soğuk nöbetçi kulübesinde kalbi ısıtan eller

hepsini okudum kaçıcam bende gece yeni partlarla bekliyorum panpa
not:sürüklüyo

panpa yaz takipteyiz

miladı sayılır diyorum, çünkü öss'ye hazırlanırken yaptığım gibi alttan almıyor cevap veriyordum..
bu onun alışık olmadığı bir durumdu... ve zamanla ben her zaman böleydim sen değiştin demeye başladı..
evet sen her zaman şımarık ve çekilmez oluyordun kavga ederken,ben eskisi gibi aptal değilim..
bana işkence et diye mi beraberim senle, saykoya bak amk...
neyse biz kavga dövüş derken geçinip gidiyorduk.. nasıl beceriyorduk halen bilmiyorum ama mutlu olmayı başarıyorduk..en azından mutlu olduğumuzu zannediyorduk.. şimdi anlıyorum bunu..
aslında biz ne beraber olabiliyorduk ne de ayrı...
birgün tarot falı baktırmaya baktık.. totem yapmama neden olacak ve bir daha asla baktırmama kararı alacağım o tarot falı..

sende hataylı mısın amk

en büyük hatamız bu kadar küçük yaşta ,uzun bir süre beraber yaşamak olmuştu...
bunu yıllar sonra ikimizde anlayacaktık...
fakat o gün ne o nede ben bunu tam olarak idrak edemiyorduk..
o gece şiddetli kavgalarımızın miladı sayılır.. artık uzun bir süre hiçbirşey eskisi gibi olmayacaktı..
örnek çift gitmiş, şiddetli geçimsizlik yaşayan sevgililer gelmişti..
bu arada aklıma gelmişken belirtmek istiyorum... abim onu ilk gördüğü gün bu kız seni senin kadar sevmiyor, sana yar olmaz demişti..
bu sözü çok koymuştu abimin.. öyle olmadığını hem kendimize hem abime ispatlamalıydım.. elime geçicekse artık..

geldim beyler... hemen bir part giriyorum..

geçirdiğim en güzel bayramlardan birisiydi..
her türlü oyunla güç gösterisi yapsada beni sevdiğini hissedebiliyordum...
bazen öyle şeyler yapıyorduki kendimi aşk tanrısı gibi hissediyor, uçsuz bucaksız hayallere kapılıp gidiyordum...
tabiki hayallerimin merkezinde her zaman o vardı...
birgun bunların evinde içmeye karar vermiştik..3-4 yada kişi olacaktık tam hatırlamıyorum şimdi..
bunun kafası baya güzel olmuştu..
ne yaptığının neler söylediğinin farkında değildi...
en savunmasız, kafasının içinde bin tane tilki dolaşmadığı ender anlardan biriydi..
sarhoştu ama en saf hallerinden birindeydi..
perdeye konan sineği görünce bir anda celallendi ve... * dedi..
* eski kız arkadaşımın adıydı.. sineğe banu muamelesi çekiyordu resmen..
küfrediyor, öldürmeye çalışıyor ve kapalı sandıklar içine sakladığı bütün duyguları dışarı çıkartıyordu...
bunlar sadece sarhoşluk saçmalığı değil, beni sevdiğinin kıskandığının birer nişaneseydi benim için..

okursam o.ç yum

o zamanlar gerçekten çok mutlu olduğumu zannediyordum..
şu an bu satırları yazarken, güzel anıları hatırlayabilmek için kendimi zorluyorum ama nedense aklımda bende derin yaralar bırakan şeyler kalmış...
yada gerçekten güzel anımız yok *
geriye dönüp baktığımda çok yorucu dönemler geçirmişim..
okuduğunuz bütün bu olayları ilk defa sadece burda paylaşıyorum...
ne kadar kavga da etsek birbirimize de girsek, dışarda dünyanın en mutlu çifti rolünü oynuyorduk..
en azından ben öyle yapıyordum..
babamın dediği gibi aile içinde olan aile içinde kalmalı.. dışarı çıkmamalı..
o da benim ailemdi... çocuklarımın annesi olacaktı...
mutlu yuvamın sahibesi olacaktı..o yüzden yaşadıklarımız aramızda kalmalı, kimsenin gözünde o kötü intiba bırakmamalıydı...
ailem, arkadaşlarım bunları yiyor muydu peki?

