sosyalistim sorularınızı alabilirim

@81

ikisi arasındaki zihniyet farkını anlatmak için şöyle özetleyebiliriz:

kapitalizm devamlı senin erişmek için çaba göstereceğin, alacağın faydanın önüne geçecek kadar allanıp pullanmış yeni metalar çıkarıp durur. yani bir nevi bir din gibidir. asla tatmin olamazsın çünkü seni bir yarışa sokar ve bir kitlenin yarısı bile bu yola girse orayı hakimiyetine almış olur çünkü günümüz toplumlarında da göreceğin üzere 'maddeler' statü göstergesi olmuş haldedir ve bu anlayışı benimsemeyen insanları bile 'sahip olduğu' maddelere göre yargılarlar. ve bunun sonucunda da doğuştan geride olan kişiler daha geriye, avantajlı olanlar bu yarışın hakemi yani üreticiler konumuna geçerek daha ileriye geçerler.

sosyalizm ise senin daha fazla doyabileceğinin garantisini vermez. sosyalizm senin 7 milyon euroluk bir saat alabilmeni veya lüks maddeleri temin etmeni garanti etmez. az daha "lüks ihtiyaç" diyecektim. dilimize soktukları kavramın ne kadar tehlikeli ve saçma sapan olduğuna bakar mısın? lüks "ihtiyaç". neyse. sosyalizm, zaten tok olanın daha tıka basa yemesini değil, herkesin doymasını garanti eder. senin iskender yemeni garanti etmez, ama dışarıdaki yalın ayaklının bir çorba, üzerine bir pilav yemesini garantiler. bu yüzden maddi durumu iyi olanlar genelde görmezden gelir vicdanı falan gibtir edip, "parayı bulsanız siz de böyle olursunuz yæ" derler. oysaki bu mal varlığıyla alakalı bir durum değil. mesela ben kendi hayatımı kurdum ve öyle böyle param var fakat böyle hastalıklı bir anlayışa sahip değilim.

yani bu yüzden o domuz gırtlaklı huur çocuklarının karşı çıkması oldukça beklendik bir harekettir. sosyalizm kapitalizmden daha vicdanlıdır. yani bir kapitalisti, kapitalistin sosyalisti düşündüğünden çok düşünür. bu yüzden duracağı yerler vardır. ama kapitalizm o kadar şeytani ve pislik bir iptiladır ki, duracağı yer ve bir insani vicdan sınırı yoktur. söz gelimi aylık 10 dolara çalıştırdığı çinli bir işçinin ürettiği malı sırf üzerine elma işareti yapıştırıp 1200-1500 dolara satar. bu hiçbir şekilde kabul edilebilecek bir şey değildir ama gördüğün üzere günümüzde çok alışılmış bir şey. ne kadar pislik halde olduğumuz buradan anlaşılabilir.

"sosyalizm başarılı olamadı" gibi çıkarım yapamayız ayrıca panpa. büyük çapta sosyalizm sadece 1 kez denendi. bak burjuvazinin yüzyıllar içerisinde oluşumunu düşünürsek bu sadece başlangıçtır. birtakım köpekler gelip diyor ki "e sscb denedi olmadı işte" veya "soğuk savaşta ebesinin dıbını gördü" gibi söylemlere başvuruyorlar. bu ahmaklar göz ardı ediyor ki, sovyetler yalnızca ilk denemeydi. günümüzde sosyalistlerin birbirlerine fraksiyonlarına göre revizyonist diyerek hakaret etmesi sovyetlerde yapılan yanlışların devdıbını sağlar mesela, kapitalist dünyanın fitnelerinden bir tanesidir. oysaki objektif bir gözle tüm devrim tarihini okumamız durumunda insan olanın anlayacağı evreleri vardır. örneğin 2. dünya savaşına kadar sovyetler dehşet derecede sosyolojik olarak çağ atlamıştır peş peşe. nazi almanyası da aynı şekilde mükemmel derecede geride kaldığı çağları atlatmıştı, o yüzden bu iki gücün karşı karşıya gelmesi olayı bitirdi. sonrasında ise sadece 20 yılda nasıl ekonomik olarak yüz yıl geride oldukları ülkelere yetiştiklerini hepimiz biliyoruz. olayı tek bir kişiye yıkmak tam doğru değil ama sovyetler'in katili stalin'dir. stalin zamanında yapılanlar toplumu ayrıştırdı, yapılması gerekip de yapılmayanlar ise sonraki kuşaklarda reformlar iyice güçleştiği ve sınıflar keskin çizgilerle ayrılmaya başladığı için iyice beter hale geldi. stalin bir haindir. bir rüyayı, "rus" merkezli aşırı devletçi sapıkça bir zihniyete çevirdi. bugün eleştiri alan tüm sosyalist anılar o dönemin kökünü attığı pisliklerdir.

