1815te ölen haliloğlu ahmet'in namıdeğer"zilli ahmet"in torunuymuşum.

araştırmak için doğduğu yere gittim ve adını araştırınca zamanında osmanlının en azılı muallaklerinden biri olduğunu öğrendim dedemin.
köy kahvehanesinde zütüne nargile marpucu sokarlar zütü iyice gevşeyince züt deliğine nargile dumanı üflerlermiş, yanlarından geçerken zütüne pandik atarlarmış.
köyün delisine gibtiriyomus kendini.

bunları duyunca gözlerim yaşardı, dedemle gurur duydum.
bende dayanamadım dedemin anısını yaşatmak için tüm kahvehaneye gibtirdim kendimi.