Lan yaz artik

Patronun baskısı ve parasızlığın acısıyla tekrardan Fundayla iletişime geçtik. En kısa zaman da gelmemizi istiyordu. Belli ki onda da mangır kalmamıştı. Patron bir tane Transporter minibüs ayarladı, eski kasa onunla düştük tekrar Hatay yollarına. Aslında planımız iki minübüs zütürmekti benim şöförlüğüm zayıf diye tek minübüsle gittik.

Bu barut işi en çok Funda'nın hoşuna gitmişti. En risksiz en temiz parayı o almıştı çünkü. Haddinden fazla hırslıydı bu sefer. Barut aldığımız Suriyelileri aradan çıkartmaktan bahsediyordu. Barut aldığımız Suriyeliler Funda'nın akrabasıymış uzaktan. ilk verdiğimiz teminat parası olan 5000 dolardan da 500 dolar kadar para vermişler buna. O gün itiraf etti bize.

Funda'nın yüzüne karşı bir yarım saat kadar küfrettik Ömer abiyle. Sakinleşince, Suriyelileri nasıl aradan çıkaracağımızı konuşmaya başladık. Suriyelileri aradan çıkarmak mesele değildi. Ama barutun ana kaynağına nasıl ulaşacaktık. Bu sorunun cevabını Funda'da bilmiyordu.

Üstelik biz yola çıkmadan Suriyelilere haber vermişti Funda. Yeni sevkiyat olacağını onlarda biliyordu. Güzel bir plan yapıp onları atlatmalı ana kaynağa ulaşmalıydık. O gece çay sigara eşliğinde sabaha kadar düşündük üçümüz çıkar yol bulamadık.

Zaten bizim elimiz, kolumuz bağlıydı Ömer Abiyle. Bu işi çözerse yine Funda çözecekti. Çözemezse de elimiz mahkum aynı adamlardan alacaktık. Ben yarın bir sorayım soruşturayım dedi. Sabaha karşı yattık hepimiz. Uyandığımızda evde Funda yoktu. Demek ki dışarı da bizim işi kovalıyordu, verdim şukusunu.

Eve geldiğinde yüzü gülüyordu Funda'nın. Belli ki çözmüştü olayı. Şimdi son bir işimiz kaldı dedi. Önce ki ortağımız olan Suriyelileri aradı, Arapça uzun uzun konuştu onlarla. Telefonu kapattı bu işte tamam dedi. Biz ne yaptığını anlamaya çalışıyorduk.

Suriyelilere, paramızın olmadığını, bir ay sonra ödemek üzere barut alacağımızı söylemiş. Onlar da direkt reddetmişler. Funda yalandan ikna etmeye çalışmış olsa da, parası olduklarında tekrar gelsinler demişler. Adamların bize güvenmemesi ilk defa işimize yaramıştı. Bir kadının ne kadar şeytanlaşabileceğine o gün gözlerimle şahit olmuştum.

Funda bir kaç Arap asıllı arkadaşının yanına uğramış ve asıl barut tedarikçisinin ismini öğrenmişti. Ama adama ulaşmak mesele olacaktı. Sadece ismi vardı elimizde. Bir kaçakçıya ulaşmak en az bir teröriste ulaşmak kadar zor beyler. Adamlar iyi gizleniyor, hiçbir zaman tedbiri elinden bırakmıyor. Birilerini referans göstermezseniz mümkünü yok bağlantı kuramazsınız bu tip adamlarla.

Hatamız Funda'dan medet beklemek oldu. Aslında en büyük silah kaçakçıları bizim oralıydı. Silah kaçakçıları da muhtemelen barut kaçaklarını tanırdı. Bu adamlara ulaşmanın formülü bizim memleketten geçiyordu yine. Bu adamlara bizim ulaşmamız Funda'nın ulaşmasından kolaydı. Aslında en başından beri Funda'ya da diğer kaçakçılara da muhtaç değilmişiz bunun farkına vardık Ömer abiyle. O gün kafamıza dank etti.

