1. 1.
    +16
    sosyal fobiklerin ektikleri en büyük işkence nedir biliyor musunuz? akşam kafanızı yastığa koyduğunuzda o günün muhasebesini yapmak.

    daha önce dediğim gibi sosyal fobiklerde empati duygusu gelişmiş olduğu için bir konuşma esnasında karşınızdakinin size vereceği tepkinin olasılıklarını hesaplarsınız beyninizde ve işte bu yüzden konuşamassınız. örnek veriyorum

    sabah sınıfa girdiğinizde sınıftan bir kızı gördünüz ve günaydın demek istediniz. işte tam o sırada beyniniz alacağınız karşılığın ve aynı zamanda kızın düşüncesinin olasılıklarını hesaplamaya başlar.

    acaba yazıyor mu zannedecek
    dün günaydım demedim bugün dersem yanlış olur
    ya cevap vermesse
    ya ağzım kokuyorsa
    vs

    bu örneklendirmeye çalıştığım durum sadece bir günaydım için geçerliyken düşününki bir kızla baş başasınız ve konuşacaksınız. dilinizin damağınıza yapışmasında ve konuşacak konu bulamamanızda 3 temel neden var. bazı gibkoların dediği gibi kendine güven falan demeyeceğim çünkü onlar anlamaz.

    1-konuşmayı düşündüğünüz her konunun karşısında kızın vereceği zilyon tane tepki olasılığı vardır ve siz o olasılıklardan korkup her zaman en kötü tepkiyi vereceğini düşünürsünüz.

    2-özgüvensizlik nedeniyle fazla salgılanan ve sosyal fobiye neden olan bir hormonun fiziksel olarak elinizi ayağınızı titretmesi ve ellerinizi ve ayaklarınızı istemsiz oynatmanız

    3-aşağılık duygusu
    ···
  2. 2.
    +14 -1
    trapezounta aynı sorun bendede vardı lise döneminde çok zayıftım, özgüvenimde yoktu,ilk olarak bi spor salonuna yazılarak işe başlayabilirsin, spor yapınca mutlu olucaksın ayrıca oradada bi çeven olucak yavaş yavaş insanlarla baglantı kurmaya başlayacaksın, bundan sonra kişisel gelişim kitapları okuyabilirsin pek faydası olurmu olmazmı o da çevrendeki kişilerle kurdugun iletişime baglı,ben üniversite okuyorum şimdi gayette rahat olmaya başladım, şunu unutma kimse ne bir fazla ne bir ekgib kasma dik dur gözlerine bak ve sosyalleş şampiyon..
    ···
  3. 3.
    +15
    çevresini izler sürekli sosyal fobik. düşünür içinden -ne buluyor insanlar bu kadar konuşacak- diyerek iç geçirir. bunu hepmiziz yaşadık bazılarımız hala yaşıyor. hele ki bir kızla başbaşa kaldığımızda vs. adeta dilimiz tutulur.

    şimdi gelelim bu hastalığın nedenlerine.

    benim tespit ettiğim nedenler daha doğrusu benim aşırı derecede sosyal fobik olmamı sağlayan nedenler şunlardır

    ani ve keskin bir sosyal çevre değişikliği, yaşanılan kötü olaylar, aileden özgüven duygusunu kazanamamak.

    özellikle bu sonuncusu benim sosyal fobik olmam da en büyük nedendir benim gözümde. nasıl diye sorarsanız babam hayatım boyunca yaptığım bir işi taktir etmedi annem keza öyle. babam hep daha fazlasını beklerdi ve yaptığım hiç bir şeyi başarı olarak görmedi. annem iki mahalle aşağıya top oynamaya göndermezdi.tek başıma hiç bir yere göndermezdi.her zaman arkadaşlarıma beni emanet ederdi. babam konusuna gelince aklıma bir örnek geldi.

    bizim zamanımızda oks vardı.oks tercih sonuçları açıklanmıştı. babamı arayıp -baba anadolu lisesini kazanmışım diyince bana neden fen lisesi değil demişti hiç unutmam.

