Panpa benim görüşüme göre varlığın sebebi mutak mutluluğa ulaşabilmek. Mutlak mutluluktan kastım ise kişiden kişiye değişkenlik gösteren bir şeydir. Örneklemem gerekirse benim için gerçek mutluluk 'iyi bir insan olabilmekte' yatıyor. Cidden zevk alıyorum bundan ve bu yüzden (iyi bir insan olup iyilik yaymak) için var olduğumu düşünüyorum. Sen neden varsın ??

Neden var olduğumu bulmak için.
Cevabın değil sorunun peşindeyim.

Panpa ben inanç konusunda ahkam kesebilecek bir seviyede değilim ne yazık ki. Kaldı ki kesebilecek seviyede olsam dahi Dünya üzerinde kaç tane din var hangi birine göre cevaplayacağım... Bu sorunun cevabını 'etik' anlayışı üzerine temellendirmek istiyorum. Etik bir suçun cezasız kalmaması gerektiğini savunur. Ceza için ise öteki dünya faktörünü ortadan kaldırdığında tek geçerli yer Dünya kalmakta. eğer inancın yok ve suçun cezalandırlması gerektiğine inanmakta isen burası senin için biçilmiş kaftan. Öteki durumda ise zaten burada göz yumduğun tüm şeyler 'öteki dünya' olarak tanımladığın alanda senin de karşına çıkacak bundan emin olabilirsin.

Panpa ben 3 ay Amerika'da çalışmaya gitmek zorunda kaldım geçen yaz. Giderken tüm aile ile kavga etmiştim ve aramız çok kötü durumdaydı. Orada bulunduğum 2. ay ne oldu biliyor musun? Onları çok özledim ve aradım. Annem ağlamıştı onu aradığımı görünce... 'seni çok seviyorum, seni çok özledim' gibi cümlelerin ardı arkası kesilmedi. Buradan şu sonucu çıkarabilirsin: Senin aslında varlığın bile onun mutlu olması için bir sebep. Bu mutluğu pekiştirmek istiyorum diyorsan ise onu bir yemeğe çıkar (baş başa) bu çay falan da olabilir ama yalnız kalacağınız bir yer olması lazım. Orada onunla konuş, muhabbet et... Onu sevdiğini söyle.. Bir yerden sonra anlayacaksın ki bu tarz küçük gözüken şeyler aslında herkesi gerçekten hiç bir şeyin mutlu edemeyeceği kadar mutlu eden şeyler... Bol şans

Panpa bir alimin 'Yaptıklarımızdan değil, yapmadıklarımızdan pişman oluruz.' sözünden yola çıkarak cevaplamak istiyorum bu sorunu. Hayatta geri alamayacağımız, yerini dolduramayacağımız tek şey zamandır. Para konusunda tabii ki tasarruf yapmak önemli bir şey, fakat yapmış olduğun bir hareketten ya da harcamış olduğun bir paradan asla utanma, onun için asla üzülme şu hayatta. O kaybettiklerin sana ileriki dönemde çokça geliyor zaten bunu fark edeceksin. iradeyi güçlendirme kısmına geldiğimizde ise; bu konuyu kafanda bu kadar büyütmediğin zaman yapmış olduğun 'iradesizlikler' gözüne çok daha hafif gelmeye başlayacak. Bir yerden sonra ise umrunda olmayacak ve bir bakacaksın ki yok olacak. Yapman gereken tek şey fazla düşünmemek o kadar.

Panpa hatalı görülen bir toplumu-hareketi baskı veya zulüm ile, öteleyerek ya da iteleyerek ortadan kaldıramayız. Bu düşünce hayat boyu yapılmış en büyük hataların yegane kaynağıdır. Asıl yapılması gereken onları dışlamak değil, eğitmektir. Ben bu sözlüğe kayıt olduğum tarihten beri gözlemliyorum ki herkesin kendince problemleri var ve herkes kendi problemlerini 'kimsenin olamayacak kadar büyük' görmekte. Bu örneği vermemin ana sebebi ise 'lise' ve yaşıt okullarda bu duyguların yoğun olması ve bu sebepten kişilerin hayata karşı (başkalarına) daha saldırgan yaklaşması... Bu hatayı ortadan kaldırarak başlayabiliriz mesela... Onlara tecrübelerimizi anlatarak, aramıza alarak onların o ruhunu yok edebilririz... ki bu en güzel ve en zararsız yöntemdir.