Ömer abi tanıdığı bir kaç tane silahçıyı aradı. Silahçılardan bir kaç tane silah kaçakçısı numarası aldı. Kaçakçılara bizim iş yaptığımız patronu referans gösterdi. Uzun uğraşlar sonucu ana kaynağın ortaklarından birinin telefon numarasını bulmayı başardı.Ama bulduğumuz telefon elimizde ki isim değildi. Şansımız yaver gitmişti ama bilmiyorduk ki bu bizim için sonun başlangıcıydı. Patronun ismini ondan habersiz kullanmıştı. Korkusudan patronu arayıp haber verdi. Patron buna biraz kalayladı. Patronu aradıktan sonra bulduğumuz numarayı aramaya karar verdik. Numaradaki gariplikse Türkiye numarası olmasıydı.

Numarayı aradık sesi aşırı atarlı bir adam çıktı telefona. Neden aradığımızı sormak yerine numarasını nereden bulduğumuzu sordu. Ömer abi özet geçerek anlattı adama bizim memleketten bir kaç isim vardı. Ben sizi sonra ararım deyip kapattı adam. Galiba bizi araştıracaktı.

Adam bir gün sonra geri dönüş yaptı bize. Kendisinin istanbul'da olduğunu bizimle görüşmeye güvendiği birini göndereceğini söyledi. Bu güvendiği adam Hatay'a gelince bizi arayacakmış. Kim gelecek ne zaman nereden gelecek orasını söylemedi. Hep ters köşe oluyorduk kaçakçılıktan daha çok bekçilikti bizim yaptığımız sürekli bir şeyleri bekliyorduk. Kendimi sahip bekleyen köpek gibi hissediyordum.

iki yada üç gün sonra bir adam bizi arayıp bir tane ev adresi verdi. (Ben kafamdan park, bahçe, ormanlık alan bir yerde buluşuruz diyordum.) Sadece Ömer abiyle ikimizin gelmesini söyledi. Yabancıyız bulamayız desek de adam sözümüzü kesip attı. Aynı gün verilen adrese gittik. Evde sadece bizi arayan adam vardı. Ben kalabalık birilerini bekliyordum, kafamda ne kursam tam tersi çıkıyordu.

Adama durumumuzu, numarayı nereden bulduğumuzu, ilk yaptığımız kaçaklığı anlattık. Suriyeli ortaklarımızın isimlerini verdik. Bir saat bunlardan bahsettik gbt taraması gibiydi namussuz. Sürekli açığımızı arıyordu, bir açığımız çıksa başımıza ne gelecek orası da meçhuldü. Adam anlattıklarımıza ikna olduktan sonra sıkı bir pazarlığa tutuştular Ömer abiyle. Ben hiç araya girmedim.

Panpa yaz sen bak bunu tutar bu da

Çabalarımız meyvelerini vermeye başlamıştı. Hem malı daha sağlam yerden alacaktık, hemde daha çok para kalacaktı bize. Kontağı kurduğumuza göre artık Funda'ya da ihtiyaç kalmamıştı. Onu da bir şekilde aradan çıkarmalıydık. Cefasını biz çekiyorduk sefasını o sürüyordu. Ama bu sevkiyatta çıkaramazdık çünkü Funda şeytan bir kadındı. Ne yapacağı belli olmazdı. O gün Ömer abiyle karar vermiştik bu son işimiz olacaktı Funda'yla. ilk sevkiyat tamamen enayiliğimize gelmişti. Maymun gözünü açmıştı artık. Funda'da olayın farkındaydı ama bir şey çaktırmıyordu.