    işte bu ve bunun gibi olaylar zamanla bilinçaltımıza işler ve zamanın birinde karşımıza çıkar. gerçektende diğer insanların bizden üstün olduğunu düşünmeye başlarız.
    ···
  4. 4.
    +12
    bu sınıfta öğrenen okuyan kültürlü bir sınıftı.ve şunu farkettim o sene. farklı düşünceler her yerde var. kimse aslında gerçekten kimseyi düşüncesi için yargılamıyor. sınıfta birine gülünüyorsa aşağılamak için değil.

    sosyal fobikler eğer bir konuşma esnasında veya başka herhangi bir durumda hata yaparlarsa, saçmalarlarsa,insanlar gülerse sanarlarki bu artık onların beyninde yer edecek ve herkesin onu görünce aklına gelecek ilk şey kendisinin kötü anları.

    tam olmadı toparlayayım. yani eğer içinde bulunduğunuz bir ortamda ezik konuma dahi düşmüşseniz bundan 1 hafta sonra insanlar o olayı hatırlamıyor dahi.bir sosyal fobiğin bunu anlaması çok zor. şahsen ben bazen 10 yıl önceki bir olayı hatırlar ve ona göre insan değerlendirebilirim ve inanıyorum çoğu sosyal fobik böyledir.ama anlamamız gereken nokta diğer insanların empati duyguları yok denecek kadar az.yani aslında sizin nasıl davrandığınız ne düşündüğünüz onların pek de gibinde değil.
    ···
  5. 5.
    -12
    çürüyün huur çocukları. laf edilince başınızı ne egin. benim gibi ortam yılanlarına yol açıyorsunuz kekeleyip sessiz kalarak. ulan bide yabancı masaya gelirsiniz. telefonu kurcamalar çevreye bakmalar kapalı durmalar. haha
    ···
  6. 6.
    +11 -1
    beyler o değil de tek koyan ne biliyor musunuz? kibirlilik yapmak istemem ama genelde ortalamaya göre zekiyimdir. ne bileyim lisede millet sabahtan akşama kadar sadece futbol konuşurken her konuda bilgim vardı benim. hocalar bir kitaptan bahsederlerdi derste ya bir filmden herkes bön bön bakardı. halbuki ben onu bilirdim ama söyleyemezdim. ya da şu an 19 yaşındayım ve hayatımın baharı 4 duvar arasında geçiyor. nankörlük de yapmak istemiyorum, çok şükür hayatımda pek sorun yok ama hayatımın en verimli dönemlerini burda geçirmek koyuyor. okula da gitmiyorum sürekli tek başımayım. ne bileyim dışarda herkes hayatı yaşarken varolan potansiyeli kullanamamak çok kötü. mesela üniversiteye gitmiyorum dışardan bakan bir tembelliğimden sana r ama boğaziçine gitcek otansiyel var. lisedeyken kasıp sağlam bi liseye gitmiştim ama sf yüzünden üniyi bıraktım işte. evet biraz kendimi çok beğenmişim galiba. :D
    ···
  7. 7.
    +11
    yapılan bir araştırmaya göre sosyal fobiklerin diğer insanlara göre empati duygularının kat be kat daha gelişmiş olduğu ortaya çıkmış. yani zaten bu hastalığın temel çıkış noktası da aşırı empati duygusuna sahip olmamız. hastalığın temelinde hata yapma ve yanlış anlaşılma korkusu yatar. ancak hiç bir şey yapmayan insan hata yapmaz sözünü duyarak ben hata yapmamak için hiç bir şey yapmam diyen insanın pgibolojisidir sosyal fobiklik.bu yüzden minibüste bazen gerektiği yerde müsait biyerde diyemeyerek 50 metre ilerde inmek, alışveriş merkezinde yanınıza gelerek buyrun ne istemiştiniz diyen satış elamanının sizin cellatınız olması bu yüzdendir.
    ···
  8. 8.
    +10
    lan huur çocukları suan odamda arkadaslar olmasa hüngür hüngür aglıcam amk. fermuar kardesimiz cok gzel anlatmıs. bende sosyal fobi hakkında çok arastırma yaptım ama bizde empati fazlalıgı olcagını hiç dusunmemistim.

