sunum fobim var, sunum yapınca tövbe bismillah gibi bir şey oluyorum düşman başına. gözlerim kararıyor, vücudum soğuyor bir yandan da terliyorum soğuk soğuk, sinirli sinirli bakıyorum insanlara, böyle ruhum gidiyor bedenim kalıyor gibi bir şey oluyor. 3 hafta önce, sunumum vardı, 20-25 dal çüküne yapacaktım sadece. sunumdan önce bir şeyler içeyim madem, rahatlarım işte ne güzel, dedim, koşup migros'a gittim. içki reyonuna geldim, havalı havalı içkilere bakıyorum. inceliyorum. arkalarını okuyorum, nesini okuyorsam. absolüt vodka alayım hadi madem dedim, küçük tombik boylarından. aldım, kasiyere de sanki arkadaşıma hediye alıyorum gibi bir imaj verdim. "hediye paketi yapıyor musunuz? :(" gibi bir şey dedim. her neyse attım çantaya absürt absolütümü, yola koyuldum. ilk börekçiye girdim, börek söyledim kendime. hemen tuvalete gittim sonra, açtım, içebildiğim kadar içtim çıktım hemen. böreğimi de yedim tekrar yola koyuldum. yolda bu sefer başka bir restoranta girdim. tuvaletinizi kullanabilir miyim aşırı sıkıştım dedim, tabii dediler. lap içeri girip orda da biraz içtim. az kalmıştı içinde, yanımdaki pet şişeyi boşalttım, içine koydum kalanını. başım hafiften dönmeye başladı; ama sendelemek vs yoktu henüz. birden etkisini göstermiyor çünkü meret. okula gittim, hemen tuvalete girdim. sınıfta herkes beni bekliyormuş. sunumu birlikte yapacağım kız bir yandan mesaj atıyor hadii koş nerdesiiin diye. ben de bir yandan bitirmeye çalışıyorum pet şişeyi. bir yudum alıyorum, ağzımı garip bir şekile sokup kusuyor gibi yapıp ara veriyorum, tekrar alıyorum alıyorum alıyorum derken zorla bitirmeye çalıştım. ama bitiremedim tabi, çok az kaldı içinde hemen derse girdim ağzıma da naneli sakız attım ve biraz parfüm. işte bundan sonra olaylar başladı. tahtaya çıkıncaya kadar her şey çok güzeldi, havalı havalı çıktım. kendimden emin bir şekilde. kız elime ortak sunum kağıdını verdi, başladım sunmaya. el kol hareketleri kullanıyorum, kendimden eminim, süperim, her şey çok güzel, havalı havalı ingilizce konuşuyorum(sunum sayfalarını okuyorum yani), rahat rahat insanların gözlerine bakabiliyorum. her neyse başımın feci dönmesine ve de ara sıra sendelememe rağmen, buraya kadar da her şey güzel. sonra kıza geçti sıra, kız anlatmaya başladı. ve gerisi yok. gerçekten yok. gerisi kocaman bir boşluk. yerime geçerken kısa bir an hatırlıyorum, kızın tekinin bilgisayarının şarjını çıkarmışım yürürken, ona kızdım. onu hatırlıyorum. "sen de oraya koyma" dedim havalı havalı. yerime geçtim, oturdum. daha sonra kıza söylemişim ya benim başım dönüyor demişim, sınıftan çıkartmış beni, ders bitiminde revire zütürmüş, sınıfın da en sevmediğim çocuğu koluma girmiş. kusmuşum giderken. daha sonra hastaneye zütürmüşler beni. bir güzel serum yemişim. sunuma gelince, fark edilmemiş içtiğim, çok da güzel anlatmışım. dersin sonunda revire gitmemiz ve benim giderken kusmam her şeyi batırmış. dersin hocası öğrenmiş revire gelip sorduğunda, sınıftakilere midemin bozulduğu söylenmiş. sınıftakileri bir kenara attık hadi, hocayı ne yapacağım? 3 haftadır kadının dersine gitmiyorum. "umarım kötü bir şey yapmamıştır kendine" demiş arkadaşa. ne yapayım, nasıl davranayım?
çok uzun oldu. özür falan dilemeliyim herhalde, nasıl bir düzene sahip buraları?