Patron bize getirdiğimiz maldan daha fazla para vermişti. Sürekli tekrar ne zaman gideceksiniz diye sıkıştırıp duruyordu. Haber bekliyoruz diye atlattık bir kaç defa. ilk aldığımız paradan da metelik kalmamıştı. Haydan gelen huya gitmişti. Çok bereketsiz bir paraymış.

Patronu falan salladığımız yoktu ama parasızlık koyuyordu daha çok. Ne demişler, "Alışmış züt abdest tutmaz." Bize yine Suriye yolları görünüyordu. Bu sefer daha büyük çaplı bir vurgun yapmalıydık.

Ömer abiyle her gece hayaller kurup zengin yatıyor, fakir uyanıyorduk. Hayallerin bütçeye bir katkısı yoktu lafta kalıyordu her şey. Aptalca da olsa kamyonla getirmeyi bile düşündük. Aç gözlülükte sınır tanımıyorduk.

Tatil de Funda'yla aramızda bir şey geçmedi. Bizi Konya merkeze bıraktı kendisi de Hatay'a döndü. Ömer abinin bin ettiği paraları onun hanesine yazıp tatil masrafını düşüp parayı bölüştük. Hikayeyi bitir diyen panpalarımın gözü aydın ilk kaçakçılık hikayem burada bitiyor. Merak eden panpalarım için geriye kalanı seri özet geçeceğim ara ara canım sıkıldıkça yazacağım.

Funda 168 boylarında balık etli, esmer güzeli. Beline kadar inen saçları gece gibi simsiyah. Arap asıllı olduğundan bakmaya doyum olmayan çok güzel gözleri var, doğuştan sürmeli mübarek. Burnunda da Dila Hanım'ınkine benzer hızma gibi piercing gibi bir şey var. Esmer olduğundan yakışıyor. Yaşını bir kaç kere sordum ama söylemedi. Eminim 35'in üstündedir gerisini bilmem. Tek kusuru ses tonu. Ben bu karıyı gazinodan tanıyorum. Yıllar önce sarkmıştım çocuğum diye yüz vermemişti. Telefonunu almıştım arada konuşurduk. Ses tonu çirkin olmasına rağmen güzel kahkaha atardı. Benim için bu karıyı gibmek israil'in büyük Ortadoğu projesini gerçekleştirmesi gibi bir şeydi. ilk entrym'de muhabbetimin nereden geldiğini anlatacağım demiştim onun için yazıyorum.

Rezzan 14

Parayı bulan her Konyalı gibi rotayı Akdeniz'e kırdık. Funda mırın kırın etse de yanımızda bir dişi olmadan tadı çıkmazdı tatilin. Manavgat Side'de güzel bir otele yerleştik. Rezervasyonumuz olmadığından kapı girişi yaptık. Girdiğimiz kapı da bize girmişti sanki. Euro üzerinden ödedik hesabı. Ömer abiyle ikimiz bir odaya geçtik. Funda'ya ayrı bir oda tuttuk. Ömer abiye senin cüssen iri tek kişilik odada rahat edersin sen orda kal Funda benle kalsın dediysem de dinletemedim. Az daha zorlasam beni yine dövecekti. Zaten şu çek işinden birde çöpe para bırakmasından aramız açılmıştı.

Rezerved upup

Ömer abi sabah benden önce uyanmış, minibüsle ilçeye gitmiş Funda'dan arabayı almış. Beni almaya tekrar köye geldi. Köyün çıkışında bindim arabaya çünkü peder bir şeyler çevirdiğimizden şüpheleniyordu. Arabada birbirimize sövdük saydık. Onun aç gözlülüğü yüzünden ben zarar ediyordum. Fundayla da anlaşmış çeki kırdırmaya ikna etmiş. Funda niye kabul etmesin işi biz yaptık zaten. O parayı bizden kurtarmanın derdinde. Zararı da üçe bölecektik. Beş bin lira zararımız olsa bile üç kişiye dokunmazdı.

Çeki kırdırdık vadesi yakın bir tarih olduğundan iki bin küsür lira falan ekgib aldık üstünde yazan rakamdan. Altımızda arabamız, çanta da paramız yanımızda Funda vardı. Güzel bir restorana gittik yine içtik. Üstüne de meyhane tarzı bir yere gittik. Para adamı bozar derler ya Ömer abiyi aynı gün içinde bozmuştu.

Yolda gördüğü çöp kutularına sabah çöpçüler sevinsin diye para bırakıyordu. Sövüp sayıyordum ama karışma amk ben kendi payımdan bırakıyorum diyordu. Kimine elli lira kimine yüz lira kimine iki yüz. Ben almaya çalıştım tuttu kolumdan yemin etti darılırım diye. Bu Ömer abi gerçekten bin bir adamdı.

Yaz üzümlü

Sonuca gel

Peder bey o kadar şiddetli küfretti ki uykumu kaçırmıştı. Bir şeyler atıştırıp yatağa geçtim. Küfrün şiddetinden bir saat kadar falan uyuyamadım. Gözlerimi açtığımda sabah ezanı okunuyordu. Telefonu buldum uyku sersemi arayan soran yoktu. Telefonla uğraşırken geri uyumuşum. Ömer abinin telefonuyla uyandım. Çeki bugün kırdıralım diyordu.

iki kişiyiz diye çeki hamiline yazdı. 30 binlik çekti bize verdiği ama bizim getirdiğimiz mal mümkünü yok 30 bin etmezdi. 30 bini geç yarısı bile etmezdi. Kaç kilogram olduğunu bile bilmiyorduk. Ama bir doblo araba en fazla ne alabilir ki. Adam bizi bağlamak istiyordu. Sırıtarak ikinci de minibüsle getirirsiniz dedi. Lan ne ikincisi zaten elimizdekini rastgele getirmiştik. Kaçakçı olacaktık bildiğin işin sonu oraya çıkıyordu. Sonumuz da pek parlak görünmüyordu. Ama parayı görünce aç gözlülük ettik. Ömer abi benden önce davrandı soktu çeki cebine. iki haftada vadesi vardı çekin.

