PART1
yine her zamanki gibi öğlene doğru kalkıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra beni bekleyen kahvaltı sofrasına birazcık abime birazcık anneme şaka yaparak oturdum. Babamında bu sofrada olmasını her şeyden çok isterdim fakat babam ne yazıkki 4 yıl önce vefat etmişti. Abim işleri yoğun bir adam olduğu için ailesiyle yani bizimle pek fazla vakit geçirmez ve sürekli olarak iş seyahatlarine çıkardı. Evde annemle birlikte ben durduğum için annemin bakışlarından ne demek istediğini ve ne düşündüğünü anlıyordum artık. laf lafı açtı ve annem sonunda ağzındaki baklayı çıkararak şöyle dedi : (a:annem-b:ben)
A:oğlum, Yengen aradı beni. Amcanın işleri pek iyi gitmiyormuş yengenin akrabalarından birinde bir emaneti varmış oraya gitsekde alsak olmazmı akrabasının köyünde posta yokmuş
B:Yengem seni aramazdı. Kesin önemli bir şey oldu. Anne, gidelim gitmesine de amcam yurt dışında holding sahibi çocuklarıyla birlikte yurt dışında sefa sürüyor neden şimdi onun cefasını biz çekelim ki ?
A: Deme öyle oğlum allah rızası için yapalım biz yengen aradı rica etti hem bende evde çok sıkılıyorum bir hava almış olurum fena mı olur
B: Peki anne istediğin gibi olsun bakalım ver adresi bana ben en kestirme nereden gidiliyor ona bakayım.
Annem adresi uzattı ve adreste yazan köy Kırıkkale'nin D*** köyüydü. Bulunduğumuz yere fazla uzakta değildi. Amcamın bu serveti dedemden geliyordu. Babam, dedemin mirasından hiçbir şey istememiş ve hepsini kardeşine bırakmıştı. kardeşiyle de pek fazla konuşmaz ve ziyarete gidip gelmezlerdi. Biz zamanında ona bu davranışı yüzünden çok kızsakta ileride yaşadığımız olaylar sonucunda haklı olduğu kanısına vardık. Babamın bize bıraktığı ev ve köydeki küçük bir tarladan başka bir şeyi yoktu. bunlarıda kendi emeğiyle bin bir zorluk içinde çalışıp çabalayıp borca girip kazanmıştı. Zamanında okumam için çok çabalardı abim içinde çok çabalamıştı. Abim şimdi güzel bir şirkette müdür olarak çalışıyor. Ama ben babam vefat ettikten sonra dersleri iyice boşlayıp liseden sonra da evde yatmayı tercih ettim. Evde kimse abimin evlenmesini istemiyordu bu yüzden. Annem gerekli hazırlıkları yaptığını söyledi. Abime bakarak cebimden akbilimi çıkardım ve arabasının bana lazım olduğunu söyleyerek akbili ona uzattım. Bir an birşey diyecek gibi olsa da annemin bana hangi tişörtü giyeceksin oğlum bak çantanı ona göre hazırlayacağım sözüyle akbili kabullenip üstünü değiştirmek için odaya gitmesi bir oldu. Ardından yanıma gelip cebime bir miktar para koydu ve tekrar odasına döndü. Babamın vefatından sonra annemin her olaya karşı hassaslığı artmıştı ve ağlamak için yer arayan biri olmuştu. bunu bildiğimiz için abimde bende annemin bir sözünü iki etmez ve sürekli onu güldürmeye çalışırdık. Abim güldürme konusunda başarılı olamasada onun ekgiblerini ben kapatıyordum. Annem çantaları ayarladıktan sonra yanıma gelip koltuğa kendini attı ve yorulmuş gibi gözüküyordu. Hadi oğlum gidelim bakalım şu yengenin emaneti neymiş dedi. Bende gidelim bakalım anneciğim dedim ve üstümdeki pijamaların yerine daha düzgün bir şeyler giyerek kapıda bekleyen annemin yanına gittim.

