sosyal fobi ve depresyon

vay amk eski halimi gördüm lan burda. bende de vardı bi ara. gerçi arar ara hissettiriyor kendini ama şu an gayet iyiyim. doktora gittim 8 ay falan antidepresanmış ammış zütmüş. verdi ilacı çık sosyalleş dedi amk ilaçlar olunca iyisin ama kullanmayınca bi gib olmuyordu. sonra giberim böyle işi dedim. ilacı da doktoru da bıraktım. insan içine çıkmaya başladım. yapamam dediğim işleri yapmaya kalktım lan. durduk yere hiç tanımadığım bi kıza. merhaba tanışabilir miyiz? dedim. ki gibsen diyemezdim daha önce böyle bir şey. böyle böyle saçmasapan şeyler yaparak düzeldim lan.
ayrıca alkol falan anlık kafanızı rahatlatır ama etkisi geçince yine aynı siz oluyorsunuz. kalkın o pc nin başından gidin insanlarla konuşun lan. saçmala amk ne olacak? o dışardaki insanlar sanki hep komik şeyler söylüyor sanki hep mantıklı şeyler konuşuyor. biraz deli cesareti gerek. lisedeyken gibsen bi kızla baş başa oturup bir şey anlatamazdım. şimdi susmuyorum nerdeyse. bi sus amk diyenler oluyor.
ama hoşlandığım kızın yanında bazen mala bağlayabiliyorum o kadar da olsun duygusuz değiliz sonuçta. ama kızlar konusunda kilit nokta gözlere bakarak konuş. tamam ilk başlarda çok zor gelecek ama bak gözlerine utanma. karşındaki de insan.
aklına geleni söyle. korkma bozarlar laf atarlar diye. ben ilk başta çok zorlandım o konuda. sonra baktım sadece ben saçma şeyler söylemiyorum ki. karşında o "özgüveni yüksek" dediğin kişi de saçmalıyor.
pgibiyatra yada pgiboloğa gitmek iyidir yinede gider derdini anlatırsın. benim sağım solum belli olmuyor bazen yeni tanıştığım birine bile anlatabiliyorum.
ama ilk adımı atmak her zaman çok önemli. bırak o gibtiğimin bilgisayarını ve dışarı çık biraz ve konuş. aklına ne geliyorsa. aklına bir şey gelmiyorsa o zaman aklıma konuşacak bir şey gelmiyor amk neden böyleyim ben de. öyle öyle sohbet açılır.
ama bu sosyalleşme işini çok da abartmayın ben abarttım okulun huursu oldum nerdeyse herkes tanıyor amk durdurup konuşuyor falan.
ilk adımı attığında (büyük harfle)olmayacak! iki üç dört deneye deneye atlatıyorsun zaten o korkuyu. tamamen gitmiyor ki ben mutluyum tamamen gitmesin.
ben işte bi tek şu hoşlandığın kız karşısında mal gibi kalmayı çözemedim. aslında kızla ilk buluşmadan önce telefonda bir şeyler paylaşırsam yine yardırırım. ama ilk kez konuşmadan buluşuyorsak mala bağlarım. cinsimi gibeyim! ahah şaka bi yana bi de kendinizle dalga geçmeyi öğrenin. kimin tipi düzgün ki amk? herkesin bi sorunu var. ve seni sırf tipin iyi değil diye dışlayan sevmeyen biri varsa gibtir et ondan bir şey çıkmaz zaten.
bende bi sorun da yeni tanıştığım kişilerin yanında rahat olamıyorum. arkadaşlarım hep seni ilk tanıdığımda çok soğuk görünüyordun yaklaşamıyorduk bile diyorlardı. ama bence olması gereken bu. huur muyum ben öyle ah canım naber diye yaklaşayım herkese.
aklınıza başka bir şey takılırsa mesaj atın. roman yazdım amk