O günü de gezerek geçirdik gezerek geçirdik derken biz yine pek bir şey anlamadık. Adamlarla iletişimimiz kopuktu. Neyse bunların evine geri döndük can sıkıntısından Ömer abiyle ikimiz sabahlara kadar sigara içtik.

Sonra ki gün Suriyeliler Fundayı aradı kendi telefonlarından önce kendi aralarında konuştular Funda'yla sonra bana verdi telefonu Funda nasılsınız iyimisiniz yolcuğunuz nasıl geçti tatiliniz nasıl gibisinden bir şeyler sordu. Bende gayet güzeldi iyi ağırlanıyoruz falan dedim. Adama sor bakalım dedim ne zaman yola çıkacağız telefonu Suriyeliye verdim biraz daha konuştular. Tekrar geri aldım belli değilmiş O da haber bekliyormuş dedi. Malzemeleri nereden alacağız onu sor dedim sordu yine oda tam belli değilmiş diye cevap verdi. Biraz da Ömer abi konuştu Funda'yla ben muallaklik olsun diye taşakları pişik yaptı diye bağırdım. Funda ünlü huur kahkasını patlattı. Ömer abi çok kızdı bana omzuma yumruğu vurdu. Zaten un çuvalı gibi adam omzumu çökertti ibine.

işin diğer boyutu vay amk elin ülkesinde elin evindeydik. Peder bey beni Alanya'ya gitti biliyordu. Yola çıkalı onu hiç aramamıştım. Telefonda pek çekmiyordu burada bir tepeye çıkarsak Türkiye'den çekiyormuş adamı arayıp haber vermeliydim telefon kapalı olunca kıllanmıştır iyice. Sövmedik yerimi bırakmamıştır.

Dinleyende kalmadığına göre bu gecelik bitiriyorum panpalarım. Yarında bir terslik olmazsa hikayeyi bitiririz.

Her şeyden önce eve haber etmeliydim ilk ve en önemli sorunum buydu. Yola çıkalı evi hiç aramamıştım. Suriyelilerin telefonundan Funda’yı aradım o durumu onlara anlattı. Beni Türkiye’den telefon çeken bir dağa çıkardılar. Telefonumda Samsumg f480’di çekmiyordu amk telefonu bir türlü, yarım saat sinyal aradıktan sonra zorda olsa pederle konuştum. Bana biraz küfretti ama şüphelenmedi zaten çok sorumsuz bir adamdım o zamanlar. Gerçi hala sorumsuzum da…

Suriye’ye gitmişken telefonda alalım dedik Ömer abiyle, orada çok ucuzdu. Ama sadece düşüncede kaldı. Patronun verdiği para suyunu çekmişti, birde dönerken yakıt alacaktık, araba kirası ödeyecektik, vaz geçmek zorunda kaldık. Nasıl olsa çok para kazanacağız buraya bir daha gelirsek o zaman iphone alırız diye düşündük. 4s o zamanlar efsaneydi.

Nihayet Suriyelilere telefon gelmişti, anlayabildiğim kadarıyla bizim barut gelmişti sonunda. Fundayla bir görüşme daha yapıp anladığımın sağlamasını yaptırdım. Ancak bazı gariplikler vardı bizi yanlarına almayacaklarmış. Can güvenliğinizi sağlamayız gibisinden bir şeyler zırvalamışlar Funda’ya. Lan amk mallları bizi nasıl yanınıza almazsanız dıbına koduğum doğurdukları diye Suriyelileri diye küfrü basıyorduk Ömer abiyle. Tabi ki anlamıyorlardı.

Çok sonradan anladık ki bunlarda malı başka bir kaçakçıdan alıp bize satıyorlarmış. Bizi bilerek o adamlarla tanışmayalım diye yanlarında zütürmemişler. Yani bizim yanımızda ki adamlar aslında tam olarak kaçakçı değil komisyoncu gibi daha çok. Vay orosbu çocukları bizi gibiyorlarmış.

Hepinize hayırlı kandiller.

Suriyeliler bizi evde bırakıp malı almaya gittiler. Çok merak ediyordum neyle getirecekler nasıl getirecekler miktarı ne kadar onları düşündük tartıştık Ömer abiyle. Bir yandanda tırsıyorduk bizi niye zütürmediler bir şey mi var acaba diye. Bize bir sürü Suriye sigarası verdiler kaçak mı orjinal mi onu da bilmiyorum. Ama ülkemin sigarasına kurban olayım. Bu Suriye sigarası Ömer abiyide beni de bitirmişti. ileride kanser olursam orada içtiğim sigara yüzündendir.