yine de şunu unutma ki, en sidik yarıştırdığı zamanda bile sovyetler mesela doğaya kapitalistler kadar zarar vermemiştir, veya stalin nam köpek evladını yok sayarsak, hiçbir zaman kapitalist sistemin çarkında paramparça ettiği ruhların ve bedenlerin 1/10'una bile neden olmamıştır. dediğim gibi, sosyalizmden o tok karnına rağmen köpek gibi domuz gibi hala tıkınmaya, fakirin kanını içmeye çalışan karaktersiz yaratıklar rahatsız olurlar. çünkü sosyalizm o it evlatlarının iyice semirmesini değil, fakirin doymasını garanti eder. temel zihniyet farkı buradadır. kapitalizmin tabii ki insanlara öğrettiği şeyler vardır. mesela yarış veya reklam gibi şeyler sayesinden insanlar ahmak gibi robot gibi hareket edebilmektedir. bunu göstermiştir. bu insani değildir. çünkü senin o alımlı görünüşüne kanıp aldığın "makine"nin arkasında aç kalan bir aile vardır. sosyalizm bunu yapmaz. o yüzden belki ürünleri çirkin olur, belki o kadar alımlı olmaz ama işlevsel olarak da geri kalmaz. şu anda bir iphone tüm dünya tarafından 400-500 liraya kullanılabilecekken bu hale gelmesi mesela, tamamen şeytanidir.

5-) ben tkp'yi bir tkp'li olduğum için söylemedim. kökeni itibariyle, geçmişindeki kalitesi ve şu anda da maoistlere, söz gelimi troçkistlere veya söz gelimi nasyonal sosyalistlere kucak açabilecek kadar mantıklı ve objektif bir yapısı olması sebebiyle buna en uygun partidir. "hazırda" vardır yani. ismi altında toplanılabilecek, kimsenin de utanmasına gerek olmayan bir partidir. şimdi sen "tam bir devrimci parti değildir" diyorsun da devrimcilik ile sosyalizm tamamen aynı şey değil, kaldı ki doğu perinçek'in meçhul bağlantılarıyla kime neye hizmet ettiğimiz belli olmadan iş yapmaktansa "halk" hareketi haline gelmiş topyekun bir pratik çok daha mantıklıdır. ayrıca herkes o cümleyi birbirine söylüyor. dediğim gibi sol örgütlerin, partilerin vs. bölünme sebebi bu saçmalıktır zaten. her kim ürettiyse on numara üretmiş çünkü bu şekilde solun komple ayrılmasına, abuk sabuk çarpık çarpık ego tatmininden öteye gidemeyen, halkla bütünleşemeyen, elitist köpekler ortaya çıkmasına sebep olmuştur.

parti içi düzeltmeler illa ki yapılır, bunlar imkansız şeyler falan değil. önemli olan komünistlerin ayrı ayrı "bizim parti daha güzel" muhabbeti yapmasından çok böyle ismi sade, geçmişi sağlam, teoride mantığın kazanabileceği bir yapısı olan tkp gibi bir oluşumda birleşmesidir. biri çıkmış islamcı sosyalizm diyor, biri maoistim sizle olmam diyor, bir manyak çıkıp stalin'in zütünü yalarım siz yaraksınız diyor, biri komünist olmaktan insan olmayı unutmuş makine gibi davranıyor marks'a tam hizmet diyor, yani anlayacağın birleşmesi imkansız bir yapı ortaya çıkıyor.

