sosyal fobi ve depresyon

kötülerin olmadığı bir dünya yaratalım,
biz sosyal fobisi olan insanlar, evet ben siz..
insanların birbirini aşağılamadığı bir dünya,
toplanıp gün boyunca birbirimize yardım edelim, iyi yönlerimizden bahsedelim.

dünyadaki tüm aynaları parçalayıp, kıralım..
aynalarda kendimi görmek istemiyorum her baktığımda herşeyden bıkmış birini görüyorum,
Göz altları mor, saçları dağılmış, sakalları çok fazla uzamış.

Dışarı çıkarsın 2-3 gereksiz insan seninle dalga geçer,
üzülürsün, moralin bozulur ama gibleme sen mükemmelsin boşver.
Kendine değer ver en önemli olan şey bu gerisi hikaye.

Yine 4 duvar ve bilgisayar.. günler geçti tabi her zaman içim acıyor neden böyleyim. herkes gülüyor eğleniyor ben neden gülemiyorum. onlara öyle bakıyorum konuşamıyorum doğru düzgün. herşeyim bitmiş durumda. uzun süre yalnız kalırsan kafayı yersin olayı doğru galiba..

bir gün sabah kalktım kafamda konuşabileceğim bi karakter kurmaya başladım. artık o beni anlıyordu şizofren miydim lan acaba demişliğimde olmuştur. delirmiştim galiba. o bana emir veriyordu artık. yalnız kaldığım zamanlar onunla konuşuyordum dışarıda, evde heryerde.. beni anlıyan tek şey kafamda kurduğum karakter. böyle olmuyacağını fark ettim ve pskiyatriye gitmeye karar verdim ..

Gerçekler canımı yakıyor çok fazla korkuyorum,
bu yüzden çok kaygılanıyorum ve strese giriyorum..
artık düşünmek istemiyorum bu yüzden antidepresan içiyorum.
gerçekler can yakar, inancımı yitirmek istemiyorum..

insanlar o kadar kötü bir düzen oluşturdu ki çıkışı yok,
bize zarar verecek olan insanlardan kaçarken çıkmaz bir sokağa girdik..
evet arada sıkıştık ileriye gidemiyoruz, arkamıza dönemiyoruz..
Çünkü korkuyoruz koca bir korku var sadece herşey bu.

lan illet dıbına koydumun hastalığı ya. 20 yaşına geldim sor 20 senede ne yaşadın diye hiç bişey amk elde var sıfır. giden günlerime harbi yanıyom amk. harbi böle giderse dediğin gibi sonu intihara gider amk

Sisteme ayak uyduramayan insanların yerleri belli,
akıl hastanesi veya hapishane, evet hepimiz özgürüz sevinin..
Hangimiz sabah kalkınca evden çıkmak istiyor bu pislik toplumun içine girmek isteyenler var mı?
hiç birimiz istemiyoruz ama toplumun içine girmek zorundayız, çünkü topluma ayak uyduramayan insanlar dışlanır..

Dünya mı kötü biryer yoksa insanlar mı kötü?
Bence insanlar kötü, dünya aynı dünya ama kötü insanlar dünyayı çok kötü hale getiriyor.
çevre ve ortamlar egoist, aşağılık insanlarla dolu iyi insanlar nerde?
iyi insanlar yalnız ve ortamlar umrunda değil, evet ben siz..

antidepresanı 3 ay kullandıktan sonra kendimi iyi hissediyorum diye. bıraktım bırakmaz olaydım dengesizleştim bildiğin yoksunluk hissettim. Herşey taka gidiyordu dedim nereye kadar gidecek? Gidecekse gitsin yeter artık bitsin dıbına koyduğumun dertleri kurtulayım dedim. 1 ay öyle geçti tedaviyi taka sardırdım. intihar etmeye kalkınca ailem beni zorladı tekrar pskiyatriye gönderdi..

halen kullanıyorum antidepresan beyler.. bir sosyal fobiğin, depresyonda olan birinin hayat hikayesi işte kısaca benim hikayem beyler.

bu illetin sonu yok ya intihar ya kafayı sıyırmak bu başlığı benim gibi olanlara yardım etmek için açtım..

ruhsal sorunlar fiziksel sorunlarda açıyor beyler haberiniz olsun.

biraz ilaçların etkisini yazıcam birazda sosyal fobi hakkında filan yazı yazıcam..

