sosyal fobikken piçin biri nasıl olunur

yaz tatili bitti ayrılık vakti geldi. ayrılık dediğime bakmayın artık uniye gitmek istiyordum çünkü kız arkadaşım vardı amk. tuğbayla yazın hiç görüşemedik çünkü evlerimiz bambaşka yerlerdeydi ve kavuşacaktık. bu arada yazın sürekli kendi ekgibliklerim üzerinde durdum. sürekli gözlem yaptım. bakın beyler gözlem çok önemli. bakın mesela amk kızlarla konuşamıyor musunuz, o zaman imkanınız varsa diğerlerinin kızlarla neler konuştuklarına bakın. onları gözlemleyin. eksiğiniz neyse o konuda gözlem yapın. bu da bir nacizane tavsiyem olsun, dikkate alanlara. neyse amk...

muratla birlikte yine otobüse atladık öğrenci evimize geldik. Yine sf belirtileri başladı. Memleketimde de vardı tabi ama ortam filan yabancı değildi ve özgüven gösterilecek çok fazla şey yoktu, o yüzden daha rahat oluyordu. Ama uniye gelince tekrar başlıyordu. Çünkü murattan başka kimsem yoktu. Şöyle bir durum da var murat hayatımın sonuna kadar yanımda olmazdı. Bu yüzden hayatımı murata endekslemeden uni bitmeden bu sorunu çözmek istiyordum. Tatilde araştırmalarda yapmıştım. Yapacaklarımı tek tek yazmıştım. Neyse gelince direk tuğbayı aramıştım. O benden birkaç gün önce gelmişti herhalde (öyle hatırlıyorum). Buluştuk, kavuştuk. Yine sarılınca çok rahatlamıştım. Ama özgüvenim murata değil de bu sefer tuğbaya endeksleniyordu. Bir gün o da gidecekti ve züt gibi kalacaktım. Ama kendimi ona teslim etmiştim, mutluydum düşünmüyordum. Tuğba yavaş yavaş hastalığımı fark etmeye başlamıştı ama tatil girince muhtemelen unutmuştu birçok şeyi. Herhalde kendi kendine böyle bir şeyin olmadığını, kendine öyle geldiğini düşünüyordu. Fakat benim her bir hareketime başka bahane bulmam (ellerimin titremesi kalpten, konuşamamam soğuk insan oluşumdan, çok lüks yerlere gitmemem parasızlıktan, onun ortamlarına çok girmemem arkadaşlarını sevmemem), beni çok sorunlu biri yapıyordu. Ya bu sorunları aşmalı yada Tuğba ya bi süre sonra elveda demeliydim. Ama ben bunları göz ardı edip kendimi kaptırmış gidiyorum.
2 nci senenin ilk ayı geçti, tuğbayla aramız biraz soğumuş gibiydi ama düzeldi sonradan. Derslere beraber gidiyor, kütüphanede beraber ders çalışıyorduk. Gözü çok yükseklerde bir kız değildi, mütevaziydi ama yine de gezip eğlenmek, yeni şeyler yaşamak istiyordu (ciks diyenin amk). Bir gün Tuğba yı bize çağırdım, gece bize gelecekti (ciks diyenin yine amk). Alkol filan içmiyordum biliyordu, o yüzden masum masum takılıcak, özgür özgür yiyişecektik. Daha önce sadece yanağından öpmüş olan ben kızı kaçırmamak adına biraz ileri gitmem gerektiğini anlamıştım artık. Çünkü bana kalsa hayatımda hiçbir kızı öpmemiş olan ben, öpüşmekten korkar olmuştum. Heyecan dorukta akşam tuğbanın gelmesini bekliyordum. Saat 8 de gelecek, 1 e kadar geri dönecekti. Yurtları 1 de alıyordu en son. Heycanlanmam filan da sadece öpüşmekten he başka bişeyden değil. Açtım neti öpüşme teknikleri filan mal gibi şeylere bakıyorum ehehe neyse saat oldu 8