ben de "bizim parti süper" diyen mallardan değilim yanlış anlaşılmasın, yani tkp ile bağım yalnızca içeriden pek çok arkadaşla ve aslında pek çok toplantı/kongre'ye müdahil olmamla sınırlıdır. zira şu andaki yapıda ben oyumu milliyetçi hareket partisi'ne veriyorum. sovyetler'in türklere ettiği yardımın meclisteki "günümüz yapısında dost olabilecek, anti emperyalist her hareket, ulusal bir hareket de olsa, birleşime yanaşmasa bile ilk tercih edilecek müttefiktir." kararının mantığı sebebiyle. pkk denen kürtçü yapının bugün aldığı şekliyle chp ve akp tamamen vatana ihanet noktasına gelmiştir çünkü. hoş, mhp de akp'nin emir eriymiş gibi davrandığı çok örnek olan bir partidir fakat en azından şu an türkiye'nin elzem çözmesi gereken kürt sorununda bu ikisi gibi tam teslimiyetçi ve ülkeyi aslında 1000 kat daha fazla bölebilecek potansiyeli yoktur ve kadrosundaki geri kafalı adamları da oldukça tasfiye etmiş, liberalizmi sosyalizme dönüştürülmeye uygun bir halde olan, parti içinde söz gelimi faşizme kayan kişi sayısının azaldığı bir parti olmuştur. baraj düşene kadar devrimden başka hiçbir çare ve şans yoktur. tek partide birleşilmediği sürece de, baraj geçilemeyeceği gibi, devrim yapılması da imkansızdır. zamanında halkın yaptığı yanlış da budur. bugün halktan ortalama bir muhafazakara sorduğunda kaypakkaya'ya veya gezmiş'e "marjinal, hayalperest, heyecanlı" gibi kelimeler kullanmasının sebebi de budur. halkla bütünleşmeden devrim olmaz, olamaz. oysaki bakıyorsun sol hareketlere, kimisi başörtüsü olarak andığımız, yani türk toplumuna öyle veya böyle kazınmış, türban olmayan yani halkın, söz gelimi "teyzelerin" taktığı başörtüsüne türban diyerek siyasi simge falan diye toplumun hızla kinini almakta ve halktan uzaklaşmakta, kimisi o kadar hayallere dalmış ki türkiye dinamiklerini görmemekte, kimisi komünizmi kürtçü hareketin kürdistan'ını istemekle eşdeğer tutmakta. böyle hatalar oldukça hiçbir şey düzelmeyecektir. örgütsel olarak birleşmek o kadar uzak geliyor çünkü o kadar geri zekalı var ki, en dalga geçilen "faşist"ten daha utandırıcı oluyor insan için.

ilk önce bilinç olacak. 50 yıllık eylem pratiği olan bir ülkede halen bu pratik pkk gibi ayrılıkçıların dağa çıkması haricinde adam gibi bir geçmiş ve yapı kurulamadıysa bu geri zekalılıktır. işe makro bakarak durumu idrak etmek gerek, 80 ihtilalini iyi tahlil etmek gerek. bakma komünistlerin birliği 1. safhaysa 2. safha ülkücülerle ve kemalistlerle birleşmektir. bunu deyince insanlar öcü görmüş gibi davranıyor fakat bu elzemdir. bu bir "halk" hareketi olacaksa yolu budur. 80 ihtilalini hala idrak edememiş adamlar "faşist" bilmem ne diyerek saldırmakta dıbına koyayım. bu ülke bölündü ve birbirine kırdırıldı. bugün eğer komünistler veya ülkücüler, ikisinden herhangi birisi 80 ihtilali olmasaydı da o dönemde evinde usul usul oturan cemaatler kadar organize bir şekilde örgütlenseydi, türkiye sosyalizmi kendiliğinden üretmiş halde olacaktı çünkü ikisi de devletçi temelden gelen, halkına önem veren yani bu konuda kapitalist dayatmayı giblemeyecek yapılardı. insanlar hala bugün bu pasifist yavşak vatan hainlerinden çok gidip faşist diye bu vatanın savunması ve hakların temini konusunda katılacak insanlarla kavga ediyor. bu ahmaklık sürdükçe türkiye'de hiçbir gib olmaz. kemalistlerin tabularını, ülkücülerin din baskılarını, komünistlerin bu ikisine olan ön yargılarını yok etmesi lazım ki gerçek bir halk hareketi olsun. bunlar olmadığı sürece bir üst çatı oluşturulamaz, yapılan hareketler de gerçekten üç-beş çapulcu işinden öteye gidemez.

