sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

rezerve

nickine verdim şukuyu

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

Ayrıca üniversite de liseden gözümde büyüttüğüm kadar farklı bir yer değildi. Sonuçta buradaki insanlar da ben gibi liseyi bitirip buraya gelmişlerdi. Beklediğim uzaydan inecek insanlar inmemişti maalesef daha üniversiteye.

Sonra bu gerçeklerle yüzleştikten sonra yavaş yavaş tıpkı lisedeki gibi kabuguma çekilmeye başladım. Yurda yerleştim. Arada derslere gidiyordum ama genel anlamla yurtta yaşıyordum. Kampüse gidip mal mal sigara içip milletin beni seyredip içimi yandırmasındansa gitmemeyi tercih ettim. Geceleri çay sigara içiyor gündüzleri uyuyordum. Bir ara vampir moduna girdiğimi hatırlıyorum. Yurttan çıkmadan 15-20 gün geçirmiştim. Güneşle direk temas etmediğim 20 gün..

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

http://imgim.com/8000incio7202805.png

Açıkcası Gökhanın hiçbir maddi imkanını lüksünü kullanmamaya çalışsam da o eve aldığı ortak kullanım eşyalarıyla olsun eve gelen ekstralarıyla olsun onun evinde kaldığımız belli oluyordu. Fakat sonuçta bu imkanları ondan ben istememiştim ve eve çıkmak da onun fikriydi. Aldığı malzemeler ikramları ve eşyaları da kendisi alıyordu. Biz de ister istemez faydalanıyorduk. Ama işin güzel yanı Gökhan bunları laf edecek zihniyette birisi değildi ve herşeyin farkındaydı. Biz de onun imkanlarını suistimal etmiyorduk ve sıkıntı olmuyordu.

Sonra dediğim gibi iş aramaya başladım. Evde sürekli oturmak oyun oynamak ya da gezmek tozmak olmazdı. Gökhana yaslanmak hiç olmazdı. Dolaştığımız yerdeki ilanlar olsun gazetedeki ilanlar olsun işlere bakınıyordum.

1 hafta sonra lüks bir restorantta iş ilanı buldum. Bölgenin zenginlerinin oturduğu lüks sitenin yakınında bulunan restoranttı burası. Müracaat ettim parayı iş saatlerini ve işi konuştum. Ertesi gün işe başladım.

http://www.goktepe.net/wp...2008/11/garson-servis.jpg

Beyaz gömlek ve siyah pantolonun içinde kendimi 2yıl aradan sonra tekrar görmem bana kaderin oynadığı ironik oyunlardan sadece biriydi.

Siyah kravatım beyaz gömleğime adeta yapışacak kadar yukarı çekilmiş durumdaydı. işin gereği olarak koyulan sakal kesimimi de yapmıştım yüzüm bebek teni kadar pürüzsüz ve temizdi. Kısacası tam lisedeki halime geri dönmüştüm. Fakat bu sadece hatırladığımda küfrettiğim birkaç anı ve kişiden ibaret minik bir can sıkıntısıydı. Ayrıca burası lise değildi bir restoranttı ve aynada bakıştığım kişi bir amele lise öğrencisi değil bir garsondu.

Restorant demişken size buradaki işimden bahsedeyim biraz... Benim bu lüks restoranttaki temel görevim, sanki geceleri uyuyabiliyormuşum gibi sabahın köründe erkenden kalkıp soluğu restorantı açmaktı. Geceden kalan servisleri incin masaları toplamak yeni servis açmaktı. Yerleri süpürmeli ertafı temizlemeli ve çay ocağının altını yakmalı onunla ilgilenmeliydim. Dışardaki masaların örtülerini yenilemeli, temiz tabak bardak ve çatal bıçağı yerlerini şaşırmadan dizmeli , peçete ve tuzluk yerleştirmeliydim.

Bıçak solda çatal sağda unutma. Bıçağın sağ üst ucuna kapalı şekilde bir bardak koy.

Benden iki saat sonra aşçımız teşrif ederdi. O kahvaltıyı hazırlar ben ise sabah gelir gelmez yaktığım ocakta demlediğim günün ilk çayını doldururdum ve beraber kahvaltı yapardık. Ben çoğu gün restoranta gelir gelmez bir tabağın içine iki büyük dilim ekmek arası dana jambon ve kaşar peynirden oluşan sandviç tost arası karışımımı koyar ve mikrodalga fırında ısıtır yerdim. Yani onunla ben ikinci kahvaltımı yapıyor olurdum. Üstüne de restoranın o mükemmel ses sistemiyle yüksek ses hit müzik radyosunu açar ve restoranın içinde ağzımda sigara sabah keyfi yapardım.

