geçtik. Herşeyi halletmiştik istediğimiz zaman yola çıkabilirdik. Bizim kafamızda ki o gece çıkmaktı ama Funda bir gün daha bekleyelim, aceleye getirmeyelim dedi.

Bir de biz Hatay plakasını bastırmayı unutmuştuk. Hatay'dan 42 plakayla çıktık yola. Önde eskortumuz olunca içimiz biraz rahattı ama biraz. Sonuçta barut dolu bir arabanın içindeydik. Önde her ne kadar eskortumuz olsa da o geçtikten sonra bile çevirme kurulabilirdi. Bunları düşünerek gidiyorum yolda. Bir kere su almak için bir kaç kere de sidik işemek için durduk. işin kötüsü araba kiralık olduğundan müziğimiz de yoktu. Telefondan açıyordum o da duyulmuyordu.

Funda'nın yüzüne karşı bir yarım saat kadar küfrettik Ömer abiyle. Sakinleşince, Suriyelileri nasıl aradan çıkaracağımızı konuşmaya başladık. Suriyelileri aradan çıkarmak mesele değildi. Ama barutun ana kaynağına nasıl ulaşacaktık. Bu sorunun cevabını Funda'da bilmiyordu.

Üstelik biz yola çıkmadan Suriyelilere haber vermişti Funda. Yeni sevkiyat olacağını onlarda biliyordu. Güzel bir plan yapıp onları atlatmalı ana kaynağa ulaşmalıydık. O gece çay sigara eşliğinde sabaha kadar düşündük üçümüz çıkar yol bulamadık.

Patron bize getirdiğimiz maldan daha fazla para vermişti. Sürekli tekrar ne zaman gideceksiniz diye sıkıştırıp duruyordu. Haber bekliyoruz diye atlattık bir kaç defa. ilk aldığımız paradan da metelik kalmamıştı. Haydan gelen huya gitmişti. Çok bereketsiz bir paraymış.

Patronu falan salladığımız yoktu ama parasızlık koyuyordu daha çok. Ne demişler, "Alışmış züt abdest tutmaz." Bize yine Suriye yolları görünüyordu. Bu sefer daha büyük çaplı bir vurgun yapmalıydık.

Ömer abiyle her gece hayaller kurup zengin yatıyor, fakir uyanıyorduk. Hayallerin bütçeye bir katkısı yoktu lafta kalıyordu her şey. Aptalca da olsa kamyonla getirmeyi bile düşündük. Aç gözlülükte sınır tanımıyorduk.

Funda bir kaç Arap asıllı arkadaşının yanına uğramış ve asıl barut tedarikçisinin ismini öğrenmişti. Ama adama ulaşmak mesele olacaktı. Sadece ismi vardı elimizde. Bir kaçakçıya ulaşmak en az bir teröriste ulaşmak kadar zor beyler. Adamlar iyi gizleniyor, hiçbir zaman tedbiri elinden bırakmıyor. Birilerini referans göstermezseniz mümkünü yok bağlantı kuramazsınız bu tip adamlarla.

Hatamız Funda'dan medet beklemek oldu. Aslında en büyük silah kaçakçıları bizim oralıydı. Silah kaçakçıları da muhtemelen barut kaçaklarını tanırdı. Bu adamlara ulaşmanın formülü bizim memleketten geçiyordu yine. Bu adamlara bizim ulaşmamız Funda'nın ulaşmasından kolaydı. Aslında en başından beri Funda'ya da diğer kaçakçılara da muhtaç değilmişiz bunun farkına vardık Ömer abiyle. O gün kafamıza dank etti.

Patronun baskısı ve parasızlığın acısıyla tekrardan Fundayla iletişime geçtik. En kısa zaman da gelmemizi istiyordu. Belli ki onda da mangır kalmamıştı. Patron bir tane Transporter minibüs ayarladı, eski kasa onunla düştük tekrar Hatay yollarına. Aslında planımız iki minübüs zütürmekti benim şöförlüğüm zayıf diye tek minübüsle gittik.