PART2
Annem uzun zamandır il dışına gitmek bir hava almak köydeki akrabalarını ziyaret etmek istediğini söylüyordu. Annemin köyü kırıkkale ile bitişik olan çankırıdaydı. Annem yengemin emanetini almak için değil köydeki akrabalarını ziyaret edeceği için çok heyecanlıydı. Annem evi kilitlemeden önce evden birkaç yastık aldım ve arkaya annemin yatabileceği bir yer hazırladım. Ardından kapıyı kilitledim ve arabaya bindim. Annem ön koltukta oturuyordu ve küçük çocuklar gibi gideceğimiz için seviniyordu. Yolda dakikalar çabucak geçiyordu annemle sohbet muhabbet derken saat öğlen olmuştu. annem korkar diye hızlı gitmiyordum yolda en fazla 90 bazen 100 yapıyordum. öğlen olmuştu ve güneşte arabanın içini alev topu gibi yapmıştı. Ön koltukta annem ekşimiş hamur gibi kendini bırakmış uyumak üzereydi. Annem babam vefat ettiğinden beri komşularından başka kimseye gitmemiş fakat gezmeyi çok seven birisidir fakat alışık olmadığı için ön koltukta güneşi yedikten sonra gözlerini ovuşturmaya başlamıştı. Anneme fazla yolumuzun kalmadığını fakat gezerek gitmek istediğimi söyledim. Abimin verdiği para aklıma gelmişti ve arabayı kilitleyip anneme güzel bir yemek yedirdikten sonra namazını kılması için beğendiği bir camii ye zütürdüm. Öğlen namazını kıldıktan sonra çıktı ve yanıma geldi birazcık gezip dolaştıktan sonra ikindi ezanı okundu yine aynı camide namazını kıldı ve tekrar yanıma geldi. yorulmuş gibi gözüküyordu. Ön koltuk yerine arka koltukta ona yaptığım yeri gösterip oraya yatmasını ve dinlenmesini söyledim. Akşam namazına oraya yetişeceğimizi söyledim ve annemi öptüm. arabanın arka cdıbının oradan da bir ince çarşaf alarak üstüne örttüm. Ardından tekrar direksiyona geçerek yola devam etmeye başladım. Ön camı annemin üşümemesi için fazla açmadım ama sigara dumanınında dışarı gidebileceği kadar araladım. Ardından kulaklığımı takarak tam gaz yola devam ettim. Çok geçmeden kırıkkale'ye gelmiştim. il sınırı tabelasının yanından geçtikten sonra bir köy kahvesinin yanında durdum. Akşam ezanı okunuyordu. Genç bir çocuğun yanına yanaşarak D*** köyünün nerede olduğunu sordum. Öyle bir köyü bilmediğini söyledi. Kırıkkale büyük bir şehir değildi sadece birkaç ilçesi vardı ve köylülerin bunu bilmemesine şarşırmıştım doğrusu. Arabayı meydandaki kahvenin önüne çekerek ezanın bitmesini bekledim. Ezanın bitmesiyle birlikte bu köyü sormak için arabadan inip kahveye doğru yürüdüm.