Soruyu taşak için sorduğunu baz alırsak "SERKAN SÖZLÜĞÜN AMINA KODUN BEN DE SENiN AQ" diye cümlemi bitirebilriim...

Panpa güçlerini kendi bencil çıkarları doğrultusunda kullanmadıkları sürece her meslek grubuna saygı duyuyorum. Herkes hayatını idame ettirebilmek için bir iş yapmak zorunda bu hayatta. Kimimiz öğretmen olur geleceği yoğururuz, kimimiz hakim olur doğruluğu korur... Polis ise devamlılığın sembolüdür. 'Devlet' adı altında gördüğümüz bütün yapının gözle görülür gücüdür o. Saygı duyarım...
Lakin yanlış anlamadıysam 'polis' olarak sormak istediğin kalıp 'haklarını kötüye kullanan tayfa'. O konuda ise kararım kesin panpa. Bu hayattaki tüm yanlışı ölmeden önce düzelteceğim. Düzeltemesem bile bu uğurda canımı vereceğim. Bunlardan biri de kokuşmuş bir düzene sahip bir teşkilat... Umarım açıklayıcı olmuştur.

Panpa ben her zaman arkadaşlıkların daimi olduğuna inandım. Bir dostluk sadece hayatın bir periyodunda başlayıp biten bir şey olmamalı bence. Lakin üniversite dediğimiz şey gerçek bir ütopya. insanların heyecan-karmaşa-sorumluluk ve özgürlük gibi alakasız ya da zıt kavramları bir arada yaşadığı bir yer. Bu ütopyanın içerisinde 'vefa' ile ilişkilendirebileceğin pek de bir şey olmaz. Varsa bile çok zor çıkar. Bu yüzden aslında pek yargılamamak gerek insanları. Her ne kadar 'büyük' sıfatını orada almaya başlasa da insan, aslında kendinin bile farkına varmayı başaramamış durumda oluyor orada. Dediğin şey ile alakalı olarak ise eğer ki 'vefakar' olanı bulabildiysen kendinle gurur duymalısın, bunu başarabilen çok az insan var. Fakat tersi olduysa da boşuna üzülme. Karşındakinin hatası karşısında 'kör' olabilmektir asıl erdem unutma...

Değil panpa. Hayallerini kaybettiğinde ölür insan. Hayat ışığını söndürdüğünde... Ben sana diyorum ki "Dans eden bir yıldız doğurabilmesi için insanın, içinde kaos olmalıdır. Henüz içinde kaos var... "

Yanlış başlık hehalde panpa

Panpa kayıt olurken lise dönemlerindeydim ben de. Haliyle aklımız 'çakış' tan başka bir şeye yaramadığı için 'çakmak' fiili ile iç içe bir lakap bulayım demiştim. Aklıma nereden geldiyse aq dübelci koymuşum

Panpa sorduğun soru felsefede bir paradoks yaratmış bir sorudur. Bu soruyu cevaplayabilmek için önce 'varlık' tanımının yapılması gerekir. Bunca yıllık filozoflar bile bu sorun karşısında yanılsamaya- çatışmaya düşerken benim bu başlık altında bir entyde bunu çözmem söz konusu değil. Sorunu cevaplayamadığım için üzgünüm fakat daha geniş kapsamlı bilgiye ulaşmak istersen varlık felsefesi ve schrödinger'in kedisine bir göz atabilirsin.

Panpa mastürbasyondan sonra meni çıkışını yaptığın damarın içerisinde az da olsa meni kalır (döl tam olarak çıkmaz dışarı). Bu kalan meni zaman ile damar içerisinde kurur ve damar duvarlarına yapışır. idrar gibi asit içeren bir sıvı ile vücut bu yapışmış menileri dışarıya atmayı başarabilmektedir. Acının ana kaynağı ise idrarın çıkışı esnasında normal olan yolun tıkalı olması ve basınç ile temizlenmesidir. Özetle gibinin dışını ne kadar temizlersen temizle son işi sidiğin yapar iç temizlik için.