street fighterla geçen çocukluğumu anlatıyorum

reserved

arkamızda önümüzde her yer tıklım tıklım doluydu. araba yarışını bırakan liselier etrafımızı sarmıştı ki o an gözüme bir şey takıldı. çırak pıcı bahis baslatıyorummm mahmuta veriyorum bütün paramı xd xd dedi. ağır çekimde ilerliyordu herşey .tüm nefretimi karakterime yansıtacaktım.ben ryuyu seçiyordum, mahmutun manitası gözlüklerinin arasından beni kesiyordu , mahmut kendinden emin bi şekilde ken i seçti . start ladık ve oyun başladı ve 15 saniye geçti geçmedi perfect olarak yendim.o kadar sinirliydim ki onu orda rezil etmek istiyordum . bu sayılmaz birdaha derken . 10 kere vs atmıştık. hepsinde de eline vermiştim orspu evladının. tabi jeton parasınıda ben veriyordum amna koym o koyuyordu tek. tüm liselilerin zaaaaaa yenildi zaaaaaa çığlıklarının arasında en sonunda mahmut ''tamam pes yha xd' dedi ben sadece =) dedim ve sanki pelirinli bir şovalye gibi kalabalığı delip arkama bile bakmadan ateri salonunu terk ettim. dünyalar benimdi ryu bile bu kadar yorulmamıştı dövüşürken.o mutlulukla eve gittim ve huzurlu bi uyku çektim

hadi lan hızlı

yer ayırtma. sardı bin eskilere zütürdün beni. devam et

reserved panpa :D

kalkıyorum hemen üstümü giyiyorum doğru salona .salonun kapısında pıcın biri yanında manitası otruyorlar (salonun onunde limonata içilen biyer vardı ).neyse dikkatimi çekiyorlar biraz içeri dalıyorum mahmutu bulmaya .arıyorum yok amk hiç biyerde. çok geçmeden salonun kapısından dışarda gördüğüm pıcle sevgilisi geliyor. yakup hemen geliyor ' 'abi geldi mahmut hadi herkes sizi bekliyor dövüş için '' diyor. anasnı skeyim şok oluyorum. benim gibi professionel bir street fighter gammerinin yanında kimse yok ama mahmut lameri manitayı zütürüyordu.o an zaten anlamıştım dünyanın adaletini o sinirle mahmuta selam bile vermeden 'geç yanıma ' dedim.o an tıklım tıklım olan salon birden susuverdi. çatık kaşlarımla sinirli duruşumla arkama bakmadan aterinin başına geçtim.. onun jetonuda kendim verdim attım içine jetonları kasanın, oyunun açılmasını bekliyorum..

sene 1990 bilenler bilir her yer ateri salonuydu. şimdidinin call of dutysi o zamanların street fighter champion edition'du.millet okuldan kaçar 1 jeton için adam bıcaklardı. bide yancılar vardı. ateri salonuna yalnız geldiyseniz ufak cocuklar etrafınızı sarar' ver bi chun lee yi geçene kadar oynayım' der sizde bişey diyemez gibe gibe verirdiniz.
işte bu dönemlerde yaşadığım ateri salonu maceralarımı ve bir kısım değişen hayatımı kısa bir şekilde anlatacağım