Albert Camus'den alıntı yaparsak; "sırf normal olabilmek için bile olağanüstü enerji sarfeden insanlar" sosyal fobi belasından çekiyor diyebiliriz.

ilginç bir fobidir sosyal fobi.

sosyal fobik insanlar dışardan genelde soğuk ve katı görünürler fakat aslında insanları bu denli önemsedikleri için sosyal fobiktirler. dünyanın en masum ve en zararsız insan topluluğudur. çünkü hep ince fikirli olmuşlar, insanların akıllarını okumak için çabalamışlar, güzel gönüllerini ve organizmalarını yıpratmışlardır. aşırı detaycı ve analizcidirler. bunun nedeni ise her zaman ince hesapların, detayların peşinden koşmuş olmalarıdır. örneğin kalabalık bir otobüse bindiklerinde genellikle stop tuşlarının oraları gözetlerler çünkü herhangi bir rezillik çıkmadan inebilmek onlar için önemlidir. "lütfen düğmeye basar mısınız" demeden önce bin tane teori üretebilir kafasında. çünkü müthiş derecede empatiktirler. bu yüzden de beyinlerinde amigdala kısmının aktivitesi müthiş oranda yüksektir. ancak şu vardır ki her haltı olumsuza çektikleri için pek de empatik oldukları söylenemez. karşıda ki insan iyi birşey düşünüyor da olabilir...

yemeklere, davetlere katılmazlar. çünkü terleyecekler, yüzleri kızaracak, insanların gözlerinin içine bakamayacak, elleri titreyecek, kalpleri küt küt atacak, boyun kısımlarından yukarıya doğru baş kısımları titreyecektir. fakat bunlara karşın sosyal fobili bir insana dönüp de "yahu kardeşim niye bu kadar heyecanlısın?" demek müthiş abes kaçar. çünkü hormonal olarak da artık bir bozulma yaşamışlardır. yani evlerine misafir geldiği zaman onlarla konuşma sırasında bile aşırı heyecanlı ve şaşkındırlar. yine söyleyelim; dünyanın en masum insan grubudurlar.

efendim bir diğer huyları da mükemmelliyetçi olmalarıdır. yani hata yapma lüksleri yoktur. insanlara karşı pasif ve rezil bir konumda olmamak için mükemmel ve harikulade görünmelidirler. bu yüzden onlara bir görev verildiği zaman sorumluluk sahibidirler fakat bocalama kat sayıları bir hayli yüksektir. herşeyin kusursuz olmalarını isterler çünkü. kıyamet kopsa dahi sorumluluğun kendilerine ait olduğunu düşünebilir bu tatlıcıklar.

sosyal fobik insanları ölü olarak görmemek lazım gelir. insan sarrafıyım diyen esnaf gelsin benim zütüme anlatsın onu.. sosyal fobik insanlar kadar toplumu iyi analiz edebilen, insanları bir elekten geçirircesine süzen başka biri yoktur. kültürlüdürler, nedeni ise malumdur efendim. kendilerini eve kapatırlar, kitaplarla, filmlerle, dizilerle haşır neşir olurlar, her konuda bilgi sahibi olmuşlardır. hayatı biliyorum diye geçinen hödükler gibi ot gezmezler. mizah anlayışları çok gelişmiştir. arkadaş ortamları da vardır fakat bir yere kadar. örneğin arkadaşlarıyla sohbet ederler, gülerler, tartışırlar (fakat kendi düşüncesini fazla savunamazlar). ancak arkadaşları "hadi şuraya gidip yemek yiyelim", dedikleri vakit sosyal fobik insan hadi bana eyvallah diyecektir. karıya kıza akmayı ne kadar isteseler de akamazlar. özetle bu hayata karşı bin değildirler, tertemizdir bu şerefsizler.

iyi sırcıdırlar. güvenilir, sorumluluk sahibi, kendini bilen, içinde müthiş kimlikli bir insan olsa da bunu dışarıya yansıtamayan insanlardır. hep gizemli bir yanları vardır. onları tanımak mümkün olmadığı için tanıyorum diyen arkadaşları babaannemin ayağını yalamak zorundadırlar. çünkü tanımıyorlardır efendim, mümkünatı dahi yoktur. ayrı bir gezegendir sosyal fobilinin yaşadıkları. bir de bunlar isviçre, belçika, los angeles adamlarıdır. türkiye gibi fazla katı ülkelerde çok daha fazla yıpranırlar. çünkü inanın bana ülkemizin kültürü henüz sosyal fobik insanları anlayacak kapasitede değil. asosyalin anldıbını bilmeyenler, sosyal fobik bir insanın duygularını nasıl kavrayabilirler ey ademoğlu? bin erkeğin peşinde koşan kızlar, ergen beyinli lanet liseliler, menfaatçi insanların yanında emin olun siz sosyal fobililer; cennetliksiniz. o yüzden sağ taraflarında sürekli bir acı vardır çünkü sağdaki melek sürekli sevap points atar onlara...

inanın onlar hakkında teknik, klinik, sosyal, hobileri içeren binlerce sayfalık bir kitap yazabilirim. çünkü kitap gibi insanlardır. lâkin önemli olan, şu elmas parçacıklarının sayfalarını çevirebilme cesaretini göstermektir. hayat sizin için 'koy zütüne' felsefesi içeriyorsa, onun için 'ya kötü bişey olursa naparım' felsefesini içerir. kesinlikle hasta değildirler. sadece mükemmel olma huylarının verdiği olumsuzluklarla mücadele ederler.