Funda 168 boylarında balık etli, esmer güzeli. Beline kadar inen saçları gece gibi simsiyah. Arap asıllı olduğundan bakmaya doyum olmayan çok güzel gözleri var, doğuştan sürmeli mübarek. Burnunda da Dila Hanım'ınkine benzer hızma gibi piercing gibi bir şey var. Esmer olduğundan yakışıyor. Yaşını bir kaç kere sordum ama söylemedi. Eminim 35'in üstündedir gerisini bilmem. Tek kusuru ses tonu. Ben bu karıyı gazinodan tanıyorum. Yıllar önce sarkmıştım çocuğum diye yüz vermemişti. Telefonunu almıştım arada konuşurduk. Ses tonu çirkin olmasına rağmen güzel kahkaha atardı. Benim için bu karıyı gibmek israil'in büyük Ortadoğu projesini gerçekleştirmesi gibi bir şeydi. ilk entrym'de muhabbetimin nereden geldiğini anlatacağım demiştim onun için yazıyorum.

Ömer abi tanıdığı bir kaç tane silahçıyı aradı. Silahçılardan bir kaç tane silah kaçakçısı numarası aldı. Kaçakçılara bizim iş yaptığımız patronu referans gösterdi. Uzun uğraşlar sonucu ana kaynağın ortaklarından birinin telefon numarasını bulmayı başardı.Ama bulduğumuz telefon elimizde ki isim değildi. Şansımız yaver gitmişti ama bilmiyorduk ki bu bizim için sonun başlangıcıydı. Patronun ismini ondan habersiz kullanmıştı. Korkusudan patronu arayıp haber verdi. Patron buna biraz kalayladı. Patronu aradıktan sonra bulduğumuz numarayı aramaya karar verdik. Numaradaki gariplikse Türkiye numarası olmasıydı.

Funda'nın gel buraya demesiyle mutfağa doğru yöneldim. Korktuğumu belli etmemek için daha dik ve daha ciddi yürüdüm.(Sahte kabadayı filminde ki Kemal Sunal gibi olmuşum) Tam kolpalar gibi olmuştum. Funda'nın elinde bardak varmış çay yada su içiyordu tam hatırlamıyorum beni görünce püskürdü zaten ağzında ne varsa. Gülmekten bardağı da fırlattı. Arka arkaya seri kahkahalar atıyordu. Nefesi mefesi kesildi gülerken amk ıııı ıııı diye sesler çıkarıyordu. Tam huur gülüşüydü amk. Gözlerinden yaş geldi gülerken makyajı falan aktı yüzü gözü satanistler gibi simsiyah oldu. Korktun mu dedi? Kendi yanıtladı korkma ablan var burada sana kimse bir şey yapamaz dedi. Kafamdan aşağı sıcak bir şeyler aktı sanki. ibo bile benim gibi vurulmamıştır. Hayatımda o günkü kadar mahcup olmamıştım. Kendimi şaklaban gibi şebek gibi hissettim. Siz siz olun bir huurya kendinizi güldürmeyin.

Bu barut işi en çok Funda'nın hoşuna gitmişti. En risksiz en temiz parayı o almıştı çünkü. Haddinden fazla hırslıydı bu sefer. Barut aldığımız Suriyelileri aradan çıkartmaktan bahsediyordu. Barut aldığımız Suriyeliler Funda'nın akrabasıymış uzaktan. ilk verdiğimiz teminat parası olan 5000 dolardan da 500 dolar kadar para vermişler buna. O gün itiraf etti bize.

Biz Fundayla otururken kapıya biri geldi alacaklı gibi vurmaya başladı orosbu çocuğu. Dedim kesin baskın yedik bir daha gün ışığı göremeyeceğiz. Fundayla mal mal birbirimizin yüzüne baktıktan sonra Funda'ya ev sahibi sensin sen bak dedim. Daha aşığıymışım gibi bir de beni sakladı banyoya. Kimdi lan bu dostu falan mı vardı acaba bunun. Kardeşi de olabilir. Sakladığımdan yerden dinliyordum ama bir şey duyamıyordum. Dostu falansa beni deşerdi zaten korkudan nefesimi bile veremiyordum. Kapının kapanma sesi geldi ben yine de çıkamadım. Yaaa içeri girdiyse?