soğuk nöbetçi kulübesinde kalbi ısıtan eller

devam mı beyler?

up up up panpaa bekliyoruz çok sardı devam et

upupupupup devam panpa

geldim beyler.. birazdan arkadaslar gelecek.. onlar gelene kadar bir part girerim...

herkesten çok özür diliyorum.. bizim elemanlar beklediğimden erken geldi..
çıkmam gerekiyor şimdi..

bayramları yalnız geçirme başka bahara kalmıştı...
bayram havası derler ya evde kelimenin tam anlamıyla bayram havası vardı...
annem babam çocuklar gibi şendi...
değmişti, belediye otobusu gibi 14 saatlik yolda her fırsatta duran otobus yolculuguna değmişti..
birdaha böyle bir bayram göremeyecektim... hatta nerden bilebilirdim ki memlekete gidişlerim senede 1'e düşecekti..
bayramları tek başıma geçereceğimi nerden bilebilirdim..
bütün bunlardan habersiz o bayramın tadını çıkartıyordum..
rüyanızda tam uçurumdan düşerken uyandıgınızda nasıl rahatlıyorsanız bende en az o kadar rahattım...
bu bayramı sadece annem ve babamla geçirmeliydim.. çünkü sadece onları görebilmek için karar değiştirip yola revan olmuştum...
edit:imla

ben çıkıyorum beyler... arkadaşları kısa kendi hallerine bırakıp üstteki partı yazdım... okuyan herkese teşekkürler..

reserved okurum sonra

hepsini okudum kaçıcam bende gece yeni partlarla bekliyorum panpa
not:sürüklüyo

onun o tatlı gülümsemesini görünce herşey normale dönmüştü..
sanki gece 3e kadar kavga etmemiştik.. sanki kandırılmamıştım..
o ise tahmin ettiğiniz gibi hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu... her kız gibi..
birtek şeyden emindim..o da bu fikrin küçük huurdan çıktığı...
o yapıyordu böyle şeyleri..
neyse öyle yada böyle vize dönemi gelmişti...

püüüüüüüü bide ikinci nesil olcak dıbınafırtlattığım. bu muhabbetleri dötüncüler bebişinciler yapar bin biz mi öğreticez

istanbuldayken her istediğimizde buluşabiliyorduk.. fakat memlekette ipler babasının elindeydi..
bizim ilişkimizi halen bilmiyordu.. kafasına göre çıkamıyordu evden..
özlüyordum hemde deliler gibi.. haftada 2 kez buluşuyorduk ve her defasında ışık hızı gibi akan zamana küfrediyordum..
onunle beraberken dünya daha hızlı dönüyor, dakikalar bize inat birbirini kovalıyordu sanki..
bir an önce istanbula dönüp, özgürlüğe kavuşmak istiyorduk..
saatlerce, günlerce beraber olabilecek, rahatça sarılıp koklaşabilecektik..
bütün yaz bu heyecanla geçti..ve döndük istanbula..

birinci sınıfa büyük gazla başlamıştım..
çünkü devamsızlık %10 değil, sınava girip girmeme hakkımı etkileyecekti.. eskisi gibi savsaklayamazdım..
evet artık hergun olmasada okula gitmeye başlamıştım ve 3-5 yeni kişi tanımıştım..
okul biraz daha eğlenceli bir hal almaya başlamış, geçen seneki gibi benim burda ne işim var demiyordum..
onunda alttan baya dersi kalmıştı.. biraz daha ciddiye almasının gerektiğini farketmişti..
bu arada o yurtta kalmak istemiyordu.. bunun okulunda bizim liseden bir arkadaşımız vardı.. aramız lisedeyken hiç iyi değildi ama istanbulda denize düşen yılana sarılırmış misali düzelmişti..
eğer ailesininde bildiği biri olursa eve çıkması kolaylaşırdı.. istanbula dönmeden ailesini onunla eve çıkmasına ikna etmesini önermiştim..ve öylede oldu..
artık o da evde yaşıyordu..
yurt gibi giriş çıkış sorun olmayacaktı.. evci kağıdı vs uğraşmayacaktı..

ev arkadaşından bahsedeyim biraz..
ömrü hayatım boyunca hiç sevmediğim, çirkin kara kuru birşeydi..
annesi doğurmamış, sıçmıştı resmen..bir o kadar da kaşar..
yalan,iki yüzlülük, çekememezlik,şımarıklık herşey vardı...
nedendir bilinmez ama çıktığı çocuklar hep yakışıklıydı..ne buluyorlarsa bunda..
muamelesi iyiydi herhalde..

@51 kendi kendime konuşuyormuş gibi hissediyorum amk..

biraz işim var beyler,az sonra devam edeceğim..

bekliyoruz panpa

geldim beyler, hemen bir part daha yazıyorum..

bu entry'de geçmişe dönük olsun...
lisede ilk kanka, kardeş olarak gördüğüm kişi kızdı.. zamanla benden hoşlandığını farketmiştim ama kardeşimdi o benim..
kız arkadaşlarımı vs kıskanıyordu.. başka kızlarla konuşursam trip atıyordu..
hikayenin baş kahramanı kızla çıkmaya başlayınca,o da farketti kız kankamın benden hoşlandığını..
ve ben liseli ergen kafasıyla bir kalemde sildim kızcağızı.. halen bin pişmanım ama yaptık bir eşşeklik..o gün bugündür bir kelime bile etmedik.. yazık oldu kardeşliğimize.. halen utanırım bu hareketimden..
başka bir olay daha aklıma geldi bunları yazarken..
kız arkadaşımın üni.de eve çıktığı kızın lisede bir erkek arkadaşı vardı... bizim bir arkadaş bu kıza baya kıldı o zamanlar..
erkek arkadaşından hıncını çıkarmak istedi.. birazda bu kevaşenin kışkırtmaları oldu tabiki.. çocugu sevgilisine şikayet filan ediyordu..
bigun okul çıkışı baya iyi dövmüştük çocuğu..

o anadolu yakasında ben ise avrupa yakasında oturuyordum... evde yaşamaya başladıktan sonra biraz daha rahattık..
artık bizim evin müdavimi değildi, onda da kalıyorduk..
tahmin edebileceğiniz gibi her kız gibi bana hiç çiçek almadın muhabbeti yapmaya başlamıştı..
bir süre pek gibime sallamasamda, hiçbir şey onu mutlu etmekten daha önemli değildi..
taki yeter artık çiçek almaya diyene kadar her evine gittiğimde gül aldım... duvarında yer kalmamıştı yenilerine...
o eve çıkmamın heyecanını yaşarken biz hiç kavga etmiyorduk..
herşey günlük gülistanlık devam ediyordu.. tekrardan örnek çift olmuştuk.. parmakla gösterilen herkesin özendiği örnek çift..
benim maddi sıkıntılarım devam ediyordu..bu konuda her zaman yardımcı olmuştur... *