Yakıttı, araba kirasıydı, sigarasıydı, yemesi içmesi derken bizde nakit para kalmamıştı. Altımızda ki arabayı boş senet karşılığı almıştık Ömer abinin sayesinde. Arabanın kirasını da patrondan istedik. Onu da verdi söve saya iliğimi sömürdünüz dedi. Bizi kibarca gibtir etti şirketten. Fundayı bağlı olduğumuz ilçede güzel bir otele yerleştirdik. Biz Ömer abiyle eve döndük. Çok feci yorgunduk.

Peder bey beni Mısır Firavunu bakışıyla salonda karşıladı. Adam II. Ramses gibi bakıyordu bana. 63 Style'nın By Mardinli Serseri'ye attığı gibi bir diss attı bana. ilimimden girdi bilimimden çıktı. Sövmedik yerimi koymamıştı adam resmen kinini kustu bana...

Rexxxksls

Oradan da şirkete geçtik. Artık hasat zamanıydı. Gelmek istese de Funda'yı dışarı da arabada bıraktık. Çünkü şirket patronun evinin altındaydı. Karısı görürse hoş olmazdı. Patron acaba kaç para verecekti. Bize zaten önceden 5 bin dolar vermişti çok bir şey beklemiyorduk. Ama dolar para etmiyordu o zamanlar. Ben kasadan çıkarıp önümüze para sayacak sanıyordum. Kasayı açtı çek defterini çıkardı. ister isminize, isterseniz hamiline yazayım dedi. Ben ikisinin arasındaki farkı bilmiyordum o zamanlar.

Getirdiğimiz malı patronun yapı malzemeleri satan bir arkadaşının deposuna bıraktık. Bu depoyu polis bassa bile bizim malı bulamazdı gerçekten çok büyüktü. Patron arkadaşına tüfek malzemesi bırakacağım diye kandırmış. Söylememiş ona barut olduğunu. Söylese zaten izin vermezdi. O barut patlasa bu depoyu tarumar ederdi. Patron gece gelip şirkete zütürecekti barutları. Gündüz vakit sokmak istememişti, dikkat çekmesin diye.

Entry 100

Malı teslim etmeden önce Funda'yı da bizim arabaya aldık. Onun kullandığı arabayı bağlı olduğumuz ilçede bir ara sokağa park ettik. Patronu Konya merkezdeyken aramıştık, oda bağlı bulunduğumuz ilçeye bizi karşılamaya gelmişti. Eskortluk görevi Funda'dan patrona geçmişti artık. Hepimiz birbirimize bakıp aptalca sırıtıyorduk, başarmıştık lan sonunda.

Sabah olmuştu. Karaman'ı geçtik Konya il sınırına yaklaşıyorduk ki Funda aradı. Ters şeritte radar çevirmesi varmış. Bunları karşılıklı kurmuşlardır bizim ilerlediğimiz şeritte de vardır muhtemelen dedi. (Konya - Karaman yolu bölünmüş yol) Funda'ya sen hızlan biz yavaşlıyoruz ileride varsa görür görmez haber et dedik telefonu kapattık.

Ben köy yollarına sapma taraftarıydım. Elimizde karayolları haritası vardı nasıl olsa. Daha öncede bakmıştım yollara, çevirmenin ilerisinden bir yerden çıkardık tekrar ana yola. Ama Ömer abinin niyeti yok gibiydi. Bir gib olmaz radar çevirmesinden hemde ters şeritteymiş devam edelim zaten yeterince oyalandık diyordu. Yalvardım yakardım kabul etmedi amk oğlu. Ne kadar küfretsem de haklı çıktı. Bizim şeritte çevirme yokmuş. O çevirmeden sonrada bir atraksiyon yaşamadık. Malı kazasız belasız memlekete sokmayı başardık.

Reserved 14 bitir artık

Funda mesafeyi açsın diye petrolde oyalandık. Arka arkaya üçer beşer sigara içtik. (Sigara büyük sıkıntı olmuştu, arabada barut olduğundan.) Tuvalete girdik, marketten kek bisküvi tarzı bir şeyler aldık. Ömer abi eşiyle görüştü telefonda. Funda'dan haber gelince tekrar yola koyulduk.

Plakaları il il değiştirdik. Plakayı takmak için tarla yollarına girdik. ( Burayı kısaca geçtim merak eden varsa dm'den sorsun )Mersin'in Mut ilçesinde de arabanın orijinal Konya plakasını taktık. Mut'tan sonrası Karaman'ın sınırına giriyordu. Karamanda Konya toprağı sayılırdı zaten Konya'dan ayrılıp il olmuş. Onun için problem olmazdı. O yolda Karaman (70) plakadan daha çok Konya(42) plaka olurdu. Memlekete yaklaşınca biraz daha kendimizi güvende hissetmeye başlamıştık.

Anlat panpa dinliyoz