sosyal fobi yüzünden hayatım mahvoluyor

part1

ilkokuldan sonra anadolu lisesini kazandım. okul evimize 5 kilometre uzaklıktaydı. ilk yıl okula, okul servisiyle gittim. hiç bir zaman yanımda olmayan şansımdan dolayı olacak, gibtiğimin servisi okula giderken en son beni alırdı. servise girerken tüm gözlerin üzerimde olduğunu hissetmek berbat bir durumdu. ter basardı resmen her sabah. günaydın derken pısardım resmen. zaten başka da bişey konuşmaz, okula bir an önce varalım diye can atardım. okuldan dönerkende ilk beni bırakırdı servis ve son zil çaldığında servise gitmek için acele etmez oyalanır (sırf zaman geçsin diye işemeye giderdim ayrıca tuvalet kalabalık olmasın diye 1-2 dk sınıfta dururdum) ve herkes servise girmiştir artık diye yavaş yavaş servise doğru giderdim. yol boyunca kafam yerde durur kimseyle konuşmaz ve göz teması kurmazdım. servis bizim evin orda durunca resmen kendimi atardım dışarı. o kadar büyük bir rahatlama gelirdiki içime anlatamam.

ikinci yılımda ailemi zar zor ikna ettim ve okula belediye otobsüyle gitmek istediğimi söyledim. fakat bendeki fobi geçen yıla göre biraz daha artmış, eskiden içinde beni tanımayan insanlarla dolu olduğunu bildiğim için fazla sıkıntı yapmadığım otobüslerde de çok strese girmeye başlamıştım. artık bazı günler daha okula 2-3 kilometre varken kendimi dışarı atıyordum. ayrıca sabah giderken otobüsten inmekte bir sıkıntı yoktu. zaten okul durağında ineceğim için mutlaka otobüste başka öğrencilerde olur, otobüsten inerdim. dönüşte ise otobüs bizim evin durağına yaklaştıkça strese girer keşke benim durakta biri daha insede ben seslenmesem ve böylece kimse bana bakmasa diye düşünmeye başlardım. hiç tanımadığım insanların bakışları bile çok rahatsız etmeye başlamıştı artık beni. bu durumda da şöyle bir taktiğim vardı, eğer bir durak önce otobüsten inen varsa bende orada iniyor ve eve yürüyordum. inen olmazsa benim durakta inen olur diye beklerdim. benim durakta da inen olmayınca bir sonraki durağa ertelerdim inişimi. işte o zaman şunu öğrenmiştim beyler; eğer bir belediye otobüsü akşam üzeri üst üste üç durakta da yolcu indirip bindirmiyorsa siz gerçektende şanssız bir insansınız.

birgün hava çok güzeldi ve okula doğru yürümeye başladım. tam 50 dk sonra okuldaydım. evimden okula yürümek ortalama 50 dk sürüyordu. otobüsle 25-30 dk sürüyordu. dedim amk bundan sonra 20 dk daha erken çıkarım evden yürüyerek giderim. ne uğraşacam milletle. o günden sonra lise bitene dek, yaklaşık 5,5 yıl okula yürüyerek gidip geldim..