Tuğbayı memnun edemeyen ben-buraya dikkat beyler! Memnun edemediğimi düşünüyordum, evet gerçekten öyle olabilirdi ama memnun eden yönlerimi görmezden geliyordum, sfliler böyle yapıyorlar genelde- neyse memnun edemeyen ben, kızı kaçırmamak için en azından bu akşam onu mutlu etmeliydim. Tabi benim içinde bir ilk olacaktı. Saat yaklaştıkça heyecan, titreme, kızarma başladı amk. Lan diyorum gerdeğe girsen ne tak yiyeceksin. Yüzümü yıkıyorum rahatlamaya çalışıyorum, sigara üstüne sigara yakıyorum. Kendimi telkin etmeye çalışıyorum sürekli olmuyor amk. Lan diyorum acaba ertelesem mi filan. Düşünün beyler kız eve gelecek yiyişicez filan ertelesem mi diyorum. Ne malmışım amk.

Hayır mal değildim amk ‘’ kendini hasta zanneden bir hastaydım ‘’ sfli hastalar için bu cümle cuk oturuyor. Kendini hasta zannettikleri için hasta oluyorlar. Amk şöyle düşünün, binin birini sizin bedeninize soksalar, o bedende ki bin yine bin olur. Hiçbirşey değişmez. Bu insanın kendisinde biten bir hastalık. Aynı şekilde siz o binin vücuduna girseniz, yine bi tak yapamazsınız. Bu iş sizde bitiyor. ‘’ Bedeninizde bir bin hayal edin ’’ tabi eğer bin olmak istiyorsanız. insan neye meylederse illa oraya benzer. Eğer efendi düzgün ama kendine güvenen biri olmak istiyorsanız kendinizi böyle düşünün. Ama gece yatana kadar sürekli gün içinde böyle düşünün. Bir olay özgüveninizi sıfıra indirse dahi güçlü insanların yaptıklarını izleyin ve taklit edin. Taklit!

Bakın binler alakasız olacak ama önyargılarınızı kaldırırsanız bir şey anlatıcam. Aklıma gelen örnek bu olduğu için anlatıcam. Şakirt filan diyebilirsiniz ama dini konularda bilgim fena değildir, bu yüzden aklıma gelen örneklerden en yararlıları bildiğim konularda çıkıyor o yüzden islam inancından taklidi örnekleyeceğim. Bilenleriniz muhakkak vardır islamda iki çeşit iman vardır, biri taklidi biri tahkiki. Müslüman önce, hakiki Müslümanların yaptıklarını taklit eder. Eder eder eder. mesela namazda sadece yapılacakları ezberler yapar ve uygular. ama herhangi bir şey (ihlas derler) duymaz, huzur bile bulamaz belki. fakat sonunda Aynılarını yapar her denilene uyarsa tahkiki imana ulaşır. Buna dini bişey olarak değil de felsefi bir şey olarak bakın. Eğer siz birini taklit ederseniz sonunda bakarsınız ki ona benzemişsiniz. Bu her şeyde böyledir. Bakın yine alakasız olacak, şakirt diyenler olacak ama hadiste diyor ki ‘Kur'ân okuyunuz ve ağlayınız. Eğer ağlayamıyorsanız ağlar gibi durunuz ‘ tekrar söylüyorum bunu isterseniz dini bir şey olarak algılamamak sizin elinizde. Bakın hadis ne diyor, duygulanınız veya duygulanmayan bizden değildir ağlamayan bizden değildir demiyor. Ağlayınız mümkün değilse öyleymiş gibi durunuz diyor. Yani benzeyin diyor benzemeye çalışın. Siz ne kadar birşeye benzemeye çalışırsanız o kadar benzersiniz. o birşeyi siz seçeceksiniz. Bu konuyu hallettikten sonra. Yani ‘’ olmak istediğiniz gibi davranmaya çabalamaya ’’ başladıktan sonra -dikkat! birine benzemeye çalışmayın, siz nasıl olmak istiyorsanız öyle davranmaya çalışın. Sadece olmak istediğiniz şeye benzeyen kişilerden, biraz birşeyler kapın- kendinizdeki değişimi göreceksiniz. Umarım açıklayıcı olmuştur, karıştırmamışımdır.