1. 101.
    0
    @48 sesli güldüm bin.
    ···
  2. 102.
    0
    @47 kaybeden mallar kulübü olsun.
    ···
  3. 103.
    0
    ya ben fenerliyim amk .
    ···
  4. 104.
    0
    sonuç?
    ···
  5. 105.
    0
    bende de var lan dışarı çıksam naparım ki tek diye düşünüyorum hep evde oturuyorum. eskiden iyiydi amk çocukluktan bikaç çok iyi arkadaşım vardı onlarla gezerdik devamlı sonra hepimiz farklı şehirlere dağıldık ünv. için amk bende de bu sosyal fobi başladı.
    ···
  6. 106.
    0
    @51 güldüm bin şuku
    ···
  7. 107.
    0
    tek başınıza da olsa çıkın. hiç arkadaşım yok diye üzülüyosanız zirve olaylarına girin lan mis gibi sözlüğünüz var işte. kullanın.
    ···
  8. 108.
    0
    @12 AYNI BENi ANATMIŞ AMK. TEK BAŞINA Bi tak YAPAMIYORUM
    ···
  9. 109.
    0
    biri bana mı seslendi
    ···
  10. 110.
    0
    (bkz: beyler ciddi bişey sorucam acil)
    ···
  11. 111.
    0
    mallar kulübü kuralım.
    ···
  12. 112.
    0
    bende malım lan nabıyoz şimdi
    ···
  13. 113.
    0
    @31 kendim için demedim ya. başka birinin yazdığı için demiştim.
    @30 o sosyal fobi değil ya. sadece kendine güvensizlik.
    ···
  14. 114.
    0
    @13 OHA AMK DAYI ORTA KAPIYI AÇ DiYEMiYONMU LAN

    edit:beyler bende kızlarla konuşurken çekiniyordum önceden biraz geliştik yine amk piskolog ne lan gibtir edin
    ···
  15. 115.
    0
    @36 amk onu diyince bütün herkes sana bakcak korkusu oluyor işte. yaşamayan bilmez ama atlattım
    ···
  16. 116.
    0
    @29 lan ben ilk başlarda sırf çıkmaya üşendiğim için dışarıya çıkmazdım şimdi bazen yeri geliyor dışarı çıkmaya korkuyorum ne yapıcam ben ilaç önerin :/
    ···
  17. 117.
    0
    @37 bi kere bunu kişilik özelliğin olarak değerlendirmekten vazgeç. eğer halinden memnun değilsen bunu bi hastalık olarak düşün.
    ···
  18. 118.
    0
    @37 yazık lan üzüldüm. kız olsam verirdim hayrına
    ···
  19. 119.
    0
    @39 evet belki de sadece malsındır. iyi niyet de suç olmuş amk.
    ···
  20. 120.
    0
    ben normalde çok aktif bi adamımdır. işim gereği de zaten insanlarla iletişim içinde olmam gerekiyor. ama bazı zamanlar bir hal geliyor üstüme. sokakta falan ben ne kadar yalnızım falan diyorum. sanki bütün sevdiklerim bir anda ölecek falan gibi düşünceler geliyor. terliyorum, üşüyorum falan. panik atak gibi bir şey herhalde bu.

    bir de yeni tanıştığım insanlara hep ön yargıyla bakıyorum. yeni insanları kabul edemiyorum hayatımda nedense. eski tanıdıklara da yannan gibi olsalar bile katlanıyorum amk. her şeyi alttan alıyorum. beni yanlız bırakmaları içten içe korkutuyor. ama eskiden böyle değildi lan, ilkokulda lisede üniversitede çok rahattım, yanlız başıma sinemaya, yemek yemeye falan giderdim. ailemle yaşarken ev boş olunca arkadaşlarımı çağırmazdım, içkileri alır tek başıma takılırdım. yanlızlığı çok severdim.

    gib gibi bi entry oldu lan bu okuyanı gibeyim.
    ···