PART6
Köyün girişine doğru yürüyordum. Pakize teyzenin evinden çıkmış olmalıydım. Uzaktan bir çocuk geliyordu. Evet o çocuktu. Pakize teyzenin evini sorduğum çocuk. Bana geldikçe boyu uzuyor ve gözleri belirginleşiyordu. Bunun yanısıra yüzü çirkin bir hal alıyordu. Yanıma geliyor ve bana arabamı gösterip bana gülerek 'nazrat lm yaeud fi 'aydina . la yumkin alttakhallus minna' cümlesini tekrarlıyordu. Onunla birlikte gidip arabanın yanında duruyorduk. Ardından egilip arabanın içine baktığımda kendimi görüyordum. Arabanın içindeki bensem şuan içinde bulunduğum beden kimdi ? Bir an şaşırıyor ve aynaya bakma isteği duyuyordum. Hemen eğilip arabanın dikiz aynasından kendime bakıyordum fakat gördüğüm kişi ben değildim. Gördüğüm kişi çocuğun gözlerinin aynı renginde olan mat bir mavi renkte gözlere sahip, zift siyahı dişlere sahip olan fakat birkaç tane diş eksiği olan ve uzun yağlı ve porsuk saçları ile korkunç yüzüne bir de iğrençlik katan birisiydi. Aynada gördüğüm kişi sesli bir şekilde kahkaha atıyordu ama gerçekten bu kahkaha çok ürkütücüydü. Korkudan sıçrayarak uyanmıştım uykumdan. Uyandığımda Etraf karanlıktı. Gece saatleriydi ve cama birisi tıklatıyordu. Ne olduğunu anlamamıştım fakat hala gördüğüm rüyanın etkisindeydim. Bir daha cama vuruldu perdeyi aralayıp baktım fakat görünürde kimse yoktu. Yine şaşırmıştım ama bu sefer uyanıktım. Bu köye geldikten sonra korkmaya başlamıştım. Bu sefer uyumak yerine kulaklığımı takıp müziği son ses açtım ve gözlerimi kapayarak müzik dinledim. Uyumak yerine sadece sabah olmasını bekliyordum. Bir an önce sabah olmasını istiyordum çünkü gözlerimi her kapattığımda gözlerimin önüne aynada gördüğüm çirkin adam geliyordu. Farkında olmadan kulağımdaki kulaklıkla uyuyakalmışım. Bu sefer rüya görmeden geceyi bitirmiştim. Sabah kulağıma gelen müzik sesiyle uyanmıştım. Kulaklığı kulağımdan çıkarıp gözlerimi ovuştururken annemin telefonunun çaldığını duydum. Annem bakmayınca odasına girip ben baktım. Telefondan gelen ses sabah namazı için annemin kurduğu alarmın sesiydi. Annem çok yorgun olduğu için uyanmakta zorlanıyordu. Yanaklarından öperek saçını okşayarak uyandırdım annemi ve sabah namazı vaktinin geldiğini söyledim. Yatağından kalkarak abdest almak için lavaboya doğru yürüdü. O sırada bende yatağıma geri yattım. Birkaç saniye sonra annemin açtığı suyun sesi gelmeye başladı. Pakize teyze bu sese uyanmış olacak ki gözlerini ovuşturarak salona geldi. Pakize teyze bazen çok şeker bir insan olabiliyorken bazen hiç anlamadığım hareketler yapabiliyordu. Bana nasıl uyuduğumu sorduktan sonra kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa doğru yöneldi. Daha 2 adım atmışken annem de lavabodan çıktı ve yanımıza geldi. Pakize teyze mutfağa gitmeyi bırakıp birazda annemle muhabbet etti ve ardından kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa girdi. içimden bu saatte ne kahvaltısı diye söverken annem namazını kılmak için odasına çekildi. Bende burada işlerin erkenden başladığını düşünerek yatağımı topladım ve pencereyi açarak derin bir nefes aldım. Evin hava alması için pencereyi açık bıraktım ve hep gözüme takılan koç ve koyun kafalarını incelemeye başladım. bunlar ölmüş bir koyun veya koç kafasına göre çok parlak gözleri olan ve adeta her anımı izleyen bir insandan farksızlardı. içime bir ürperti gelmişti. Onları incelerken aklıma birden dün gece gördüğüm rüya geldi bir süre bu rüya hakkında tekrar düşünmeye başladım. O çocukta benim çözemediğim birşeyler olmalıydı fakat ne ? Ben bunları düşünürken Pakize teyzenin sesiyle irkildim ve kahvaltı sofrasına oturmak için mutfağa geçtim. Gece gördüklerimden sonra iştah filan kalmamıştı bende ama anneme belli etmemek için zor da olsa birşeyler atıştırmıştım. Kahvaltıdan sonra yengemin emanetini konuştuk. Yengem ta evlendikleri sene vermiş emanetini pakize teyzeye.

