suriye deki olaylar niye bizim iç işimiz oluyo l

i̇srail'de 250 binden fazla kişi, hayat pahalılığını protesto etmek için ülkenin büyük kentlerinde sokaklara döküldü.
tel aviv’de çoğu orta gelir grubundan binlerce gösterici, ellerinde bayraklarla ve davullar çalarak, caddelerde yürüdü ve “halk için sosyal adalet” ve “devrim” sloganları attı.
bazı göstericiler ellerinde, “kazançlardan önce halk”, “kira, bir lüks değildir”, “i̇srail çok pahalı” ve “i̇şçi sınıfının kahramanları” yazılı pankartlar taşıdı.

halk çözüm i̇sti̇yor

kudüs’te de göstericiler i̇srail başbakanı binyamin netanyahu'nun konutunun önünde toplandı.
i̇srail hükümetinin açıkladığı reformların, halkın üzerinde gerçek bir etkisi olmayacağını savunan göstericilerin liderlerinden stav şafir; “başbakan bize hiçbir şey söylemedi. protestoyu sürdüreceğiz, çözümler istiyoruz, hükümetin halkla çalışmaya gerçekten istekli olmasını ve taleplerimize cevap vermesini istiyoruz, o zamana kadar burada olacağız” dedi.

geçen ay tel aviv'in lüks bir semtinde emlak fiyatlarını protesto etmek için kurulan birkaç çadırla başlayan gösteriler, i̇srail hükümetinin içeride yaşadığı en büyük zorluk haline dönüştü.
protesto hareketini organize edenlerin, önceki haftaların rekorunu kırmak için herkesi sokaklara çağırdığı ve toplu protestoların üçüncüsünü oluşturan cumartesi gecesinde, i̇srail çapında 400 bin dolayında kişinin sokağa döküldüğü, sadece tel aviv'de yürüyüşe katılanların sayısının 320 bini bulduğu bildirildi. sık sık tekrarlanan "sosyal adalet" sloganları ve pankartlarına bu haftasonu "çadır i̇ntifadası" pankartları da eklenirken, katılımcılar "mısır burası", "mısırlı gibi yürü" yazılı pankartlarla mısır'daki halk hareketlerine de atıfta bulundu.

geçtiğimiz haftaların rekorunu kırmayı amaçlayan i̇srailli protesto liderleri, bu hafta yüzbinlerce i̇srailli'yi sokağa dökmekte başarılı oldu. ülke çapındaki gösterilerin üçüncü haftasında yürüyüşlerin ana sloganı "hükümet halkı terk etti" oldu.

yapilan reformlar halki memnun etmi̇yor

i̇srail başbakanı netanyahu, gösterilerin ardından inşaat izni ve vergi indirimi dahil olmak üzere bir dizi bürokratik reform açıklamıştı.
i̇srail, dünyada gelir düzeyleri arasındaki farkın en yüksek olduğu ülkeler arasında yer alıyor. ülkede son aylarda ev, gıda ve yakıt fiyatları arttı.
bir i̇sraillinin ortalama maaşı ayda 2 bin 500 dolar civarında; ancak öğretmenler ve sosyal yardım uzmanları ayda 2 bin doların altında kazanıyor.
kudüs'ün merkezinde 3 odalı bir apartman dairesinin aylık kirası bin 500 doları bulabiliyor, tel aviv'de ise bu rakam daha yüksek seviyelere ulaşıyor.

di̇k duran tahran’in bölgedeki̇ etki̇si̇ neden önemli̇




rusya’nın nato büyükelçisi dmitri rogozin meseleyi net ortaya koyuyor: “nato, i̇ran'a saldırmak için suriye'de rejim değişikliği istiyor.”

biz de net söyleyelim; suriye’nin toprak bütünlüğü i̇ran’ın toprak bütünlüğüdür, türkiye’nin toprak bütünlüğüdür.

türk devletinin milli unsurlarının, abd’nin irak saldırısı öncesinde çizdiği rota da böyleydi: “irak’ın siyasal birliği ve toprak bütünlüğünün korunması.”

i̇şte 28 şubat 1997’de başlayan ve 3 kasım 2002’ye kadar süren dönem, aslında ankara’nın tahran ve şam’la abd’nin bölge planlarına karşı ittifak zemininin oluşturulması süreciydi: bölge merkezli dış politika ve avrasyacılık! ankara bölgesindeki bu çizgiyi, daha derin bir coğrafyada moskova ve pekin’le de ilerletiyordu.

erdoğan-gül ikilisinin işbaşı yaptırılması işte bu çizgiyi tasfiye etmek içindi. ki abd belgelerine de yansıdığı gibi bu çizginin sahiplerine ergenekon tertibi uygulandı.

önce ankara, sonra bağdat düştü

washington’un hedefindeki ankara-tahran-şam-bağdat hattının ilk düşen kalesi aslında ankara oldu. ankara kalesi düştüğü için 2003’te bağdat kalesi düştü.

ankara kalesi düştüğü içindir ki, türkiye’yi, irak’ta müslüman katleden abd askerlerinin sağlığına duacı bir başbakan yönetiyor.

şimdi hedefte şam kalesi var. ve düşmüş ankara kalesinin surlarında, nato’nun libya’da müslüman katletmesine ses çıkarmayan ama beşar esad’ın vatanını savunmak için hama’daki kalkışmayı bastırmasına “ramazan” göndermesi yapan bir başkan var.

tahran di̇k durdukça, şam da di̇reni̇yor

lübnan’dan suriye’ye uzanan hat, i̇ran’ın abd’ye karşı ön cephesi durumunda. ve o cephede abd-akp-i̇srail ittifakı var...

ancak koşullar artık 2003’den farklı...

tahran kalesi dik duruyor, önce direniyor, sonra karşı hamle yapıyor. tahran dik durduğu için de şam kalesi direnebiliyor.

tahran, bağdat’i washington’dan kopariyor

üstelik tahran, düşen bağdat kalesini de ayağa kaldırıyor. tahran’ın kuzey irak’a operasyonu, bağdat’ın washington bağını da koparıyor, irak’ı abd’den kurtarıyor.

i̇ran’ın kuzey irak hamlesi sadece bağdat’ı değil, aslında ankara’yı da rahatlatıyor; ankara’ya pkk kartı üzerinden uygulanan washington baskısına karşı aslında dayanak oluşturuyor. ama türkiye ankara’da iktidar değil!

washington sadece ankara’da i̇kti̇dar!

ankara-tahran-şam-bağdat hattının “belirleyeni” kaçınılmaz olarak ankara’dır. son tahlilde bu hattın geleceği ankara’nın tavrına ve tutumuna bağlıdır. ancak ankara’da da washington iktidardadır. üstelik tüm dünyada bir tek ankara’da iktidardır! o yüzden de ankara’ya bu kadar abanmakta, akp’ye bu kadar sarılmaktadır. akp’nin efendisine zaman zaman şımarıklık yapması da bu zorunluluğun cilvesidir.

ancak koşullar, ankara kalesinin ayağa kaldırılması için de elverişli olmaya başladı. akp’nin arkasındaki kuvvetin, abd’nin hali ortada... abd baş aşağı gidiyor; tankıyla, topuyla, borcuyla, çürüyen sistemiyle baş aşağı gidiyor. latin amerika’da, orta asya’da, ortadoğu’da durum ortada.

akp, abd’nin gücüyle yapabileceklerinin sınırına geldi. daha ötesi yok!