sosyal fobi ve depresyon

Bu dünyada nasıl mutlu olabiliriz ki?
kötü insanlar ve bu gibik sistem buna engel oluyor.
Artık mutlu olmaya çalışmıyorum zaten sadece üzülmemek istiyorum mutlu olmak bile istemiyorum..
o yüzden insanları bir köşede oturup sadece donuk bir ifadeyle izliyorum.

Dünya mı kötü biryer yoksa insanlar mı kötü?
Bence insanlar kötü, dünya aynı dünya ama kötü insanlar dünyayı çok kötü hale getiriyor.
çevre ve ortamlar egoist, aşağılık insanlarla dolu iyi insanlar nerde?
iyi insanlar yalnız ve ortamlar umrunda değil, evet ben siz..

Karanlıktan korkan bir çocuk gibiyim,
Sadece çığlık atıyorum ve çok fazla korkuyorum.
Anlamsız bir korku var içimde korktuğum şeyler hakkında bir fikrim yok.

@166 bende inanç kalmadı ama daha özgür hissediyorum lan o iş nasıl olucak? kafamda soru işaretleri

not: pek fazla kalıcı değilim ama bu dünyada beyler onuda söylüyeyimde sizin inancınız varsa yitirmeyin yani..

Sisteme ayak uyduramayan insanların yerleri belli,
akıl hastanesi veya hapishane, evet hepimiz özgürüz sevinin..
Hangimiz sabah kalkınca evden çıkmak istiyor bu pislik toplumun içine girmek isteyenler var mı?
hiç birimiz istemiyoruz ama toplumun içine girmek zorundayız, çünkü topluma ayak uyduramayan insanlar dışlanır..

insanlar o kadar kötü bir düzen oluşturdu ki çıkışı yok,
bize zarar verecek olan insanlardan kaçarken çıkmaz bir sokağa girdik..
evet arada sıkıştık ileriye gidemiyoruz, arkamıza dönemiyoruz..
Çünkü korkuyoruz koca bir korku var sadece herşey bu.

Gerçekler canımı yakıyor çok fazla korkuyorum,
bu yüzden çok kaygılanıyorum ve strese giriyorum..
artık düşünmek istemiyorum bu yüzden antidepresan içiyorum.
gerçekler can yakar, inancımı yitirmek istemiyorum..

@166 haklısın. eğer şuan inancım olmasaydı ölmüştüm ben tek inandığım şey o zaten.

Panpalar size en güzel gelecek şey Allah yoludur . Allaha iman edip ibadetlerinizi yalin ve allaha dua edin şüphesiz allah yardim edecektir gerçekten çok rahatlarsiniz unutmayin bu yasadiklarimiz bir simav

@164 güçlü kal panpa. seni üzen, kıran o aciz insanlara acı asıl

of panpa valla aklıma geldi yaşadıklarım acıdım kendime

reserved

@160 gerçekleri görüyoruz biz bunlar anlamsız geliyor yapmak istemiyoruz gerçekten hiç bişey yapasım olmuyor bazen.

@159 pgibolog ve pgibiyatriler yardımcı oluyor yardım almanı öneririm. Arkadaşlarına kendini asla ezdirme daha fazla kötü olursun içine atma hislerini duygularını gerçekten bunlar çok fazla etkiliyor ruhsal olarak. eğer seni rezil etmekten hoşlanan arkadaşların varsa arkadaşlığı kesmeni öneririm kimse senden değerli değildir unutma.

ben de yazmak istedim lan şimdi. cidden çok gibik bir şey az çok ben de yaşadım bu olayı. şöyle düşünün ama beyler. bu illetten kurtulabilirsek çok daha güçlü olacağız onlardan. onlar kendi içlerinde birbirlerini göremiyor çünkü kendilerini maskeliyorlar. fakat bizler onları dışarıdan izliyoruz ve onları çok daha iyi tanıyoruz. kankanın kızla konuşurken kasılmasını, dişilerin birbirlerine yapmacıkları, hemcinslerim izin atıp tuttuğu yalanları. güçlü olacağız ve güçleneceğiz beyler tek çare bu. kuyunun dibinden göğün en üstüne çıkmamız gerek. çünkü sadece güçlü olan hayatta kalır...

panpa hepsini okudum yemin ediyom aynı ben insanlarla konuşasım aslında varda yok bazen can atıyorum konuşmak için bazen gün boyu hiç konuşmadığım oluyo şu ana kadar hep platonikti aşklarım birde yakın arkadaşıma söylerim böylede bi takluğum var oda gidiyo başkasına söylüyo sonra bi bakıyom bütün sınıf sonrada bütün okul öğrenmiş hoşlandığım çocuğu bizim sınıfa gelince adımı bağıra bağıra söyleyip itin zütüne sokuyolardı beni hiç bi tak diyemiyodum tabi neyse haftalarca evden hiç çıkmadığımı bilirim sokağa çıkanca sanki herkes bana ucubeymişim gibi bakıyo gibime geliyo bide konuşurken bazen kelimeleri çok farklı söylüyorum takılıyorum dıbına koyim çok taktan bi durum napcağımı da bilmiyom ailemde diyo kızım gençsin dışarı çık temiz hava al falan ama içimden gelmiyo bide bana tak gibi davranan arkadaşlarıma sırf yanlız kalmıyım diye bişi demiyorum ağzıma sıçsalarda susuyorum nerdeyse hiç konuşamam nolcak böyle panpa pgibolog falan çözer mi derdimi ?

edit:17 yaşındayım hiç sevgilim olmadı

Gece hayal kuruyorsun yarın değişeceğim başka biri olacağım diyorsun,
korkusuz bir şekilde gerçekten güzel hayaller kurup düşünüyorsun..
sabah kalktığında içinde anlamsız bir korku oluyor, evet dün gece ki hayaller düşünceler nerde?
korku onları alıp zütürdü, Dışarı çıkıyorsun düzen ve insanlar seni korkutuyor.

korkularımız bizi hapis ediyor,
gerçekten kendimiz olamıyoruz sadece rol yapıyoruz..
Yarından çok fazla korkuyoruz geleceği düşünürken bugün kayboluyor.

ah ah , ah ki ne ah

reserved belki sonra okurum