Hayır'lı yarınlar öncelikle;
Pgiboloğa ya da herhangi bir yakınıma gidip durumu konuşasım yok gibimde değiller. Sözlüğün eski yazarlarından biri olarak 24 yaşındayım kendi işimi yapıyorum. Arkadaşlarımdan biriyle konuşurken, sen sosyopat olabilirsin dedi.
Empati yeteneği yoksunluğu: diğer insanların hakkımda neler düşündükleri, dedikleri zerre gibimde değil. Para kazanan bir işim var daha çok kazanmak için şeytanla bile anlaşabilecek kapasitem var, insanların cebinde 10 lira varsa 8'i benim olsun, o iki lirayla da geçimini sağlasın bana düzenli para kaZandırsın.

Kelimeler üzerinde yetenek: söylediklerimin, yazdıklarımın kızları nasıl sulandırdığını etkisi altına aldığını bunun bir yetenek olduğunu çevremdeki tüm arkadaşlarım biliyor ve takdir ediyorlar.

Yalan söylemek: uzman olduğumu ve öğrenecek ya da öğretecek çok şey olduğunun farkındayım. Hiç olmamış bir olayı en ince detayına kadar herhangi birinin gözünün içine baka baka, kanına gire gire anlatabilirim. Şüphe duyup sorgukadıklarında onlarca ayrıtıyı verebilirim ve bir yıl sonra biri o yalanla ilgili soru sorduğunda cevaplayabilirim.

Karizma-zeka: bunları anlamanız için yüz yüze konuşmamız lazım.

Ego: acayip büyük bir egom var fakat dışardan insanların fark etmesi çok güç, acıyan bakışlarla etrafı süzerim. Benliğime, aileme, kız arkadaşıma laf söyleyen olursa gözüm döner orada gözlerini çıkartıp o pisliğin hepsini duvara sürerim. Zerre acıma duygum olmaz.

Sevgi/aşk/sevgili: aşık olmuyorum içten içe dünyadaki kimseyi sevmiyorum. Bana huzur veren insanlar çevremde kalabilirler, bir insanın bir insanı sevebileceğini sanmıyorum. Bir kadın benim sevgilim olduğunda çok müthiş aşık taklidi yaparım bakire bile olsa benle birlikte olmak için can atar.

Son olarak da özür dilemiyorum kimseden. Ben bir şeyi yapmış isem ve daha doğru bir yol yoksa konu ne olursa olsun ben haklıyım.

Edit: insanları kandırmaktan ve yalan söyleyip yakalanmamaktan delicesine keyif alıyorum.

Durum bu yorumlarınızı bekliyorum.