o yüzden ateşli ve heyecanlı davranıyorsun kardeşim. zira bu kafa acilen düzelmedikçe doğu sözde komünist amerikan uşağı itin köpeğin eline geçecek, kürdistan denen yapı tıpkı afrika ve afganistan gibi berbat derecede aşiret/çete yapılarıyla yönetilecek bir pislik deryası olacaktır. türkiye'nin tam bağımsızlığı halkla bütünleşmeden, halkı eğitmeden mümkün değildir ve bunu yapana kadar da kürdistan'daki bu emperyalist uşağı yapı muhtemeldir ki çoktandır kurulmuş olacaktır.

1-) dostum bu konuda iş felsefeye kadar gider çünkü stalin'in yaklaşımı yüzünden pek sıkça sorulan soru "devlet için insan mı, insan için devlet mi?" sorusudur bence. en azından ben dönemi sorgularken bu soruyu kendime çok sık sorarım. türk kimliği zaten arapların kültür diktasından öncesinden itibaren otokontrole dayalı bir sosyalist ve devletçi özelliği taşır. bu reddetsek dahi genetik olarak etkisini gösterecek bir şeydir ki, mesela 80 ihtilalinden sonra devletçi kimlik 10 ile katlanarak sorgulanamaz şekilde siyasi hareketlere güvenmeyen, sadece devletine teslim olan ve her türlü hakkını savunmaktan aciz kalan bir kitleyi doğurmuştur. teorilerin herhangi bir tanesinin tamamen geçerli olabileceğini düşünmüyorum, dediğim gibi bu yüzden de oturup konuştuğumuz dostlar zaman zaman revizyonist derler şaka yollu ki, en ufak bir alakası yoktur zira çağın şartları ve pratikteki yanlışların tespiti bunların düzenlenmesini kesinlikle elzem kılar.

sana tavsiye edebileceğim, teorinin türkiye veya türk halklarına uyarlanmasında yaşanan sorunlar hakkındaki kitaplardır. mesela basmacı hareketi boş yere çıkmamıştır. aynı şekilde müslüman hareketlerin tam proleterya oluşturamadığı, rus proleteryası gibi bir yapıya sahip olmadığı için devrim yapamayacağı, sadece ara ürün üretebilecek küçük burjuvaziye destek verilebileceği fakat asla devrimle gelecek aslî haklara sahip olamayacakları tartışılmıştır. bu konu lenin ölene kadar galiyev'in de çabasıyla mantığa oldukça uygun hale getirilip düzeltildi (galiyev'in tüm islam halkları diğer dinlere kıyasla sosyalisttir ve karşılığında ağır burjuva baskısı görmüş ve belki dünyanın en teslimiyetçi fakat en acı çeken proleteryası haline gelmiştir iddiası sebebiyle) örneğin. bunlar boş yere tartışılmış şeyler değildi zira teoriler türk halklarındaki hassas dinamiklerde zorlanabiliyordu. stalin'i sadece bir konuda suçlamam, o da döneminde kim hain kim değil ayrımını yapacak serbestinin çok olmamasıdır. fakat yine de ukrayna'nın onca yardımına karşı holodomor'u yapan bir hayvan, sadece kendi eliyle 15.000 kişiyi sorgusuz sualsiz belki de hiç bakmadan gulaglara yollayan yani bizzat 15.000 kişinin kanında elinde olan bir hayvan, ki dolaylı yoldan bu milyonlara ulaşır, lenin'in ölümünü akbaba gibi bekleyip kızıl ordu'nun mimarı troçki'yi güç bela kaçırtan, gittiği yerde öldürten, sultan galiyev gibi türk halkları konusunda ana etken ve tam komünizme bağlı tek teorisyeni öldürten bir kaçık, hatta devrim haini bir adam hiçbir şartta takdir göremez. egosu yüzünden devrime verdiği hasar, devrime kattığı bir şey doğru dürüst yokken kabul dahi edilemez. o yüzden lider değil akbabadır benim gözümde ve tarih, hatta bizzat sovyetler bunu kabul etmiş ve onaylamıştır.

