sosyal fobi ve depresyon

panpa anlattıklarını en iyi anlayanlardan biriyim hemen hemen hepsini yaşadım tek çocuğum ben bide 2 tane yakın arkadaşım oldu belkide bu hale gelmememin en önemli sebebi onlar oldu ve bilgisayar faktörüde var tabi bu 2 arkadaş benim daha önce hiç dışarı çıkmamam sokak kültürünü tatmamam süt çocuğu modunda takılmamdan öyle bir yararlandılar ki yeri geldi dövdüler yeri geldi krampon üst baş her taku aldırdılar yeri geldi uşak gibi onu bunu yaptırdılar ama hiç bir zaman onlara karşı çıkmayışım onlarıda şaşırttı belkide her gece sülalelerine kadar sövüyodum hatta ölmeleri için dua bile etmişimdir ama sabah yine aynı tas aynı hamam ve en kötüsüde hala ilişkiyi tam olarak kesemedim biraz daha yumuşadı davranışları tabi ama hala o pgibolojik üstünlük oldu tabi lise hayatım berbat geçti lisedeki sınıf arkadaşlarım tarafındanda ezildim dalga geçildim sınıfın en ezik en sessiz tiplerinden biri oldum ve en kötüsü lise sonda birine deliler gibi aşık oldum hayatımın en taktan dönemlerini o günlerde yaşamış olabilirim hem taktan bi bölüm olan sözeli seçmiştim ailemin sürekli sınavla ilgili beklentileri benim puanlarımın düşüklüğü çok zor durumlara soktu ama o kıza napıp edip bir yolla açıldım yüz yüze olmadı ama bir şekilde oldu tabi nasıl biri olduğumu bile bilmiyodu arkadaş gibiydik yüz yüze neredeyse hiç konuşmamıştık sırf twittera bir kazak fotoğrafı koydu diye gittim onu aldım nasıl vericeğimide bilmiyodum ama o bi anlık özgüven var ya geldi işte karneler dağıtılırken gittim peşinden bakar mısın dedim çok şaşırdı verdim teşekkür etti hayatımda ilk defa bi kız tarafından öpüldüm çok mutlu olmuştum ama aynı zamanda her şey taka sardı bana o günden sonra tek mesaj dahi atmadı ben arada atıyodum ama bi tak olmayacağı barizdi neyse günler ilerledi sınav yaklaştı okuldan izin aldığım günlerde yemek yemeye avmye gittiğimde onu gördüm kafam allak bullak oldu çok fena oldum burgerdan menü alıcaktım tam o sırada hemde. siparişi vericeğim adam 2-3 kere sordu hang menüden istersiniz diye acayip oldum o an cevap bile veremedim en sonunda herif bağırınca bi tak diyemeden gibtir oldum gittim çok kötü bir depresyona girdim ve şuanda çok kötüyüm sınava 3 gün bişey kaldı bıktım her şeyden intihar etmeyi çok düşündüm sırf ailem için vazgeçtim ilaç falan kullanmadım yazın kullanmayı düşünüyorum ama etkisi olucağını hiç düşünmüyorum tek tesellim iyi bi puan yapıp bölüm ne olursa olsun gibtir olup gitmek şu şehirden aile falan yanımda olmayınca belki bi anlamda değişirim değişemessemde gibtir olur giderim bu hayattan