PART3
Kahvenin içine girip içeridekilere selam verdim. içeride sigara ve nargile dumanları birbirine karışmış ve içerisi dumanaltı olmuştu. birkaç tane eski ve üzerinde mavi örtü olan masa vardı. Duvarlarda çeşitli resimler vardı ve bütün masalar doluydu. Kahveyi işleten adam ağzında sigarasıyla yanıma geldi ve konuşmaya başladık : (K:kahveci-B:ben)
K: Buyur delikanlı kime baktın ?
B: Abi ben adres sormaya geldim uzun yoldan geliyorum buraya
K:Nereyi soracaksın bakayım otur bi çayımızı iç bulunur gideceğin yer.
B: Saol abi içmiş kadar oldum Arabada annem bekliyor beni adresi öğrenip gideceğim
K:Nereymiş aradığın yer söyle bakayım bana
B: Abi D*** köyünü arıyorum ben
dedim ve adam yüzünü buruşturarak düşünmeye başladı. Bi süre düşündükten sonra bulamadı ve şöyle dedi :
K: ben bilmiyorum orayı aslanım gel peşimden benim bilenler varsa köy odasındadırlar
B:gidelim abi fazla vaktim yok.
Kahvenin arkasına doğru yürüdük ve küçük bir kapıdan içeriye girdik. içeride yaşlılar oturmuş kimisi sohbet ediyor, kimisi elindeki tesbihi çekiyor hepsi birşeyle uğraşıyordu. Kahveci içeriye girmedi bana eliyle işaret etti. içeriye girdim ve selam verdim. Ardından uzun yoldan geldiğimi ve bir adres sormam gerektiğini söyledim. Yaşlı bir amca nereyi aradığımı sordu.(Y:yaşlı-B:ben)
Y: Nereyi arıyorsun evladım gel bakayım
B:Amcacım burada D*** köyü diye bir köy varmış onu arıyorum dedim.
amcanın yüzü birden asıldı ve beni iyice kenara çekerek konuşmaya sessiz bir biçimde devam ettik.
Y: Oğlum aklınımı kaçırdın ne yapacaksın o köyde orası şerli varlıklarla doludur yapma etme
B: amcacım almam gereken bir emanet var orada sen başka köyle karıştırıyorsundur bir de şu amcaya sorayım
Y: (kolumdan tutarak) onlara sorarsan emin ol seni köyden kovarlar oğlum. Sakın o köye gitme var git evine başına bela alma ne gerek var orayı bu köyden fazla kimseler bilmez zaten buradan da bayapı uzaktadır.
B:Nerede amcacım söylede bende yoluma gideyim
Y: oğlum benden günah gitti sakın gitme dedim dinlemedin şerli varlıklarla dolu dedim dinlemedin o zaman var git yoluna o köy burada ankara sınırında değil şehrin diğer ucunda Yozgat sınırındadır.
B: Teşekkürler amcacım iyi akşamlar
dedim fakat amca mutsuz bir surat ifadesiyle diğerlerinin yanına döndü. Artık gideceğim yeri biliyordum fakat Amcanın dediği şeyler kafamı karıştırmıştı. Tekrar dumanaltı olan kahvehanenin içinden geçerek ağzında sigarası olan adama adresi bulduğumu söyleyerek teşekkür ettim. Kafasını salladı ve eliyle görüşürüz işareti yaptı. Arabaya tekrar döndüğümde annem uyanmış arka koltukta etrafı seyrediyordu.