Çıkarları için insanların canını yakmayan insanlar var mı?
Evet var ama bu insanlarla karşılaşma ihtimali çok düşük,
çünkü sayıları oldukça az bu durum çok kötü..

para, eşyalar , araçlar , evler bunların hepsi sistemin getirisi bütün herşey bunlardan ibaret,
gerçekten bunlar ne kadar önemli hepimiz bunları istiyoruz? daha fazla çalışıyoruz daha fazla eşya almak için.
Peki bunları aldığımızda evet ne olacak? çok mu merak ediyorsunuz bir hiç sadece bir hiç.
bu dünyada önemli olan tek şey hayatında seninle aynı duyguları paylaşan birisi olması..

halen insanların rol yaptığını göremeyenler var mı?
bir patron işçiye emir veriyor o an işçinin içinden küfür etmek geçerken sadece tamam diyor.
insanlar sevmediği biriyle konuşmak istemiyor ama bazı şeyler yüzünden konuşmak zorunda kalıyor,
evet gerçek duygular ve düşünceler bunlar mı sizce, sadece bunların hepsi bir rol.
hangimiz duygularını açıkça ifade edebiliyor, düşüncelerini hiç sorgulamadan, düşünmeden söyleyebiliyor?
bu dünyada duygular düşünceler kısıtlanmış, önemli olan tek şey sistem ve kölelik..

devam panpa okumam lazım.

(bkz: boş beleş insanım)

bu da benim durumum panpa.

insanlar gerçekten özgür olduklarını sanıyorlar, sadece aptallar.
bu özgürlük değil, bu kısıtlamalı özgürlük..
bir kafesin içindesin evet sadece içinde bulunduğun alanda özgürsün,
dışarısı sana yasak bütün özgürlük alanın kafesin içi buda kısıtlı özgürlük.

Karanlıktan korkan bir çocuk gibiyim,
Sadece çığlık atıyorum ve çok fazla korkuyorum.
Anlamsız bir korku var içimde korktuğum şeyler hakkında bir fikrim yok.

Sonra sosyal fobi ve depresyon yüzünden pskiyatriye gittim.. girdim içeriye;

- Merhaba hoşgeldin xperson
- Merhaba ( utanıyorum kızarıyorum tabi zorla konusuyorum yine )
- Anlat bakalım xperson Nedir sorunun çözelim.
- Hiç bişeyden zevk alamıyorum. utanıyorum toplum içinde konuşamıyorum, herkes beni izliyormuş gibi oluyor toplum içine girince.
- Anlıyorum. bu durumdan şikayetci misin yani rahatsız oluyor musun?
- Evet
- Peki sana ilaç yazıcam bunu düzenli olarak kullan 1 ay sonra tekrar görüşelim seninle.
- Tamam

Antidepresan yazmıştı bana.. 1 ay kullandım baktım iyi geliyor. hayatı hafife almaya başladım artık kısık sesle konuşmamaya başladım.. kendi kararlarımı verebiliyordum dışarı çıktığımda utanma duygum azalmıştı.. ilaç bitti gittim tekrar ilacın nasıl iyi geldimi diye sordu evet dedim 6 ay bi tedavi uyguluyacaz sonra düzeleceksin dedi..

insan sesi duymak istemiyorum artık çok fazla nefret ediyorum.
her seslerini duyduğumda sanki beynimin içinde cam parçaları varmış gibi hissediyorum.
sessizlik istiyorum, karanlık bir odada sessizlik istiyorum sonsuza kadar.

@164 güçlü kal panpa. seni üzen, kıran o aciz insanlara acı asıl

@57 pgibolog dertlerini dinler ilaç yazmaz. Pgibiyatriye gidip derdini anlatıyorsun ilaç yazıyor. ilaçsız geçeceğini sanmıyorum. çünkü yaşam tarzı edinmişiz bunu alışılmış hareketler yapıyoruz çok uğraş lazım ilaç yardımcı oluyor sende gayret ettin mi düzeliyor. tedavisi başka türlü olmuyor panpa malesef.