1. 37.
    0
    panpa gözlerim doldu lan. bende sosyal fobiliyim yıllardır. çok geç fark ettim bunun bir hastalık olduğunu. kendi başıma bilinçli bir şekilde yenmeye çalışıyorum ama çok zorlanıyorum. doktora henüz gitmedim ama ilerde gideceğim gibi gözüküyor. doktor desteğine ihtiyacım var benim de. senin dediğin gibi hap kullanmak pek sıcak gelmiyor bana da. ilgiyle okuyorum yaz lan yaz
    ···
  2. 36.
    0
    reklam yapma kahpe evladi
    ···
  3. 35.
    0
    Anlat sosyal bin
    ···
  4. 34.
    0
    anlat bin
    ···
  5. 33.
    0
    reeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeezzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvve
    ···
  6. 32.
    0
    evet bu hapsız bir hiçtim ben. internette okuduğum herşey gerçekleşmişti bende. mutlu olmaya başladım. istemsiz bir şekilde gibtir ediyordum herşeyi tamam iyi güzeldi.ama ben sınırı aşmıştım.bu fazlaydı bana. bunun farkına bile zorla vardım hap engelliyordu çünkü.

    yan etkileri ise cabasıydı.yan etkiler nelerdi? hızlı ruh hali değişimi yaşamaya başlamıştım.bir anda üzülüp huzursuz olup mutlu oluyordum. kilo almaya devam ettim. kaslarda halsizlik vb.

    doktorumla her ay görüşüyorduk ve doz azaltma durumuna gittik.ama ben bırakmak istiyordum artık
    ···
  7. 31.
    0
    rez alak
    ···
  8. 30.
    0
    Devam et panpa
    ···
  9. 29.
    0
    artık 4.aydan sonra, iyicebağımlısı olmuştum. birazda kilo aldım yan etki olarak, arkadaşlarım,hocalarım herkes şaşırdı.en bariz örnek
    artık sınıftaki herkesle muhabbet kurar olmuştum. özellikle kızlarla konuşmaya başladım ve hayatımda ilk defa bir kız açıldım. artık bir kız arkadaşım vardı inanabiliyor musunuz?

    bende kendimi tanıyamıyordum. ailem,akrabalarım, arkadaşlarım hepsi çok şaşkındı.bu hap bir mucizeydi dıbına koyim!

    taaa ki "bu hapsız bir hiç olduğumu anlayana kadar" ve yan etkilerini görene kadar sürdü mutluluk.
    ···
  10. 28.
    0
    kısmen bende de var o durum amk
    ···
  11. 27.
    0
    panpa anlatmayı sakın bırakma
    ···
  12. 26.
    0
    herşeye gibtir et demeyi öğrenmek lazım adam haklı.
    ···
  13. 25.
    0
    2.seans günü geldiğinde bana ilaç kullanmam gerektiğini hastalığımın ilerlediğini söyledi.ve bana cipralex adlı hapı kullanmamaı söyledi ve yaklaşık 1 ay sonra bende değişiklikler başladı.hep gülüyordum, artık istemeden olsa herkes muhabbet etmeye başlamıştım. inanılmazdı gerçekten ama bir yandan fazla uyumaya başlamıştım. bazen inişli çıkışlı mutluluklar yaşıyordum.

    hap resmen kafamdaki "gibtiret" butonunu indirmişti.
    ···
  14. 24.
    0
    ilaç içimdeydi demişsin, hafif kıllandım amk. delikanlı adamız sonuçta
    ···
  15. 23.
    0
    reserved
    ···
  16. 22.
    0
    kardesim seni çok iyi anlıyorum aynısı bendede var bi ortamda konu senin anlatmana gelince insanların senin gözüne bakarken senin göz teması kuramaman hata yapıcam kaygısı asosyallikte dibe vurduğunun en bariz kanıtı
    ···
  17. 21.
    +1
    Hani ne.okul hayatinda basarili oluyordu lan muhendis olmussun amk
    ···
  18. 20.
    0
    @20 yaşamayan bilemez dediğin bu sözlüğün yüzde 83ü sosyofobik.
    ···
  19. 19.
    0
    devam et panpa
    ···
  20. 18.
    0
    pgiboloğa gittik ve pgibolog tuba büyüküstüne benziyordu. tabi ben konuşmadım, babam konuştu sonra biz pgibologla yalnız kaldık. içimden
    "ne güzel kadın off" diye geçiriyordum. neyse,durumunu anlat dedi. neler yaşadığımı falan anlattım ve sosyal fobik olduğumu o da teyit etti ve 2. seans için gün verdi oradan ayrıldık.

    eve geldiğimizde düşünceliydim acaba ne olacak bana değişecek miyim? bi yandanda mutlu oluyordum artık utangaç olmayacağım artık herkesle rahat rahat konuşucam ve sosyal biri olucam diye seviniyordum. evet bazılarına göre garip gelebilir ama durum bu hacular insan yaşamayınca bilemiyor.
    ···