PART7
Pakize teyze yengemin emanetini bize verecekti fakat onunda iletilmesi gereken bir emaneti olduğunu söyledi. iki köy ötede yaşlı bir ninenin olduğunu ve buna gerçekten çok ihtiyacı olduğunu filan söyledi. Bir an önce bu köyden kurtulmak istiyordum bu yüzden kabul edip hemen zütürüp vereceğimi söyledim. Şimdi yola çıkacağımı ve kutuyu getirmesini söyledim. Bir gün daha fazla kalıp rüyaların devam etmesini istemiyordum. Kutuyu vermeden önce de rüyalarımı anlatmak üzere bu köyün camisine gitme planım vardı. Pakize teyze odasına doğru yürüdü. Aradan fazla bir zaman geçmemişti ve elinde bir kutuyla geri döndü. Emanetinin bu kutuda olduğunu ve bunuda iki köy ötedeki sevim nineye zütürmem gerektiğini söyledim. içimden inşallah sevim ninenide iletilecek bir emaneti yoktur diyerek kutuyu aldım. Evden çıktım ve arabaya doğru yürümeye başladım. Bu sırada pencereden yine o çocuk bana bakıyordu. Ama bu sefer değişikti. Birden arkadan birisi çocuğu içeriye çekti ve ardından çocuğun çığlıklarını duymaya başladım. köy bomboştu bir allah kulu yoktu. Hemen çocuğu kurtarmak için eve doğru koştum tam evin kapısının önüne gelmişken çocuk tekrar pencerede belirdi ve bu sefer yine o yüz ifadesi ve alaycı kahkahasıyla beni karşıladı. işte buna sinirlenmiştim kapıyı yumrukladım ve bir süre sonra uykulu bir şekilde kızgın yüz ifadesi ve yüz hatları korkunç bir adam kapıyı açtı. bininize sahip olun elimde kalır! amk köyünde bir tane düzgün adam yokmu lan! diye bağırdım. Adam hiç istifini bozmadan Az kaldı ademoğlu ! dedi sadece imalı sözcüklerle. Ardından da kapıyı kapattı. Arkamı döndüm ve bu köyden bir an önce gibtirip gitmek için arabama doğru yürümeye başladım. Bu çocuk her kimse gerçekten çok zekiydi çünkü her fırsatta benimle kolayca dalga geçebiliyordu. Ama artık buna bir son vermem gerekiyordu. Pgibolojim iyiden iyiye bozulmaya başlamıştı. Arabanın yanına geldiğimde camları hafif buz tutmuştu. içi ise çok soğuktu. Biraz üşüdüm ve ellerimi ağzıma yaklaştırarak ısıtmaya çalıştım. Ardından kontağı çalıştırdım ve kutuyu yan koltuğa koydum. Köye geldiğim yola doğru sürmeye başladım. Köyün girişine zor da olsa gelebilmiştim ve hala bir insana rastlamamıştım beni ürküten şeyde buydu işte. Aklıma yaşlı amcanın dedikleri geldi. Sabah kimsenin olmayıp akşam herkesin sokaklara dökülmesi amcanın söylediklerini destekliyordu burası cinnilerin köyü olabilirdi. Köyün girişine geldiğimde bu köye ilk gelirken yolu sorduğum çobanın sürüsü yine önümden geçiyordu ama bu sefer başında başka birisi vardı. Sonunda bir insana rastlamıştım ve Camii nin nerede olduğunu sormak için yanına yanaştım ve konuşmaya başladık. ( Ç: çoban- B:ben )
B: selamın aleyküm
Ç: Aleyküm selam yeğenim
B: dayı bu köyün camisi ne tarafta acaba ?
Ç: Bu köyde ne camisi yeğenim bu köyde cami filan yok.
B: Nasıl yani dayı şimdi koskoca köyde cami yokmu ?
Ç: Bir bu köyde bir de 2 köy ötede ademoğlu yaşamaz yeğenim şerli varlıkların köyleridir oralar. Müslüman olmadıkları için camileri de yok.
B: Dayı bu sürünün başında geçen gece sen yoktun hayırdır ?
Ç: yeğenim son birkaç gündür şerli varlıklar benim sürümü alıp köy köy dolaştırıp getirip yerine koyuyorlar gece gidip bakıyorum ki hayvanlar nefes nefese kalmış koyunlar zaten kendileri bu tarafa geliyor alıştıkları için en getirmiyorum şimdi de sürünün önünü alamıyorum ki diğer tarafa çeviriyim.