Adamlar sadece birimizi Suriye'ye zütürecekti. Bunun nedenini ise hala anlayabilmiş değilim. Yaş olarak büyük olduğu için tabi ki Ömer abiyi gözlerine kestirmişler. O ısrarla beni söylese de kabul etmemişler. Bu haberi duyunca çocuğu olmuş bir baba gibi sevindim. Nasıl sevinmem her yer mayın. Ölüm korkusunu yendim de, mayın korkusunu yenemedim. Ölür kurtulursun ya ayağın koparsa? Hemde tak yoluna barut kaçırırken. Koparsa Ömür abinin ayağı kopsun ne yapalım önce can. Zaten o hayvan gibi bir mayında falan kopmaz. Ayağı belim gibi namussuzun.

Yine bir kaç Funda'nın evinde bekledik. Bu süre zarfında kayda değer bir olay yaşamadık. Bense hayatta olmadığım kadar huzurluydum. içim de kelebekler uçuşuyordu sanki. Mahmut Tuncer'in progrdıbına katılan halaycılar kadar gamsızdım. Bir liseli umursamazlığıyla gülücükler saçıyordum etrafa. Ömer abide kurbanlık koyun gibiydi. Gören idama zütürecekler sanacak. Adamın üç gün boyunca yüzü gülmedi.

bitsin artık

122 rezzz

Bir sabah ezanı vakti idamlık mahkum gibi Ömer abiyi zütürdüler. Giderken öyle bir bakışı vardı ki kesin ölecek bu dedim. Fundayla ikimiz kalmıştık evde başbaşa, beklemekten başka yapacak bir şey yoktu.

Funda'yı her gördüğümde aklımdan on bün beş yüz tane fantazi geçiyordu. Ben kaçakçı katırları gibi boş gözlerle ve hayranlıkla Funda'ya bakıyordum. Bu hayranlığım Funda'nın hoşuna gitse de yüz vermiyordu bir türlü. Kadının vücut hatlarını geç benlerini ezberlemiştim artık. Gösteren oydu ki ezberlediğimle kalacaktım. Ondan edindiğim en büyük tecrübe, kendinizden yaşça büyük bir karıyla uğraşmayın. Ben bunu bilir bunu söylerim.

Ömer abi gideli 2 gün olmuştu ama aramamıştı bizi. Kafamda deli sorular vardı. Lan diyordum acaba mayına falan mı bastı bu, yoksa vurdular mı? Anlaştığımız adamlar belki de devletin adamıydı bilen yoktu. Ama devletin adamı olsa Funda'yı ikimizi de tutuklatırdı. Bunu düşünerek o ihtimali eledim.

Üçüncü günde haber gelmeyince Ömer abiyi gözden çıkardım artık. Köyde bizi birlikte gören oldu mu onu düşünüyordum. Acaba başına bir hal gelse benim üstüme kalır mıydı? Devlet ne yaptın bu vatandaşa diye bana sorar mıydı? Karısı gelip sen öldürdün diye ağlar mıydı? Bu adam benim komşumdu kimsenin haberi olmasa bile çocuklarının yüzüne nasıl bakardım yıllarca. Çok dürüst bir adam değildi ama ölünce kıymete binecekti muhtemelen. Bu ve bunun gibi yüzlerce sorunun canlandırmasını yaptım kafamda. Kendi diyaloglarımda bile ben haksız çıkıyordum. Yemin ettim o gün adak adadım bu adam sağ salim dönerse kurban keseceğim dedim.

Funda bile çıkmıştı aklımdan o gün Ömer abiye üzülüyordum. Ömer abi çok patavatsız gelir. Kesin yanlış bir şey söylemişti ve vurmuşlardı onu. Suriye'de zaten insan canının kıymeti yok. Kaçakçılar kolay kolay adam vurmaz da belki örgütçüler vurmuştur. Yada bu Ömer abi tam karı kız düşkünüdür acaba kaçakçıların kızlarına falan mı baktı. Yada karılarına mı sarktı. Neyse ne kesin vurulmuştu. Sözde vardığı gün arayacaktı. Tamam ilk gün arayamaya bilir ikinci günde hadi neyse eeeee üç gün oldu. Gerçekten ümidi kestim ondan içime de bir hüzün oturdu. Bu kadar sevdiğimi bilmiyordum.