Sonra ikimiz sabah kahvaltısına o pahalı Range Rover ya da Porsche arabalarına atlayıp restorantımıza gelen ilk müşterilerimizi ağırlardık.O dün gece seviştiği kızın bırakın ismini saçının rengini bile hatırlamayan kırmızı lüks arabalı yaşıtım bine ellerimle kahvaltı sunardım. Sonra o bin kahvaltısını bitirir ve aşağılayıcı ses tonuyla çay isterdi ve elbette ben o çayın içine hayata ve ona karşı olan sevgimi katar ve masasına zütürür Afiyet olsun efendim derdim. O elbette benden üstün bir varlık olduğu için benimle ilgilenmez o sırada dışarı derin anlamlı bakışlar atardı. Kalkarken de yaşıtım olan bu bin bana aşşağılayıcı bir tavırla fakire sadaka verir gibi bahşiş verirdi. Ona karşı mütevazi olmalıydım. Ona karşı olan sevgim çayda belli olmamalıydı yoksa ayıp ederdim o yüzden sevgimi kattıktan sonra iyice çayı karıştırırdım..

Bir gün eczanelerden aldığım xanax ve elynsaları stilizanları sonra lustralları prozacları faverinleri insominleri kısacası çeşitli pgibomatik ilaçları lahmacun ve pidelerin ortak kıymalı harcına, sarımsak dövecinde ezerek katıp karıştırdım. Bir iki hafta sonra unisom, atarax ve tantumu denedim. O haplı pide ve lahmacunları yedikten sonra keşke onları takip edip 2-3 saat sonra gösteren etkilerini gözlemleyebilseydim. Elbetteki kimse o günkü tuhaflıklarını yoğun uykularını içlerindeki intihar hissini ya da sersemliklerini ellerindeki titremeleri algılama sorunlarını yedikleri lahmacun pideden olacağından şüphe dahi etmemişlerdi. Kimin aklına gelirdi ki böyle birşey.

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

Sonra flashı bilgisayara taktım. Videoları izlemeye ve izlerken düşünmeye başladım. O gece onlar yemeklerini yerken sesli bir biçimde bu videolar koca ekran plazma tvde oynayacaktı ve aklıma mükemmel bir fikir geldi. internete bağlandım ve 1 saatte işlemimi tamamladım..

Gece günü o şık giyimli beyfendiler ve hanımefendiler birbir restorana geldiler. Bütün hazırlıklarımızı saatler önceden bitirmiş masaları ortada birleştirmiş servisleri açmıştık. Yemekler ve içecekler çoktan hazırdı. Servis sıralarına göre mutfağa bütün tabaklar dizilmiş masaya konmayı bekliyordu. O şık gecelik kıyafetlerin içinde gülüşen hanımefendileri karşıladım. Buyrun efendim.. Hoşgeldiniz efendim.. Bu gece hepinizin unutamayacağı bir gece olacak efendim.. Bütün ay ofiste bu geceyi konuşacaksınız efendim..

Bütün konuklar gelince önce başlangıç servisini sunduk. 3 garson geceleri güzel geçsin diye onların etraflarında pervane oluyorduk. Onlar ise yapmacık bir ruh haline bürünmüş şekilde birbirleri ile ilgileniyor gibi yapıyor ara sıra gülüşüyor, eğleniyormuş gibi yapıyorlardı. Sonra ben birden usb belleği taktım ve herkes tvden gelen sesle bana döndü. Sonra aaaa sesi yükseldi. Hepsi birden gülümsemeye başladı. Bayan misafirler ayy bunu kim düşündü falan diyince bana flashbelleği veren çocuk ayağa kalktı ve ofiste mesai saatlerinde ağdan birbirlerine yollayıp aynı anda dinledikleri şarkıları derlediğini ve bu anlamlı geceye biraz daha hoşluk katmayı amaçladığından bahsetti. Sonra hepsi kendileri için anlamlı olan bu duygusal parçaya ve bu şarkıyı onlara dinleten düşünceli arkadaşlarına kadeh kaldırdılar.

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

reserved