Çok beklemedik o gün adamlar akşam üzeri gibi geldiler. Artık film başlayabilirdi. Kulağımda aksiyon müzikleri çalıyordu. Suriyeliler eli boş geldiler demek ki malı bir yere bırakmışlardı. Adamların da bizimde yüzümüz gülüyordu. Olanları tam anlamak için Funda'yı aradık tekrar.

Funda'yı aradık malımız gelmişti bulunduğumuz kasaba'ya. (kasabada değilde köy gibi bir yer işte) Adamlar kasabanın dışına bir yere istiflemişlerdi. Yarın gece geçecektik sınırı. Türkçe bilen elemanlar da gelecekti ayarlanmıştı. Bir de bizim mal tek geçmeceyecekti. Yanında sigara şeker mazot bir şeyler daha kaçıracaklardı Suriyeliler kendi hesabına. Bizim diğer kaçırılanlarla ilişkimiz yoktu. Malın bolluğundan anladığım kadarıyla kalabalık ve sıkıntılı bir yolculuk olacaktı. Önceki geldiğimiz yoldan da gitmeyecektik. Başka daha kestirme bir yoldan geçecektik. Bu yolun en büyük sıkıntısı da mayına basma ihtimalimiz daha yüksekmiş. Daha mayınlı bir bölgeymiş diğerine göre.

O günün nasıl geçtiğini anlayamadık. Sonra ki gün akşamlar olmadı. Sıkıntıdan Ömer abiye bulaşıyordum bu sefer yolda son nefesini verirsin diye. Oda beni şakayla karışık tokatlıyordu. Buna biraz kafa tuttum hayvan oğlu hayvan güç gösterisi yapası geldi. Beni yerden yere vurdu. Elin memleketinde şakayla karışık dayağı da yemiştim. Kızdım buna inşallah mayına basarsın amk senden kurtulurum dedim. Bunun zütünü alev oldu. Beddua yerine geçer amk sözünü geri al diye akşama kadar yalvardı.

Akşam oldu iki tane daha önce görmediğim Suriyeli bizi almaya geldiler arabayla. Bizim yanımızda ki Suriyeliler Ömer abi ben diğer iki Suriyeli toplamda altı kişi bindik bir arabaya düştük yine yollara. Sınıra doğru gidiyorduk yeni gelen elamanların ikisi de Türkçe biliyordu. Hem de çok güzel konuşuyorlardı. Bu adamların Suriye'de yaşamadığına kanaat getirdim. Ömer abiye kaş göz ettim bir sorsana gibisinden. Anlamadı amk malı.

Bende kendim sordum dedim Türkçe'niz çok iyi Türkiye'den mi geliyorsunuz diye. Önce bir düşündü tereddüt etti cevap vermeyecek sandım. Evet dediler Te Ce'den geliyoruz ikimizde. Ne iş yapıyorsunuz Türkiye'de dedim kaçakçıyız hepimiz ailecek dediler. Bunların ikisi de akrabaymış kuzenmiş. Biri de Ankara'da üniversite öğrencisiymiş. Arap mısınız kürt mü diye sordum. Kürtlükte araplıkta varmış.

ileride içemeyeceğimiz için hepimiz arabada arka arkaya üçer beşer sigara içtik. Yavaş gidiyorduk yine birilerini yada bir şeyleri bekliyorduk galiba. Bu kaçakçıların hepsi bir tuhaf adamlar amk kesinlikle samimiyet kuramıyorsun çok konuşmuyorlar. Araba da sessiz sessiz gittik bir süre daha. Geldiler dedik indik en son kuş uçmaz kervan geçmez bir yere. Arabayı burada bırakacaz dediler. Hepimiz indik arabadan arabayı oraya bıraktık. Bu arabayı da gelip birileri alacaktı demek ki. Bunlar tam organizasyondu amk.

Bir süre de yaya yürüdük altımız ama gerilla yürüyüşüne geçmemiştik normal caddede gider gibi rahat yürüyorduk. Bulunduğumuz bölge sorunsuz bir yerdi galiba. Daha hala barutumuzu görememiştik ama. Ben de Ömer abi de barutumuzu görme aşkıyla yanıp tutuşuyorduk. Küçük bir tepeyi aştık ileride bizi bekleyen karaltıları gördüm. Gerçekten kalabalıktı bu sefer.

Karaltıların hepsi insan değilmiş yarısı da katırmış. Bu sefer bizden başka herkes silahlıydı. 6 kişi biz vardık sekiz dokuz kişide onlar vardı. Toplamda 14 kişiydik, bizimle birlikte gelen iki kişiye de silah vermişlerdi. Hepsinin elinde keleş vardı bu sefer. Bunların hepsi kaçakçıdan daha çok pkk'lı gibiydi.

