sozluk formati

amk hikayenin biyerinden çıksak bizi de ziker bu

senin babanın dıbına koyim 17 yaşında antalyaya gittin başına bunlar geldi he mi

devam ula sabah 9.30da dersim var devamsızlık hakkım doldu, hoca iflağımı gibecek ama yinede yaz sen amk, belki ben de hocayı giberun

yardırrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. cemil bıyıklı mıydı lan bu arada. tanıdığım her cemil bıyıklıydı amk

devaaaam

gitmeyin adamın üstüne nedense üzülüyorum

@2098 lan tamam amk ha yalan ha gerçek tadımızı kaçırmasana gibik. bi sen akıllısın zaten bizim aklımıza gelmiyo amk

her yaz antalya dayım tecavüz grubu kurup rus-alman uyruklarına kayalım nası fikir ?

Eee panpa devam etsene ya haydaa. Olm spoiler versene biraz. Mesela simdiki hayatim falan filan. Hadi lannn ne kadar yavas yaziyon julideyi mi gibiyon

artık son bir kaç haftayı yaşıyorduk iş'te. zaman, o alkolik çirkinin dediği gibi "tepelerden aşağı koşan atlar misali"ydi

cemil'in dilinde arjantin jülide'nin dilinde benim ki. şaka tabi ki jülide ağza alacak bir kız değildi. cemil'e herhangi bir iş konusunda giderse bana da haber vermesini söylüyordum. mecbur haber vereceğim yanımdasın diyordu. haklıydı gereksiz olmaya başlamıştı sorularım.

çalıştığımız günlerden birinde işten çıkıp eve gitmek için zamanı kolluyorduk. yavaş yavaş gözlerden uykular süzülüyordu. budistler kadar dingin şekilde çalışırken cemil herifin biriyle kavga etmeye başladı. sakin herifti aslında cemil ama ne olduysa adamın üzerine çıkmış sağ sol geçiriyordu. cemil'i ayırdıklarında dövdüğü kişinin mekan sahibi olduğunu gördüğümüzde şaşırmamız iki katına çıktı. sonrası malum. güvenlikler cemil'i gibti. bizde ferre niyetine izledik. cemil eve gittiğimizde patronun onu müşterinin yanında aşağılayıp küfrettiğini söylüyordu. iyi dedik. zaten mevsim bitiyordu. kaybettiği birşey yoktu. sadece evde her tarafı mor ve şiş şekilde bize bakıyordu cemil.

cemiiiiillllllllllllll deliqanlı adam

@2098 valla dostum inanmayan inanmasın ya :((( başımdan geçti taaam mıah :( :(
neyse copy paste ile attığım kısım bir yana o kısmı sallayabilir buna da inanmanızı bekleyebilirdim. ama yok işte ne yapabilirim. ayrıca darbe büyük değildi bahsetmiştim.

bu arada bu cevaplar yazıyı gibiyor onu anladım. herkesin yorumuna saygı duymakla beraber bir daha böyle yazmayacağım. zaten normal olan sizin açık yakalamanız ki bunda sakınca görmüyorum veya size sövmüyorum. hakkımda yok zaten. ama cevap vermekte taktan.

yaz hdıbına soktugum

yalan olsa ne olur olmasa ne olur okurken ben zevk alıyorum. Daha ne çıkarım yok daha güzeli varmı menfaatsiz şşekilde keyifle okuyorum.

abi bak bu sana kaçıncı sorusum bılmıyorumda kac kısı sana burda su an ne haldesin diye sordu neden cevabını vermıyosun

(son part uyuyalım. yarın öğlen ve gece gireceğim. galiba bir de sabah. daha fazla yazacağım. sövenlere sövmeyenlere yalancı huur çocuğu diyenlere okuyoruz panpacılara iyi geceler)

cemil'in kovulmasından sonra ben ve jülide çalışmaya devam ediyorduk. bu arada jülide bir çocukla görüşmeye başlamıştı. bana iyi arkadaş olduklarından bahsediyordu. ben de kendisine güvenim sonsuz şekilde "sorun değil" diyordum.

artık işler bitmiş hepimiz son kazançlarımızla evde pineklemenin ilk haftasındaydık. mal mal koltuktan koltuğa geçip yatıyorduk. evde adam gibi yatan kişi yoktu.

cemil ile neler yapabileceğimizi konuşuyorduk. geleceğe umutla bakmasakta en azından gördüğümüze şükrediyorduk.

günler daha yavaş erirken jülide benimle önemli bir şey konuşacağından bahsetti. sonrası boşluk. kendisiyle bir geleceğimiz olmadığından ve benim pek tekin olmadığımdan bahsetti. şimdiye kadar neden yanımda olduğunu söyledim. kem kümleyip çok üzgün olduğunu söyleyerek gitti. birgün markete giderken kendisini o arkadaşım dediği çocukla sokakta öpüşürken görecektim. huur buna acaba kaç kere veriyor diyip marketten çikolatalı süt alacaktım.

ardından cemil'in birasıyla sütümü tokuşturup "ulan hayat harbiden taktan" diyecektim. cemil'de arjantin de böyle değil diyerek kafamı gibecekti. o değilde hayat cidden takt...

vay oç bi dursun bakim

yürü be arjantinli

ayraç

ayracı koyar giderimmmm