tam 1 ay maltepe cezaevinde kaldım...
sonra hakim tutuksuz yargılanmama karar verdi...
mahkeme halden devam ediyodu...
adamı darp eden polislerin davasıyla bizim davayı birleştirdiler... artık karakollardan daha da bi korkuyordum... polisler başlarına gelen bu talihsiz olayın sorumlusu olarak bizi görüyorlardı... benim manita avukat olduğu için temkinli yaklaşıyorlardı... ama her hafta imza atmaya gittiğim karakolda en az 3 saat bekletiliyordum... sanırım hakettiğimi düşünüyolardı...

manita ile 1 ay boyunca hiç görüşmedik... mahkemede bir iki kez gördüm... o da uzaktan...
haber falan da göndermiyodu.. avukatım oluyordu kendisi... ama hiç konuşmuyoduk.. ne yapıyo ne ediyo bilmiyodum...

dava halen devam ediyor inanır mısınız...

sonra manitayla barıştık yine...
yurtdışına tatile gitmek istedi...
kredi çektim...
gittik...
orada da kavga ettik... dönerken uçakta farklı yerlerde döndük...

istanbula döndükten 1 hafta sonra gene barıştık...

bu sefer rekora koşup tam 1 ay hiç küsmedik birbirimize...
beni ailesiyle tanıştırmaya karar verdi...
bunların sapancada yazlığı var...
atladım gittim...
geç saatlere kadar balkonda oturduk... babası falan naif adam aslında... ablası falan var... normal insanlar yaani...
herkes uyuduktan sonra bi kere öpiim dedim...
gece saat 4 te falan balkonda gibti ecdadımı...
babam içeride uyuyo, sen beni ve ailemi ne sanıyosun diye ağzıma sıçtı... neymiş, babası gavat mıymış...
estafrullah... ama 6 aydır sevgiliyiz, bi öpücük yaaa, bi öpücük...
dedim kendi kendim, dik dur olum... ezdirme kendini...
dedim "ben gidiyorum"
"gibtirgit " dedi...
düştüm gece yarısı yollara... sabah saat 4 falan...
sokakta köpekler kovaladı, yolumu kaybettim, otobüs bulamadım, otostop çektim... istanbula döndüğümde saat 11 falandı...

yattım uyudum...
uyandım... bi baktım 56 tane cevapsız arama... dönmedim amk cevapsızlara... merak etsin dıbınakoduum dedim...
kapı çaldı o ara... annem açtı... "buyur kızım" dedi.
fırladım yataktan...
bi baktım bu ayakkabılarını çıkarıyo...
şok oldum...
girdi bu salona...
annem şok, ben şok...
oturdu baş köşeye... çıkardı sigarasını yaktı... hiçbişey söylemiyo ama... öylece izliyoruz hatunu...
kül tablasını tuttu, çekti önüne, silkeledi sigarasını... geriye yaslandı...
"bu çocuğu siz mi dolduruyonuz" dedi.
"sen kimsin kızım" dedi annem...
"esas sen kimsin beee" diye bi parladı bu... cam kül tablasını fırlattı anneme doğru...
fırladım masanın üzerinden... dedim "naapıyosun sen yhaaa"
"bana bak oğlum... benimsin anlıyor musun... beniiim... yakarım... evinizi barkınızı siz iindeyken yakarım... DUYUYO MUSUN BENiiiiiEEE"
annem ağladı... "kızım bak ben kalp hastasıyım... yapma etme... derdin ne bilmiyorum... bu oğlan sana bi kötülük ettiyse cezasını ben vereyim... "

ettim anne ettim...
ben kendi kendime ettim...
30 kere ayrılıp, 31 kere barışarak kendime ettim ne ettiysem...

yazık senin oğluna ... yazık