    üstüne gidin amk düsünmeyin ve üstüne gidin biliyorum çok zor ama yapmaya çalısın özgüveninizi toplama çalısın.su özgüvenimiz tam olsa biliyorum hepimiz ortalıgın dıbına koycaz ama...

    ayrıca annesinden babasından nefret edenler olabilir. şimdi ben nasıl nefret edeyim amk annem ilkokul 3 terk babam orta okul terk.ne anlarlar amk çocuk yetiştirmek bilmem neden hayat kavgası varken.
    ···
  9. 9.
    +9
    sevgili panpalarım, bütün entryleri okudum ve 35 yaşında bir abiniz olarak söylemeliyim ki, 30 yaşına kadar bende sizin yaşadığınız şeyleri birebir yaşadım. ama sonunda az da olsa atlattım sayılırım.

    neden sosyal fobiktim?

    çünkü babam beni sürekli döverek büyüttü, en küçük bir hatamda patlatırdı tokatı, ya da tekme tokat girişirdi, sonunda "babam döver mi acaba?" korkusu ile en küçük bir işi bile yapamaz hale gelmiştim. özgüvenim sıfırdı (hala da tam yerine gelmedi, bunun sıkıntılarını çekiyorum)

    nasıl atlatabilirsiniz (ya da ben nasıl atlattım)??

    1- bu dünyada sizden daha değerli birşey yok. bırakın insanlar hakkınızda ne düşünürlerse düşünsünler, ya da size kahkahalarla gülsünler, unutun!!! evet unutun!! empatiyi en az seviyeye çekin..ben öyle yaptım. misal bir konuşmada aptalca birşey söyledim ve adam/kız bana çok güldü. ilk anda çok etkileniyorum ama 10 dakika sonra unutuyorum. kendime bunu öğrettim. ben bununla bir ömür boyu yaşayamam dedim. inanın 10 dakika sonra unutuyorum. istediği kadar gülsün. gibimde değil!!!

    2- sizin o karşınızda tir tir titrediğiniz kız var ya, aslında o da sizin gibi bir yaratık, sizden daha aşağılık ama siz onu gözünüzde o kadar çok büyütüyorsunuz. o kızı tanıdıkça, taktan bir insan olduğunu öğreneceksiniz.. ben kendimi sürekli benden daha değerli bir insan yok diye telkin ediyorum.

    3- bol bol kitap, dergi, okuyun, internetten falan okuyun hiç farketmez. neden? çünkü yeni girdiğiniz bir toplulukta insanlar çok bilgili olduğunuzu anladığında size saygı gösterirler, sizi giblerler, yeri gelir aklı danışırlar... insanları bilginizle dövebilirsiniz...

    4- konuşmaktan, yeni ortamlara girmekten çekinmeyin, bol bol hata yapın. evet çok ciddiyim bol bol hata yapın. zira hata yapmayan insan yoktur. hata yapmadan doğruyu bulamazsınız. tekrar ediyorum, bol bol saçmalayın, hata yapın... ben çok yaptım, hatırladıkça da utanırım, 5 saniye sonra eeehh giberim lan ne utanacam der, unuturum!!!

    5- yürürken dik yürüyün, konuşurken insanların gözlerinin içine bakmaya çalışın. pısırık gibi durmayın, hemen anlıyolar zaten binler, seni ezmeye çalışıyolar. siz onları ezin!!!

    6- olabildiğince sosyal hayatın içinde olmaya çalışın. ne bileyim, halısaha maçlarına gidin, düğünlere gidin, gençlik organizasyonlarına katılın.

    7- bol bol selam vermeye çalışın. eskiden birine karşıdan meraba dediğimde adam beni farketmediyese çok utanıyodum. şimdi gibimde değil... adam görmedi. işte o kadar!!