2-) her ne kadar aynı klasmanda olmasalar da anti emperyalizm ve teorik mantık, biraz da devrimsel açıdan kıyaslarsak mao atatürk bile olamayacak bir adamdır. burada atatürk'ü küçümsemiyorum. fakat komünist yapıya uzak olmasından ötürü "bile" kelimesini kullanıyorum. işçi partisinde lidere aşırı bağlılık var, o yüzden dedim kardeş. her örgütte illa ki bağlılık olmak zorundadır fakat komünist yapıların hepsi, liderini eleştirememekten, kürt hareketi yüzünden kürtler konusunda objektif bakamamaktan ötürü tak gibi bir hale gelmiş, kokuşmuş bir yapı olarak parça parça olmuşlardır.

3-) yalnızca örnek verdim. marx'ı felsefi olarak okumak yeterli olur ki komünist mantığı insan zihninde oturtabilsin. fakat pratikte tamamen bağlı olmak çok mantıksız çünkü 1800'lerde yaşamış bir adam eminim ki 1980 sonrasında yaşanan hardcore kapitalist hayat pompasını tahmin edememiştir. makro yaklaştığı olaylarda bile sadece 'felsefesi' haklı çıkmış, beklentileri, tahmin ettiği ön-olaylar tutmamıştır. o yüzden marksist olmayan bir temel imkansız olduğu kadar, tamamıyla marksist olan bir eylem pratiği de bir o kadar ahmakçadır çünkü hataya oldukça meyillidir. bir adamın öngörüsüne göre dünya kaderi uydurulamaz, bunu en güçlü kişiler/devletler dahi yapamamıştır ve yapamaz çünkü dünyada milyarlarca değişken vardır ve tam tatbiki imkansızdır bu sebeple.

Sırasıyla cevaplayım o zaman

1-) Stalin'in eleştirdiğimiz noktası elbette fazladır. Yanlız durum şöyle ki ; Stalin'ci yapı. Devletleşme konusunda önemli. Bu yüzden bir örnek olabilir. Ayrıca savaş durumunda Sosyalizm nasıl bir hal alıyor diye merak edenler için gayetde iyi bir pratik olmuştur... Ayrıca savunduğumuz Milli demokratik devrim tezi'de sanıldığı gibi Mihri Belli'ye değil. Joseph Stalin'e aittir. Lenin'in aşağı yukarı bütün kitaplarını okudum. yanlızca rusya ile ilgili olanları okumuyorum. Rusya'nın kapitalleşmesi adında bir eseri vardır ekonomi ile alakalı. Türkiye'de bir işe yaramaz. Mevzu Stalin'in şahsı süperego'su vicdanı değil. Liderliği ve Aldığı kararlardır.

2-) Mao ile taşak geçmiyorum fakat Mao bir köylü bir devrimcisidir. Liderim bu yüzden Maocudur. Fakat Mao'nun sosyalizm anlayışı Ana göre hareketler dizisinden başka bir şey değildir. Fakat genel teorilerinin değerliliği gidiş yolları önemlidir. Siz karakterlerde çok fazla takılı kalmışsınızdır. Troçki'yi pek çok sosyalist karakterinden dolayı sevmez ancak Liderliği ve yapısından dolayı saygı duyar. Lenin'den bile iyi bir teorisyen olduğunu söyleyebilirim sanırım. Ama ancak ismi teori'de kalmıştır orası ayrıdır. Ben doğu perinçek'e tamamen teslim olmuyorum. Benim gözümde doğu perinçek' çok önemli değildir. fakat bugün sosyalizm fikrine bana göre en yakın gelen adam odur ki ; Bu yüzden destekliyorum...

