Birincisi bahsettiğin şey sosyallik-asosyallik değil. Asosyal insan demek sosyal çevresiyle kaliteli ve yeterli iletişim kuramayan insan demektir. Yalnız kalmayı seven sosyal insan da olabilir bu tanıma göre. Örneğin sen bir günde 40 insanlar muhatab oluyorsun ama hepsi ayaküstü ve kalitesiz, ama ben 10 insanla muhatab oluyorum ama bu sohbetler kaliteli ve yeterli ise ben senden daha sosyalim demektir. Yalnız kalmayı tercih eden sosyal bir insan olabilirsin ki ben de öyleyim. Bu bizim keyifli sohbet edemediğimize değil karşımızda bu sohbete muhatab bulamamamızdan kaynaklanıyor bence. Çoğu zaman bir filmi birlikte izlediğim insana film hakkında konuşurken ben kime ne anlatıyorum diye geçiyor içimden. Ayrıca Limbik sisteme müdahale edemezsin ama bu bizim tercihimize göre olduğuna göre bu limbik sistem fonksiyonu değil. Ve evet sosyallik bir üstünlüktür.

dediğin şeyleri yalnız yapabiliyorum. kimi zaman ısrarla düşünmek için yalnız yapıyorum ama bu asosyallik değil. insanlarla iletişim sıkıntım yok. yani anlatmaya çalıştığın şey senin aslında birilerine muhtaç olmadan yaşayanlar.

Aydinlandim

Yani bahsettiğin şey seçilmiş asosyallik ve sosyallik yeteneklerinden yoksun kalan kişilerin yaptığı asosyalliğin ayrılması. Bunu arada sırada ben de düşünüyorum. Hangisi daha mantıklı diye düşündüğümde aklıma hep asosyallik geliyor. Sadece ara sıra ölmemek için birileri ile konuşuyorum.

Kuş ne alaka