Kaçakçılık da katır kullanmalarının sebebi de katırlar daha önce yerinden oynamış toprağa basmıyorlarmış. Yani hayvan iç güdüsel olarak yumuşak yere oynamış toprağa asla ve asla basmıyor. Mayına da basmıyor bu sayede. Bir katırın mayına basması için o mayının çok öncelerden gömülmüş olması lazımmış. Bir de bu kaçakçılar katırı asker kamuflajı giyerek dövüyorlarmış. Dövdükleri sopaların ucunu da asker kamuflajı doluyorlarmış. Hayvan gerçek askeri görünce dayak yiyeceğini sanıp çıldırıp kaçıyormuş. Bunları da daha sonra öğrendim doğru yalan bilmiyorum ama öyle söylediler.

Adamların yanlarına vardık. Bizim kim olduğumuzu falan konuştular herhalde bizim yanımızdakilerle. Arapça mı Kürtçe mi neyce konuştuklarını anlayamıyordum. Orada aralarında bayağı bir şeyler konuştular tartıştılar. Bir konuda anlaşamıyordu galiba. Ömer abiyle ben hariç herkes ne döndüğünü anlıyordu. ikimiz salak salak sağa sola bakıyorduk. iyice kanaat getirmiştim bu adamlar pkk'lıydı. Giyimleri, kaşları, silahları, telsizleri bana bunu gösteriyordu. gibiyim barutunu da Suriye'sini de f16 gelip bombalamasa bari diye içimden dua ediyordum. Adamlar aralarında anlaştılar Türkçe bilen elamanlarda Ömer abiyle ikimize çocuğa öğretir gibi bir bir anlatmaya başladılar. Beyler dedi ikiniz en arkadan geleceksiniz önünüzde ki adamın hizasında gideceksiniz hepimizin arasında altışar yedişer metre mesafe olacak. Sigara içmeyeceksiniz, telefonlarınızla oynamayacaksınız, (kapattırdılar zaten) gruptaki diğer adamlarda size pek güvenmemiş aman yanlış bir şey yapmayın dedi.

Ben sordum asker falan çıkarsa ne yapacağız diye. Çatışeceğiz dedi amk. Dedim birinin elinden keleşi kapayım hepsine sıkayım amk vatana millete bir faydamız olsun. O derece sinirlenmiştim. Sonra bunlar beni daha silahı kavrarken kalbura çevirir diye, kendi kendime önce atarlandım sonra duruldum. Kaderimize razı olacaktık. Yolda ne olur ne olmaz diye kelime-i şehadeti getirdim.

Yolculukta Allah'a şükürler olsun bir problem çıkmadı. Gerçekten geçen ki güzergahtan daha kısaydı. Bizim Ömer abi tempoyu yakalayamadı bayılır gibi oldu. Her adım attığımda ne zaman mayına basacağım diye seke seke geldim Suriye'den Türkiye'ye. Nereden geldik nereleri geçtik yine anlayamadım. O gece ay ışığı vardı ama hava bulutluydu. Hesap mı ettiler denk mi geldi bilmiyorum.

Birde yolculuk sırasında bir kaç telsizle konuştular bunlar. Önümüzde bir kaçakçı grubu daha varmış. Telsizle Kürtçe konuştuklarına eminim. Tek aklımda kalan kelime noow noow nooww dedi bizim gruptaki adam ne demek hala bilmiyorum. Bilen panpam varsa yeşillendirsen beni.

Sınırı geçmişiz artık varmak üzereydik, bizi arabalar bekliyormuş. Katırlardan arabalara aktaracaktık malı. Bu kaçakçılar sistem çalışıyorlar arabaları tarlaların arkalarına saklamışlar. Ne tarlası bilmiyorum ama tarladaki mahsulden arabalar görünmüyordu. Bizim geldiğimizi görünce bir anda ortaya çıkardılar arabaları. Önce korktum polis jandarma bir şey zannettim sonra bizden olduğunu anladım.

Yemek molası gece tekrar devam edeceğim. Bu hikaye bu gece bitecek.

Arabalara el birliğiyle malı aktardık. Kalabalık olduğumuzdan bir kaç dakika da hallettik. Biz daha aldığımız malı bile görmemiştik. Kaç kg onu da bilmiyorduk. Biraz acemiliğimize biraz da enayiliğimize geldi. Bizim ortağımız olan iki Suriyeli orada bizden ayrıldı. Ben onlarla işimizin bittiğini sanıyordum. Parayı da peşin ödemiştik. Aldığımız mal ilk başta ödediğimiz beş bin doların karşılığıydı. Her halükarda adamlara muhtaç olduğumuzdan ne pazarlık etme, nede itiraz etme şansımız vardı. Bu işlerde karşılıklı güven esas. Şimdi düşününce o adamlar o gün bize barut yerine kum verse hiç ruhumuz bile duymazdı.