3-) Marx'ın dört dörtlük olması beklenemezdi, Ana hatlarını bitirmiş bir devlet modeli hazırladı ( ki bu bence mükemmel ) Bunun haricinde çokda fazla isimlere ve bölgeye oranlı yazılmış kitaplara takılmanın çokta bir anlamı yok. Fakat içinde sosyalizm geçen her kitabı alıp okumak incelemek tezlemek iyidir. Perspektif geliştirir.

4-) Tamamen katılıyorum...

5-) tkp objektif yaklaşımı itibariyle tek çatıdır. işçi partisi sırf doğu perinçek'in bir maoist olması sebebiyle ve ayrıca sola yönelik bölünmelerde en çok fitil sokan kişi olması sebebiyle hiçbir zaman birleştiremeyecektir tüm sosyalistleri. örgütlü mücadelede bir olmak önemlidir. bin tane örgüt kurup sidik yarışı yapmak türkiye'de sosyalizmin gerzekçe geri kalma sebeplerinden bir tanesidir.

TKP Bugün sadece bir mittir. Sadece isim olmakla kalır. Tam bir devrimci parti demek mümkün değildir. Kaldı'ki hierarşik yapısı tam bir örgütlenmeside mevcut değildir. Bugün sol partiler arasında, Direnç gösteren iki partiden biridir tkp fakat kendilerine epeyce bir gözden geçirmeleri gerekir...
Ayrıca örgüt kuyrukçuluğu yapan, Parti, kanal,sendika, gazete,örgütlenme, Sol Komunist'dir. Bir çocukluğu hastalığı geçiriyordur.
Evet ne yazık ki bugün sosyalist olmak komunist olmak pkk ile aynı çizgiye yaklaşmak gibi görülüyor ne yazık ki ; Ancak tarih gösterecektir ki, ; pkk ve kürt sorunları Türkiye'nin tam bağımsızlığı ve Doğu'da feodalite'nin bitmesi ile son bulacaktır !

@tommy vercekti

revizyonist diyerek herkes hakaret etmek sosyalist örgütlerin arasını açmaktan bir taka yaramaz. troçki'ye stalin'in yaptığı köpeklik yüzünden başlayan bir kavramla herkes birbirini revizyonist diyerek aşağılamaya çalışıyor. komünist yapıya en çok zarar veren bu paranoyadır. kaldı ki kelime anlamıyla ve objektif düşünürsek revizyonizmin yanlış bir yanı da yoktur. sistem dümdüz aynı yolu zorlayarak olamaz.

@sonpanpaniz

1. öncekilerde bir yerde "türk halk cumhuriyetlerinde o günleri yaşayanlara sorun gözleri dolacaktır özlemle hatırlayacaktır" tarzı bir şey demişsin;

kırgızistan'da yalnızca bir gün geçirdim onun dışında tüm türk cumhuriyetlerini gezdim ve bunların pek çoğu tarih açısından bilgilenmek ve yerinde görmek, hemen hemen hepsi de direkt bölgeden yani birinci elden tanıklardan anı/hatıra paylaşımı yaparak durumlarını ve fikirlerini öğrenmek amacıylaydı.