şimdilik çıkıyorum beyler, fırsat bulabilirsem tekrar yazarım..
takip eden arkadaşlara spoiler olacak ama birşeyi belirtmek istiyorum..
zaman farkından dolayı benim girebildiğim saatlerle sizin girebildiğiniz saatler uyuşmuyor anlaşılan.. kusura bakmayın beyler..

ben çıkıyorum beyler... arkadaşları kısa kendi hallerine bırakıp üstteki partı yazdım... okuyan herkese teşekkürler..

bayramları yalnız geçirme başka bahara kalmıştı...
bayram havası derler ya evde kelimenin tam anlamıyla bayram havası vardı...
annem babam çocuklar gibi şendi...
değmişti, belediye otobusu gibi 14 saatlik yolda her fırsatta duran otobus yolculuguna değmişti..
birdaha böyle bir bayram göremeyecektim... hatta nerden bilebilirdim ki memlekete gidişlerim senede 1'e düşecekti..
bayramları tek başıma geçereceğimi nerden bilebilirdim..
bütün bunlardan habersiz o bayramın tadını çıkartıyordum..
rüyanızda tam uçurumdan düşerken uyandıgınızda nasıl rahatlıyorsanız bende en az o kadar rahattım...
bu bayramı sadece annem ve babamla geçirmeliydim.. çünkü sadece onları görebilmek için karar değiştirip yola revan olmuştum...
edit:imla

herkesten çok özür diliyorum.. bizim elemanlar beklediğimden erken geldi..
çıkmam gerekiyor şimdi..

@65 o kadar olacak be hacım, aklıma geldikçe yazıyorum ve imlayı kontrol etmeden direk gönderiyorum.. sizleri daha fazla bekletmemek için..

beynimden vurulmuşa döndüm...
biz büyüdüğümüzü düşünüyorduk ama halen çocuktuk..
emziği ağzından düşen bebek gibi huysuzduk..ve daha acımasızca tehdit ediyorduk karşıdakini..
şahı çekmişti..
gecenin 3ünde beni oraya zütürebilmek için acımasızca oynuyordu..
bense gerizekalı bir ergen olarak tırsmıştım..ya gerçekten yutmuşsa?
direk taksiye atladım ve gittim..**
zili çaldığımda, kapıyı küçük huur değil o açmıştı...
tabi bu mal ergen halen anlamamıştı oyunu..
yine o kazanmıştı,her zaman kazanacağı gibi..

püüüüüüüü bide ikinci nesil olcak dıbınafırtlattığım. bu muhabbetleri dötüncüler bebişinciler yapar bin biz mi öğreticez

onun o tatlı gülümsemesini görünce herşey normale dönmüştü..
sanki gece 3e kadar kavga etmemiştik.. sanki kandırılmamıştım..
o ise tahmin ettiğiniz gibi hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu... her kız gibi..
birtek şeyden emindim..o da bu fikrin küçük huurdan çıktığı...
o yapıyordu böyle şeyleri..
neyse öyle yada böyle vize dönemi gelmişti...

@69 bu olaylar yaşandığında sen portakalda vitaminmiydin acaba ??

son 2 part beyler.. sonra çıkıcam..

siz hiç deliler gibi aşık olduğunuz kızdan" ben artık seni sevmiyorum " cümlesini duydunuz mu binler?
bu mal kardeşiniz duydu...
geçen seneydi.. onun yurtta yaşadığı dönemler... aramızın limoni olduğu dönemler..
birgün aradı ve ben artık seni sevmiyorum ama ayrılmakta istemiyorum dedi..
bu satırları yazarken anlıyorumki beni süründürmek için bir oyunda buda...
yoksa sevmiyorsan ayrıl sende kurtul bende kurtulayım.. haksız mıyım?
saf kardeşiniz bizans kalesini kuşatacak kara murat gibi savaşmayı tercih etti..
senaristin o olduğu oyunda kendisine verilen görevden habersiz bir şekilde..
evet beyler,tam 1 ay ama tam 1 ay her telefonda konuşmamızda duydum... yani gün içerisinde defalarca..
bir ay sonra ne özür ne de sevgi sözcükleriydi gelen açıklama...
"pgibolojim bozuktu, bana öyle gelmiş" cümlesinden başka birşey olmayacaktı söylecekleri..
şimdi farkediyorumki sadece patronun kim olduğunu göstermekti amacı...