    8- internet başında saatlerce kalmayın. dışarı çıkın!!

    akılma geldikçe yazarım daha...
    Tümünü Göster
    ···
  10. 10.
    +6 -3
    la bu ne amk. sürekli biz hastayız muhabbetleri size iyi mi gelecek zannediyorsunuz yannanlarım? daha çok pgibolojinizi göçertiyorsunuz. bende de vardı bu sürekli ne yapacağını düşünme, kalabalıkta yürüyememe falan ve ben bunlar için kendimi garip hissederdim ancak sanıyor musunuz ki herkes normal amk? zaten toplum olarak hastayız yani trafikte kavga edip birbirini döven adamlar normal de siz mi hastasısınız bu toplumun? gözünüzde büyütmeyin bu davranış bozukluğunu -hastalık bile demek istemiyorum-, göz ardı edin bunları ve normal olduğunuzu, bu toplumun sıradan bir ferdi olduğunuzu -ki daha büyük bir mevki istemiyorsanız- kabul edin, görecekseniz ki birsüre sonra bu olayı gereğinden çok çok daha fazla abartmışsınız. bi silkelenin kendinize gelin dıbına koyim ya.
    ···
  11. 11.
    +7 -1
    beyler ara sıra teknik bilgiler vermeye çalışsamda bir değişim hikayesi anlatıyorum. çünkü dediğim gibi bence en iyi çıkarım böyle yapılır.bu illetin maalesef teorik bir çözümü olduğuna inanmıyorum

    şakirt bir çevrede büyüdükten ve öyle bir okulda okuduktan sonra tamamen farklı bir ortama girdim lisede. buna da uyum sağlayamayınca aşağılık duygusu git gide ağırlaşmaya başlar üstünüz de.öyle de oldu.bir şeyler ters gidiyordu. çevremdeki herkes benden farklı düşünüyordu farklı giyiniyordu vs.bunun yanında ailemden kazanamadığım aksine ailem tarafından benden çalınan özgüven duygusunun olmayışıyla gerçekten onların benden daha üstün olduklarını düşünmeye başladım.

    bu dönemde sınıfta size bir kere gülünmesi hayatınızı tamamen değiştirir. öyle de oldu. normalde sınıfta birisi olağan dışı bir şey derse veya yaparsa gülünür sınıfça 10 dk sonra unutulur.ama bunu siz yaptıysanız ve sınıf da güldüyse artık babanız haklıdır. anneniz size güvenmemekte haklıdır. gerçekten bir eksiğiniz vardır.bu size göre başka bir şey ama gerçekte özgüvenin ta kendisidir.
    ···
  12. 12.
    +2 -6
    en sevmedigim insan tipi sf li insanlar. eşşek kadar adam olmuşsunuz bi ortamda terliyosunuz çekiniyosunuz 2 kelime edemiyosunuz yazik gercekten. bide otostop çeken sf lilere fit oluyorum. lan adama iyilik yapiyoz aliyoz arabaya istedigi yere zütürüyoz. mal mal etrafa bakiyo utanıyo çekiniyo 2 laf ette muhabbet olsun. muhabbeti biz açiyoz çekindiğinden saf saf cevaplar veriyo muhabbet tıkanıyo amina koyim
    ···
  13. 13.
    +8
    mesala bir kızla konuşacaksınız ve konuşacak konu bulamadınız. aklınıza gelen ilk şeyi ama ilk şeyi söyleyin. bakın bu saçma olabilir kız o anda gerçekten sizden soğuyabilir ama bunlar aşılması gereken engeller şöyle düşünün.şu anda hata yapmamak için hiç bir şey yapmıyorsunuz ve çevrenizde kimse yok.siz hata yapmayı da göze alın ki eğer başarırsanız mutlu olacaksınız. eğer başaramassanız ise en azından şuankinden bir kaybınız olmayacak.

    insanlar sosyal fobikleri. yani benim için durum öyleydi.ben kimseyle konuşmadığım için doğru dürüst onlar da benle konuşmazlardı.

