sosyal fobi yüzünden üniyi bırakacağım

biri şunun yeşilini versin amk

, ben senin kadar kötü değildim klagib okul stresi vardı

2 kapak alıp okula çıkardık sanki panayıra gidiyoruz öyle

panpa şu başlığı oku gözünü sevem
adım adım oraya gidiyor adam anlatıyor
bak şuraya çok işine yarayacak:
(bkz: yıkılmış mahvolmuş depresyonda insanlar)

bunun tedavisi var amk antidepresanlar rahatlatmak için kullanılmaz tedavi için kullanılır. eğer doğru ilaçsa 2 hafta sonra ilacın yan etkisi olan mallaştırması biter hayata döndüğünü fakedersin. merak etme güveneceğin bi doktor bul ilaçlarını düzenli kullan. doktor bırak demediği sürece bırakma. yenersin. senin ki de panik atağın bi çeşidi. ben yeniyorum sen de yenersin

bir arkadaşa pm yoluyla yazmıştım:

öyle şeylerin anlatılarak insanı sakinleştirdiğini düşünüyorum, insan rahatlıyor.

Kardeşim;

Ben üç senedir sosyal fobinin eritip bitirdiği 18 yaşında bir insanım.Bu sosyal fobinin köklerinin ortaokulda başladığını hayal meyal anımsayabiliyorum.

Bu son 1 senedir iyice içime kapandım. Zaten 3-4 senedir dışarı çıkıp bir yer gezmişliğim yok. Düşün ki evin içindeyim sürekli pc de bulunuyorum. inan daha birkaç gün öncesine kadar doğduğumdan beri yaşadığım şehirde hangi otobüsün nereye gittiğinden habersizdim. Lise okuluma yakın olduğu için otobüse binme gereksinim olmuyordu, yürüyerek gidiyordum okuluma. Anadolu lisesinde okudum. inan tahtaya çıkmaya, parmak kaldırıp birşeyler söylemeye cesaretim yok. Sıra şeklinde o yüzlerce öğrencinin önünden içeriye geçerken neler hissettimi bir ben bilirim bir Allah. Hiçbir sosyal aktiviteye katılmadım. Kalabalık ortamlarda hiç bulunamıyorum. Terliyorum,yutkunuyorum. içimde sürekli rezil olacağım korkusu var.

Üniversiteye başladım. Bugün tek başıma bu yaşta otobüse ilk binişim.Üniversite ortamı affedersin gib gibiydi. Gelen geçen bana bakıp aşağılıyor gibi geliyor bana. Zaten kalabalık ortamlarda rahat hareket edemediğim için kasıyorum sürekli kendimi. Köşelere(mecazi anlamda tabi)saklanıyorum.

Annemle ve babamla bile pek ilişkim yok öyle. Sadece lisedeki birkaç erkek arkadaşlarımın yanında rahatım, rahattım daha doğrusu. Onlarla samimiydim. Biriyle hala konuşuyorum,can dostum.Evi de yakın zaten bize. Aynı okulda aynı sınıfta aynı sırada. Dışarı çıktığımda ya internete ya evine giderim onunla.

Anlayacağın birkaç kişi harici insanlar ölüm gibi geliyor bana.

Üni sınıfı 70-80 kişilik.

@9 ingilizce orta seviye.

Pek işe yarayacağını zannetmiyorum. Sosyal fobi denilen illetten kurtulamazsın, onunla yaşamaya alışabilirsin sadece.Hap falan almam lazım benim sakinleşmem için.

bende aynı durumdayım panpa allah bize kolaylık versin

@5 hayır hiç de yapmadım.

Banane kürdünden, türkünden.Umrumda mı?

ufaktan ingilizcen varsa sana bi video atabilirim bununla ilgili?

vay amk. acil yardım lazım sana. antidepresan haplar kullan rahatlatır seni

bende yükseklisansta böyleydim böyleydim yandan git yenersin

ondan sonra buraya gelip kürtlere sövüp vatan kurtarıyorsun.

(bkz: paxil)

yetti artık amk yetti.

Daha bugün üniversiteye başladım,ilk günden çöktüm.

Ciddi ciddi pgibayatr a görünüp hap falan alacam.

Karşımda yabancı biri görsem elim ayağımdan ter boşanıyor, otobüse binince zombi moduna geçiyorum, derste en arkaya geçtim oturdum.

Amk yaa.