2.5 sene tedavi gördüm hala değişen bir şey olmadı, 3. sınıfım bir tane yeni arkadaşım bile yok ilaç tedavisini bıraktım. kabullendim alıştım arada kampüsteki kafelerde oturup gülüşen eğlenen arkadaş gruplarını gördükçe kıskanıyorum bende arkadaşlarımla kafeye oturup eğlenmek, beraberce bir şeyler yapmak istiyorum. oturduğum sıraya -boşsa koyabilir miyim?- diyip çanta mont koymalarını değil, arkadaşım otursun istiyorum. ama bazen, sonra geçiyor.

şimdide kalkmışlar önümüzdeki dönemden itibaren sınav yerine sunum yapılacak diyorlar? ben sunum yapacam ha? 10 dakika o insanların karşısına çıkıp bişeyler anlatıcam, onu geçtim oraya çıkacam? çok zor..

edit: bu başlığın şarkısı:

https://www.youtube.com/w...4Ajw&feature=youtu.be

mehmet pişkin ve kendini tanrılaştıran alexei nilych kirillov anısına..

benim de öğrenci gruplarına katılmaya hakkım yok mu? benim de sınıfta adım gibi bildiğim şeyleri söylemeye, düşüncemi savunmaya hakkım yok mu? benim de sigaramı arkadaşlarımla içmeye hakkım yok mu? sınıftan çıkarken şakalaşmaya? akşam takılalım yahu demeye hakkım yok mu? bu sorulara kendim bile hayırdan başka cevap veremiyorum

anasını gibim birader şimdi infilak edecem bişey yazın

tesadüfe bak mehmet reyisin ölüm yıl dönümüymüş

@12 kaybol at kafası. sen sorunsuz hayatınla yaşamaya devam et. sorunsuz hayat en iyisidir sorunlulara acımak gerekir dikatomisi kuran sığ beyninle buraya entry girme

s.a. hala aynı