sozluk formati

rezerve

rizörvıd

ataturke mevlid (behcet kemal tarafindan suleyman celebinin hz muhafazide yazdigi mevlide karsilik yazilmistir)

ger dilersiz bulasız oddan necât
mustafâ-yı bâ kemâl'e essalât.
ol zübeyde, mustafâ'nın ânesi
ol sedeften doğdu ol dürdânesi!
gün gelip oldu rızâ'dan hâmile
vakt erişti hafta ve eyyâm ile.
geçti böyle, nice ay nice sene
vakt erişti bin sekiz yüz ciksene.
merhaba ey baş halâskâr merhaba
merhaba ey ulu serdâr merhaba!

ataturk'e tekbir!

Atatürk ekber!
Atatürk ekber!
Ancak O var Atatürk!
Evliya odur,
Peygamber odur,
Sanatkâr Atatürk.
Talihe hâkim,
Zekâya önder,
Doğma serdar Atatürk.
Bunları geçti insan büyüğü:
Kendi kadar Atatürk!
Atatürk ekber!
Atatürk ekber.
Bizde O var. Atatürk!
Ne evliya, ne de peygamber..

moiz kohen(tekin alp kemalizm ideolojisinin ideologu yahudi yazardir sonradan tekin alp ismini almistir)

Atatürk’ün tapkınıyız. Her şey (O)’dur. Her yerde O var.
Her gökte O eser. Her enginde O çağlar.
Biz O’yuz. O, biz.
Atatürk benim değildir.
Atatürk senin değildir.
Atatürk onun değildir.
Atatürk;
Benimdir, senin, onundur, acunundur, evrenselindir, geçmişlerindir, geleceklerindir, ilkesizliğindir, sonsuzluğundur.
Her şeyde Atatürk!
Yerde O! Gökte O! Denizde O!.. Varda O!.. Yokta O!
Her şeyde O! ..
Atatürk!
Onun yüreği okyanustur: Türk için; yat için! Barış için; insanlık, insanlık, insanlık için köpüklenip dalgalanır.
Her şey (O)'dur;
(O) her şeydir.
Her şeyde Atatürk!
Yerdedir, göktedir, sudadır.
Görünmezi görür! Bilinmezi bilir. Duyulmazı duyar!
Sezilmezi sezer, ezilmezi ezer!
Hep, her O’dur!
Her şeyde Atatürk!
Elimizi yüzümüze;
Gönlümüzü özümüze kapıyoruz.
Biz sana tapıyoruz!
Her yerde; her şeyde; her işte, her gidişte; hep (O)!
Hep (O)! Hep (O)! Hep Atatürk!
Ey dilim bu ne dildir?
Bu dili acuna bildir!
Ah! Atatürk! En büyüksün en büyük!
Bir dizginsiz at gibi, bırak beni koşayım!
Gösterdiğin kırana coşayım, ulaşayım!
Varsın! Teksin! Yaratansın!
Sana bağlanmayanlar utansın!
Ah! Nolaydın, nolaydın; sade Türk'ün olaydın.
Altınsel oldun Atam!
Evrensel oldun Atam!
Mutlarda günler bana.
Umulmaz ünler bana.
Bu sesim:
içten geliyor içten!
Beni sen yaratmadın balçıktan kerbinten!
Beni benden yarattın, kendini bana kattın Atam,
Atam,
Atatürk!
En büyüksün, en büyük!

rezerved

Koca bir güneşin akşam olmadan
Dağların ardından sönüşü gibi,
Millete can veren vatan yaratan
Tanrı'nın göklere dönüşü gibi,
Ölümün içimde bir yara, Atam.
Derdimi kimlere döküp anlatam!,
Vatanın dağları güz rengi aldı;
Dün sabah tanyeri bayraktan aldı;
Ne yıldız, ne güneş görmeyen gözlüm,
Odamda resmine takıldı kaldı.
Sana can verip de ben ölsem Atam!
Derdim ki kimlere dökülüp anlatam!
Ölüm bu vatanı koydu Atasız,
Hepimiz öksüz, günümüz gece;
ismini andıkça ağlayacağız,
Dilimizde adın ilk ve son hece.
Kör olsun sana yaş dökmeyen, Atam!
Derdimi, kimlere döküp anlatam!
Bağışla yanıldım, hayır ölmedin;
Göklerde değilsin gönüllerdesin,
Soyumun kalbine geçeyim dedin,
Gönülden gelecek her zaman sesin.
Her zaman ırkıma büyük Baş Atam
Tanrılaş gönlüme, Tanrılaş Atam!

