Selam beyler. Bu anlatacağıma bir başlık koysam herhalde o başlık "2012 kışı neden üşümedim?" olurdu. Her neyse, anlatıyorum:
O senenin başında arkadaşlar connected2 diye bir siteye takılmaya başlamışlardı. Ee ergenlik tabi kız düşürmekti tüm dertleri. Beni de çağırıyorlardı ama ben o sene ygs'ye gireceğim için pekte ilgilenmiyordum. Bir gece skype'ta konuşuyorduk. Bir anda bu sitede tanıştıkları insanlardan bahsetmeye başladılar ve ben de bir anda karar verip açtım bir üyelik. Ah beyler bilsem açar mıydım hiç...
Ben de üyeliği açmış öyle takılıyordum. Günlerden bir gün bir kız gördüm ve konuşmaya karar verdim. Kız ile hiç ciddi konuşmamıştım ve kızın kullandığı nicke falan aldırış etmeden kapamıştım konuşmayı. Ertesi gün, şansa tekrar gördüm onu ve konuşmaya karar verdim. Bu sefer daha düzgün konuşuyordum. istemsizce kızın ilgisini çekmiştim. Anonim olarakta konuşunca tam bir "gizem"dim onun için. Birkaç hafta konuştuk ve ben gizemli adam olarak kaldım. Adımı bile bilmiyordu...
Daha önce hiçbir kızla öyle uzun muhabbet etmemiştim. Bir gece yine kız ile konuşurken ben buna hoş bir şeyler söyledim -ne söylediğimi hatırlamıyorum. Ama onun ne söylediğini dün gibi hatırlıyorum: "mutluluk gözyaşları bunlar, seni seviyorum"
Vurulmuştum beyler, biri beynimden ve kalbimden vurmuştu o an beni. Hayatımda ilk defa bir "yabancı" bana onları söylemişti. Daha önceden hiçbir kızla münasebetim olmadığı için şaşırmıştım da... Aradan zaman geçtikçe ben de kızdan hoşlanmaya başlamıştım. Artık birer sevgili gibi takılıyorduk ama özünde sevgili değildik. Kız, söylediğine göre eğer sevgili olursak beni o sebepten ötürü kaybetmek istemiyormuş. (Peh!)
O sene YGS'ye girecektim ama zerre umrumda değildi. Dünyanın en mutlu insanıydım var mıydı daha ötesi ? Her gün ama her gün konuşuyorduk, sabah akşam...
Aradan uzunca bir zaman geçti, artık sırada LYS vardı ve kızla buluşmaya karar verdik. Sınava gireceğim gün buluşacaktık ve buluşmuştukta... O günden sonra daha bir seviyordu sanki beni, sözlerinden onu anlıyordum... Aradan bir ay geçti ve ikinci kez buluştuk. Bu buluşma daha sıcaktı. Yürürken bir an koluma girmiş, durakta dakikalarca sarılmış üstüne üstlük öpmüştü...
O buluşmanın üstünden yaklaşık iki ay geçtikten sonra kız muhabbeti azaltmaya başladı. Azalttı, azalttı ve... Ve günün birinde çekip gitti. Üstelik daha öncesinden "ben kimseyi terk etmem" demesine rağmen. Kızı tanıştığımız yerden bulup, sormuştum. Neden diye...
Bu kadar kolay mıydı her şey ?... Kolaymış beyler, kolaymış...
Kış gelmişti, her gece arkadaşlarla dışarı çıkıyorduk. Hepsi montlarına sarılmış donuyordu. Benimse önüm açık, içim yanıyordu...