    işin teknik kısmına gelince.ben dilimi açmak ve anlatımımı kuvvetlendirmek için bol bol kitap okudum. kitap okuyun çok okuyun her konu hakkkında kitap makale ne bulursanız okuyun. belli bir kültür birikiminiz olunca görün bakın bildiğiniz bir konu hakkında muhabbet açılsın bülbül gibi şakıyacaksınız.siz konuştucak insanlar gözünüzün içine bakacak bu şekilde özgüvensizlik kaybolacak. insanlara bir şeyleri bildiğinizi yapabildiğinizi ispatlayın. onlardan üstün değilsiniz ama en az onlar kadarsınız.

    evrendeki her şeyin tek toz parçacığından meydana geldiğini bu nedenle aslında hepimizin aynı 'şey' olduğunu unutmayın.

    yolda yürürken insanlar bırakın baksınlar inanın siz takla atarak ta yürüseniz 10 dk sonra unutacaklar. muhabbet esnasında saçmalasanız 10 dk sonra unutacaklar. çünkü diğer insanların karşıdakinin düşüncelerini okuyabilme yetenkeleri çok gelişmiş değil. bırakın onun düşüncelerini tahmin etmeyi. akışına bırakın ve gerçekten ne düşündüğünü öyle görün.
    ···
  14. 14.
    +7
    panpa hayatımın en güzel 2 senesini boşa harcadım bu illet yüzünden. bana da her zaman diyorlardı kendine güven sosyalleş falan filan amk ama bu gibkolar asosyallikle sosyal fobinin farkını bilmediği için böyle diyor. ulan minibüste millet bakacak diye müsait bi yerde diyemeyen insanlardır sosyal fobikler.ne özgüveninden bahsediyorsun sen? asosyallikten çok daha vahim bir durum bu.

    neyseki ben kendimi kurtardım bu hastalıktan. nasıl kurtulduğumu anlatmamı istersen seve seve yardım ederim ama ben onca kişiden yüzlerce şey dinledim okudum ama sosyal fobi de inan içinden köklü bir değişiklik olmadıkça kurtulamıyorsun.ben kendi kendime yaptığım terapiyi anlatabilirim ve bu dönemde neler yaşadığımı.
    ···
  15. 15.
    +3 -4
    yav beyler, iki dakka okuyun yazdığımı!

    amk şimdi bide şöyle bi durum var, herşeyin en iyisinin bende olmasını isterim şöyle ki bi bara mı gidicem orda çalan bas gitaristin yerinde olmask isterim, okulun otoparkına mı gidicem, en iyi arabanın bende olmasını isterim, okulda ki en başaralı öğrencinin ben olmasını isterim amk. aslan burcuyum liderlik vasfı var. konuşurken pek çekinmem (sadece bi hatun dışında) kendime aşırı bi özgüvenm olduğunu düşünüyorum, kafamda binlerce plan var ama hiç birinin uygulayamıyorum(tembellik yüzünden) bu da beni mutsuz ediyor gib gibi bir uyku düzenim var her akşam en az 5 bira içerim. yoksa maddi durum falan iyi, tip desen ortalamanın üstünde ama gel gör ki, bu dediklerimi yapamadığım zaman veya olamadığım zaman birden mutsuzlaşıyorum! hay gibiyim; yoksa okulda işim düşerse proflarda dahil hiç çekinmeden konuşur gerekirse atar yaparım... benm durum ne olucak la peki?
    ···
  16. 16.
    +7
    aynı sıkıntı bendede var amk. derslere giremiyorum lan! otobüse binip okula gelmisim, oyle bir derse girme isteği var ki içimde ama gel gor kalabalıgı gordukten sonra hoca gelmeden hemen sınıfı terkedip otobüsle tekrar eve kacıyorum amk. kızlarla iletisim 0.birde pgibolojik olarak sıcma takıntım var benim amk. hayatım x2 gibilmiş durumda :(
    ···
  17. 17.
    +7
    beyler bende sosyal fobikim lan :( babasız filan büyüdüm amk bende aynı anlattıklarınız gibi ve şu an gözlerim doldu nedensiz yere amk delirecem beyler acil bir şeyler yapmam lazım yardım edin. okuyorum devam edin . şimdi bile titriyorum aklıma geldi diye. bu arada empati konusuna %100 katılıyorum. her zaman kendimi insanların yerine koyarım artık onların yerine bile ben utanıyorum o derece .
    ···
  18. 18.
    +6
    @169 yalnız değilsin kardeşim şukuladım. o sözleri duymaktan ben de sıkıldım sanane dıbına koduğumun bini diyesim geliyor artık ama her zaman ki gibi onu da söyleyemiyorum. çok düşünceli insanlarız amk aslında iyi anlaşırız birlikte takılsak hep birlikte .
    ···
  19. 19.
    +6
    hastalıktan kurtulma evresinde yine böyle başlıklar okuyorum falan.şu tanımadığın insanlarla konuşma olayını bi deniyim dedim bir gün minibüste.

