sozluk formati

@ panpa daha hızlı ilerlesen. Edebiyat yapmaya gerek yok

kumun sıcak yüzeyinden insanları izliyorum. bir kedinin evli bir çifti seyretmesi gibi. insanlıktan çok uzağım, mutluluktan çok uzak ve doğduğum yerden çok uzak. uzak kelimesi hayatımın ne kadar taktan olduğunu özetlemek için uydurulmuş birkaç kelimeden biri gibi.

kumda oturmanın bir fayda sağlamayacağını anlıyorum. eskiden daha çok halk için kullanılırken kapitalizmin farkettiği yerlerden biri olmuş bu plaj. hemen işletmeler koyulmuş dört bir yana. bir sosyalist ne kadar nefret ederse bu durumdan ben o kadar seviniyorum. hemen işletmelere doğru yürüyorum.

oteli, restaurantı derken etraf eleman aramayan işletme kaynıyor. eleman arayan otellerden birine girip iş ilanı için geldiğimi söylüyorum. bir dakika bekleyin diyen kadının 5 dakika sonra beni bir odaya davet edişiyle yetkili kişiyle görüşüyorum. fazla uzatmadan konuya giren adam bellboy olarak işe alınabileceğimi söylüyor. hemen kabul ediyorum teklifini. kalmam için çalışanlar için olan odalardan biri veriliyor. sırt çantamı atıyorum odaya. ardından yatağa bırakıyorum bedenimi. ayak işi gibi gözükse de para kazandıran bir meslek bellboyluk. bahşişi herşeyi olan bir meslek. ağzı beyni gibi huur olan benim için kaçırılmaz bir meslek.

şimdi okumaya başladım beyler nasıl bişe okiyimmi

oku panpa akıcı

birgün sonra işe başlıyorum. aylık 700 lira maaşım var. otele gelenlerin geneli turist olduğu için birkaç işime yarayacak cümle öğreniyorum. sabahın köründe kalkıp otelin önünde gelenlerin bavullarını taşıyıp odalarına çıkartıyorum. bavullarını yerleştirdikten sonra iticiliğin sınırlarını zorlayarak gülümser bir surat ifadesiyle yüzlerine bakıyorum. çoğu zaman 10 euro bahşiş veriliyor. haftada 6 gün çalışıyorum ve benim dışımda 2 bellboy daha var. ama bellboy şık durması için verilmiş bir isim. yeri geldiğinde mutfağada resepsiyoniste de yardım ediyorsunuz. bazen utanmayıp gelen çiftlerin bile sizden yardım isteyeceğini düşünüyorsunuz. basit bir hayal olarak kalıyor bu durum.

çalışalı 6 gün olmuşken pazar günümün tatil olması nedeniyle gece rahat şekilde atıyorum kendimi yatağa. yarını iple çekiyorum. haftada 300 euro civarı bahşiş toplamış durumdayım. oteller ve gece kulüpleri bahşişle ayakta kalır. 300 euro ise sadece belimi değil her yanımı dimdik tutmama neden oluyordu.

oku oku

hayır yap amk

ve antalyada gibisler baslar

sardı la baya seride yolluyon

her taraf tezgahlar ve mekanlarla dolu. bazıları kendi yaptıkları kolye ve takıları satıyor bazıları ise pantolon tişört tarzı giysileri. 40 euro verip giysi kontenjanımı dolduruyorum. herhangi bir muallakliğe eğilimim olmadığı için takı ve kolyelerden almıyorum.

kafelerden birine girip kahve içiyorum. en son ne zaman kendimi bu şekilde insan gibi hissettiğimi hatırlamıyorum. aslında bu insanlık belirtiside söz konusu ben olunca bir yanılsama. bir süreliğine içim de ki canavarı koruyorum sadece. ama bir gerçek var ki onu sonsuza kadar içimde tutamam. illa ki bana sahip olmak için tekrar harekete geçecek.

elbette güzel kadınların bol olduğu yerde barzolar işgali kaçınılmazdır. sokakta yürürken gibini düzeltenlerden turistlerin yanından geçip "are you sex" cümlesi kuranlara her taraf barzo ittifakları tarafından işgal altında. bu ülke de buna alışmalı insan. çünkü 4 bir yanı barzolarla çevirili bir insan parçasıyız.

geceye doğru antalya sabahkinden farklı bir hale bürünüyor. sabah ki aile ar havası yerini çıplak vücutlara bırakıyor. sahil azınlık arkadaş gruplarıyla dolu. kimsenin birbirini tanımadığı gruplarda var. aralarından birine katılıyorum. eğer birbirlerini tanıyor olsalar da katılırdım. yüzsüzlük benim uzmanlık alanım.

adamım betimlemelerden uzaklasırsan sevinirim, keza daha antalyaya anca gelebildik. olayı özetleyerek gecersen herkes için iyi olacaktır keza uzakıkca tadı kacmaya baslıyor

reserved

reservöd

KISA VE ÖZ yaz bu ne amq % 80 i gereksiz bilgii

risörvıd

devam et amk hepsini okudum aklım gibildi artık

katıldığım grup yaklaşık 7 kişi. benimle beraber 8 oluyorlar. yeni yeni tanıştıkları hr hallerinden belli. konuşmaları birbirlerini tanımak için yapıldığı belli olan yapay konuşmalar. daha önce beni otostopla getiren adamın arkadaşları içinde olan kız da var aralarında. bana bakınca tanıyor beni. kısa bir kot şart ve göğüslerini belli eden bir tişört var üzerinde.
- seni daha önce gördüm değil mi?
+evet. bir arkadaşınız beni getirdi.
-arkadaşımız değil de arkadaşları. benim onunla bir ilgim yok.
+ne yapıyorsun burada?
-ne mi yapıyorum? bu ancak uzun zaman arkadaş olduğun birine sorulabilecek bir soru.
+ne fark eder ki? bir kere görürsün birini ve arkadaşsındır işte.
-tuhaf bir algılayışın varmış. iyi o zaman sen ne yapıyorsun burada?
+çalışmaya geldim. bir otelde bellboyluk yapıyorum.
-ayakçısın yani.
+onun gibi.
-neden adam akıllı bir yerde çalışmıyorsun?
+neresi gibi?
-kulüplerde garsonluk yapsan iyi para alırsın mesela. benim çalıştığım kulüpte iyi para kazanılır.
+sende mi çalışıyorsun?
-evet. antalya da sadece salaklar tatil yapar.
+olabilir. ama ben aldığım paradan memnunum.
-şşş. dur sonra konuşuruz. gecenin en heyecanlı anına geldik. al şunu, daha önce içtin mi?
+bir iki kez.
+ al bir fırt.

yaktığı esrardan bir o bir ben nefes alıyoruz. adı suzan. henüz 19 yaşında ama birçok yerin ne tak olduğundan haberdar. benim yaşadıklarımı yaşamasa da farklı bir giblette yarışıyor.
esrarı çekince melike aklıma geliyor. daha sonra murat. ardından suzan'a dönüyorum. elinde ki esrarı yine alıp içime çekiyorum. bir kahkaha tutuyor bizi. sonra herkesin güldüğünü görüyorum. denize bakıyorum salak salak. ben hiç denize girmedim daha önce diyorum.

(gerçek adı suzan değil. sırf yine s ile başlasın diye yaptım bu sefer.)

röserved adam yüzme bilmiyor

panpa birazda seri yazsan çok güzel olucak biliyo musun