MEHMET NURETTiN ARTAM

Her dünya! Yeryüzü! Sarsıldı, yarın, çök,
Neysen bugün göster: Delin, boşan , gök!
Kendini yere çal, parçalanan tarih!
Ey Timur, Atilla, Yıldırım, Fatih;
Alparslan, iskender, Cengiz, Napolyon!
Ey evvelce ölen yüzlerce milyon!
Kafi değil gökten muhayyel tavaf:
Kalkın mezarlardan, toplanın saf saf;
Doğrulun: Gelen bir eşsiz kahraman,
Doğrulun: Geliyor en büyük insan...
• **
...
• **
Kaç yıldır Türkçe'ydi Tanrının dili;
insana ne ilah ne sevgili
Ne de ana-baba aratıyordu;
Her an yaratıyor, yaratıyordu.
Birlikte gönüller ona imanda,
O ateş yanar da her damla kanda,
Yolumuzda öncü, ışık hızdı O,
Elimizden tutan babamızdı O,
Ana şefkatiyle seven ilk erdi;
Damarlarda kandı, gözlerde ferdi,
Tekti, hepimiz, bizdendi, bizdi,
O bizim her şeyimiz...
Ecel, alacak ecel; ne yüzle kıydı
Fani olmasaydı, o da Tanrıydı:
Gerçi et-kemikti onun da dışı
Ama semalara denkti bakışı
Saçları alevdi, ruhu alevdi,
Bütün dünya onu tanıyıp sevdi,
Dünya baştan başa ona hayrandı.
O eşi bir daha gelmez insandı
On bin yıldan beri aranan sancak...
Bir-iki çocuğu nihayet beş-on;
Biz şimdi öksüz on yedi milyon.
• **

jimi hendrix'in müritleriyiz.

olum salakmısınız nesiniz amk

zamanin unlu kemalist sairi edip ayel'de tanrisina sukranlarini sunuyordu;

cennetse bu yurt, sen onu buldundu harâbe

bir gün olacaktır anıtın türklüğe kâbe.

zindan kesilen ruhlara bir nur gibi doldun

türk ırkının, en son, ulu peygamberi oldun.

tutsak seni lâyık, yüce tanrı'yla müsâvi

toprak olamaz kalp doğabilmişse semâvî

ölmez bize cennetlerin ufkundan inen ses

insanlar ölür, türklüğe allah olan ölmez!

sizi bizden ayıran şey de bu işte siz inancınıza körü körüne tapıyorsunuz biz akıl ve mantık cercevesinde bağnazlık yapmadan inanıyoruz. Siz Allah ı gösterişli gösterişli sevip Atatürk ü putlaştırırken bizde Atatürk ün yeri ayrı Tanrının yeri ayrı. Ama sizin yıkanmış beyinleriniz bunu algılamıyor

tanrı gibi görünüyor her yerde

topraklarda, denizlerde, göklerde

gönül tapar, kendisinden geçer de

hangi yana göz bakarsa: atatürk.

burada erdi mûsâ

burada uçtu isa

bülbül burada varsa

hürriyet için öter.

ne örümcek, ne yosun

ne mûcize, ne füsun...

kâbe arab'ın olsun

çankaya bize yeter.

on milyon bel, iki kat olmuşken eğilmeden

o'nda on beş milyonun boyu birden uzaldı.

tanrı, peygamber diye nedir, kimdir bilmeden

taptığımız ne varsa, hepsi ondan şekil aldı.

yürüyor, kalbimizin durduğu bir yolda değil

kanlı bir göz yaşı nehrinde muazzam tabutun

ey ilâhın yüce dâvetlisi, göklerden eğil

göreceksin duruyor kalbimizin üstünde putun!
---
faruk nafiz camlibel

Olum siz manyakmısınız hiç işiniz gücünüz yokmu lan sizin nasıl bir aile terbiyesidir bu ya

bir güneş gibi yalnız

sensin ülkü tanrımız

ey türlüğün bütünü.

vasfi mahir kocatürk de, kocaman yakıştırmalarla kemalizm dininin müridleri arasında zikre başladı:

peygamber, tanrısına duymadı bu hasreti

vermedi bu kudreti tanrı, peygamberine.

ilhami bekir, alnımızın akına, katran karası elleriyle küfrün yobazlığını bulaştırmaya çalıştı:

ilk adam, mavi gözlerle baktı toprağa

toprağın haritasını çizdi bayrağa

allah değil, o yazdı alın yazımızı.

@11 ben yazmadim panpa kemalist yazarlarin yazdiklari bunlar.

alın bunu burdan

@14 kemalizm dinine saygi duy pic.

huur çocuğunun bayrak tutani ilkokullu

Hiç kimsenin ağzından , ne babam , ne annemden ,
Senden büyük bir varlık adını duymadım ben .
Beynime sığabilsen , seni anlasam biraz ;
Çünkü seni tarih te , ozan da anlatamaz.
...
Sana güneş mi desem , Tanrı mı desem sana ?
Ey Atam , kıvılcımlı gözlerinle bak bana.
Önünde eriyerek ışığına kanayım,
Beyaz bir çiçek gibi nurunla yıkanayım..

Göğsümü gere gere nasıl ufka haykırmam ,
Çünkü bütün dünyada en büyük insan Atam .

sapıtmışlar