komünizm stalin denen kahpe çocuğunun kişisel manyaklıkları yüzünden bu hale geldi. sovyetler birliği aynı ölüm kalım savaşını verirdi. bunu kızıl orduyu kuran troçki de yapardı, lenin olsa idi o da yapardı, galiyev olsa o da yapardı. yani stalin'in 2. dünya savaşı sebebiyle dokunulmaz olması gibi bir durum söz konusu ve eleştiren de "revizyonist" olarak damgalanıyor hemen. hruşyev sonrası yapılan her şeye yanlış gözüyle bakmak saçma. zira yaptıklarının hatalarının da farkına varmak zorundaydılar ve vardılar da. stalinistliğin dibine vurmaktan holodomor'u ve gulagları savunanlar var bu ülkede. stalin'in manyaklığa varan hareketleri yüzünden türk halk cumhuriyetlerinde aşırı şekilde kin ve nefret vardır. bunu da sadece bir kişiyle konuşarak söylemiyorum 100-200 kişiyle konuşarak söylüyorum en az. yani boşuna hayal görmenin anlamı yok. sosyalizme içten inanmış azeriler bile işbirlikçi oldukları iddiasıyla öldürüldüler. aynı şekilde çarlığın en canını yaktığı halklardan olan çerkesler bile nazilerle işbirliği yapan 5 kişi yüzünden 4.000 kişiyi kaybettiler gulaglar ve idamlarda. bunun hatırasını silemezsin. bu olaylar toplumda korkudan başka bir şeye yol açmadı ve bu yüzden o zamandan kalanlar senin sandığın gibi minnetle değil kinle hatırlıyorlar.

2. mao'yla taşak geçerken liderinin maoist olduğu gerçeğini göz ardı ediyorsun galiba. sol hareketlerin bölük pörçük olmasının sebeplerinden biri de doğu perinçektir. bunu göz ardı etmek ahmaklıktır. ve dolayısıyla bu adama da tamamen teslimiyet tamamen bir saçmalıktır.

3. marx geleceği mükemmel derecede gören bir adam değildir. zira yaptığı tahminlerden en temel olanları dahi yanlış çıkmıştır, söz gelimi ingilterenin devrime ön ayak olması gibi. o yüzden marx'ın senaryosuna kayıtsız şartsız bağlı kalmak da saçmalıktır çünkü kapitalizmin topluma soktuğu milyonlarca değişken varken aynı kalmasının hiçbir ihtimali yoktur. (bunu sana değil genel olarak yazdım fikrini belirtebilirsin)

4. halkların kimliğinin korunması komünizmin birinci unsuru olmalıdır. o yüzden vatan savunması konusunda sana katılıyorum. değişmesi aşırı güç dinamikler olduğu sürece, sözgelimi pkk unsuru gibi, kimlik farkını sıfıra indirmek aşırı zor olacaktır. günümüzde ülkede komünist veya sosyalist olmanın anlamı kürtçü olmaya yakın hale gelmiştir zira pkk komünizmle alakasını sadece nasyonal sosyalist alman işçi partisi'nin sosyalist kelimesi gibi adında bir süs olarak taşıyan açıkça kürt ayrımcılığı ve milliyetçiliği yapan bir yapı haline gelmiştir. bu konuda önlem alınması türkiye halkları açısından elzemdir, kaldı ki türk kimliğini yok etmek amacıyla bunları görmezden gelmek de vatan hainliğidir.

5. özetle diyeceğim odur ki, bugün sosyalist yapıların birbirini ihanetle suçlaması, revizyonist diyerek aşağılamaya çalışması gülünç ve saçmadır. revizyonizme karşı olanların kayıtsız teslim oldukları stalinist aşırı devletçi yapı bizzat kendisi stalin sovyetlerinde olsa gulaglarda çalışır veya idam edilirdi. ayrıca burada kullandığım kelime yüzünden revizyonizm diye bir akımı veya anlayışı benimsediğimi düşünecek aynı beynini revizyonla yemiş gerizekalılar, fakat revizyonizm kelimesiyle bahsettiğim şey sadece sistemin modernizasyonu ve tam eşit yapıya gelirken geçmesi gereken safhalardır. genelde bunlar "insani" ve olması gereken şeyler olduğu halde kafayı yemiş şekilde revizyonizm olarak görülmektedir.

tkp objektif yaklaşımı itibariyle tek çatıdır. işçi partisi sırf doğu perinçek'in bir maoist olması sebebiyle ve ayrıca sola yönelik bölünmelerde en çok fitil sokan kişi olması sebebiyle hiçbir zaman birleştiremeyecektir tüm sosyalistleri. örgütlü mücadelede bir olmak önemlidir. bin tane örgüt kurup sidik yarışı yapmak türkiye'de sosyalizmin gerzekçe geri kalma sebeplerinden bir tanesidir.