    yine en arka köşede oturuyorum yanımda 2 tane üniversite öğrencisi kız oturuyor ben daha liseliyim o zaman amk.bi tane teyzeyle muhabbet ediyorlar. kızlara bölümünü sordu teyze kızlarda benim gitmek istediğim bölümdenmiş.ben de tercih yapacam falan işte bi anda düşünmeden tepkilerini tahmin etmeden atladım.aa ben de o bölümü istiyorum nasıl zor mu hangi okul vs soruyorum.oha amk olaya bak daha düne kadar sınıf arkadaşlarına selam vermeyen adam. neyse kız çok sıcakkanlıydı anlattı falan ineceğim yerde indim.

    sonra hemen az öncenin muhasebesini yapmaya başladım hay kafamı gibiyim ne alaka lan atlanır mı öyle falan sorguluyorum yine.ama sonra baktım ki bu kızlarla bir daha görüşmeyeceğim ve şunu düşündüm her zaman empati yapıp karşıdakinin aklına gelebilecek en kötü şeyin geldiğini düşünürdüm bu sefer öyle olmadı. dedim ki bunlar benle sıcakkanlı konuştuklarına göre yanlış anlamadılar.bu özgüven kazanımım için dönüm noktası olan günlerden biriydi.
    ···
  20. 20.
    +6
    vay be herkes mi sosyal fobi..

    panpalar bu başlık kadar samimi olan ve bu kadar dayanışma örneği gösterilen başka başlık yoktur zannedersem. hepinizin ne kadar iyi niyetli, temiz insanlar olduğunuzu gördüm. çektiğimiz dertler, sıkıntılar gerçekten çok ağır panpalar. o kadar sıkıntı çekmişiz ki birçok kişi entry leri okuyunca ağlamış. inşallah bir gün hepimiz bu hastalığı atlatırız ve gerçek kimliğimizi, potansiyelimizi hayata yansıtırız. eminim hepimiz vatana millete insanlığa faydalı olabilecek, örnek gösterilebilecek, insanları doğruya yöneltebilecek insanlarız. bunu başarmak için de çabalamamız gerekiyor arkadaşlar. oturup bu hastalığın kendi kendine geçeceğini beklemek çok yanlış. harekete geçip çok çalışmamız lazım panpalar. ilgi alanınız neyse kendinizi o konuda geliştirin, kendinize hedefeler koyarak çok çalışın. insanlar sizi o kunuda uzman olarak bilsin. bişeyler bildiğinizi insanların bilmesi lazım. zamanın geçmesini beklemeyin, her zaman yapacağınız halledeceğiniz bir işiniz olsun. zamanın geçmesiniz beklerseniz hep aklınıza saçma sapan sorular gelir, sıkıntılar basar, hep geçmişteki kötü hatıraları düşünürsünüz. buna izin vermeyin. düşünceler geldiğinde hemen aklınızı başka şeylere yönlendirmeye çalışın. bu hastalığın ilerlemesini neden olan en biyük sebep sürekli aynı olayları düşünmek, neden böyle oldu gibi analizlere girişmektir. sakın bunların aklınızı sürekli meşgul etmesine izin vermeyin.

    özet : panpalar çok klagib diyebilirsiniz ama bir gerçek var. çalışarak, gerekirse çok çalışarak aşılamayacak bir sıkıntı yoktur. hastalığın kendi kendine geçmesini beklemek en büyük hatadır.
    ···