B: Anladım dayı kolay gelsin sana
Ç: sağol yeğenim
işte şimdi gerçekten korkmaya başlamıştım. Köyde camii yoktu ve gerçekten bu sefer köyde cinnilerin yaşadığına inanmıştım. Bu emaneti vermem lazımda çünkü annem hala o köydeydi. Bir an önce buralardan kurtulmak için arabayı sürmeye başladım ve yaklaşık 15-20 dakikalık bir yolculuktan sonra sevim ninenin köyüne vardım. Manzara yine aynıydı 10-15 ev ve dikkat ettim bu köydede camii yoktu. Tedirgindim ama köy meydanına doğru arabayı sürdüm. Kimse yoktu ortalıkta. Arabayı köyün girişine parkettikten sonra arabadan indim ve etrafı izledim. ilk evin kapısını çaldım dışarıya yaşlı bir adam çıktı yüzüme bakıyordu ben sadece sevim nine diyebildim eliyle çaprazda kalan evi gösterdi ve kapıyı kapattı. Arabadan kutuyu alarak sevim yengenin evine doğru yürümeye başladım. Kapının önüne geldim ve birazda korkarak kapıya tıklattık fakat kapıya tıklattığımda farketmiştim ki kapı açıktı. Kapıyı biraz daha iterek içeriye girdim.

PART4
Arabaya bindim ve annem konuşmaya başladı
A: Neredeydin oğlum burasımı geleceğimiz yer ?
B:Yok anneciğim navigasyondan bulamadım köyü o yüzden buradaki kahveye sordum
A: Ne kadar yolumuz kaldı oğlum ?
B: Ne oldu anne bir şeye mi ihtiyacın var karnın mı acıktı istersen karnımızı doyurup öyle gidelim
A: Yok oğlum namazım kaçacak o yüzden sordum
B: Yarım saate gideriz anne yetişirsin merak etme
A: tamam oğlum ben çok yorgunum biraz daha uyuyacağım geldiğimizde uyandır emi ?
B: tamam anne yat sen .
Yola devam ettim navigasyonu yozgat olarak ayarlamıştım arabayla hiç durmadan yozgata 20km. kalana kadar devam ettim ardından buralarda bir yerde olmalı o köy dedim arabayı yavaş yavaş sürüp köylerin tabelalarına bakarken önüme bir tane koyun fırladı. Ardından birkaç tane daha ve devamı. sürü geliyordu. Durdum ve geçmelerini bekledim en arkalarında bir çoban vardı. Arabadan indim ve çobana selam verdim. Çoban genç biriydi D*** köyünün nerede olduğunu sordum. Çoban selamımı almadan sadece eliyle aşağı tarafta kalan 10-15 haneli bir yeri gösterdi. Teşekkür ederek tekrar arabaya indim ve köyün bozuk yolundan aşağıya doğru inmeye başladım. Köyün yolu çok bozuktu arabanın bir an devrileceğini sandım ama çok şükür ki birşey olmadan aşağıya inebilmiştim. Aşağıya indiğimde köy hareketliydi. Herkes dışarıdaydı neredeyse ve kimse kafasını kaldırmıyordu. Arabayla geldiğimizi gördüklerinde hepsi arabaya bakmaya başladı ve dik dik bakmaya devam ettiler. içimden yabancıları sevmiyorlar heralde dedim. Erkekler ise 1.65-1.75 boyları arasında ve yüz ifadeleri sinirli kişilerdi. Kime baksam istisnasız öyleydi. Bir an önce emaneti kimden almamız gerekiyorsa alıp gitmek istiyordum çünkü içimde garip bir tedirginlik vardı. Annemi uyandırdım güzel bir şekilde ve sormaya başladım:
B: Anneciğim yengem sana kimsenin ismini söyledimi ?
A: Ne ismi oğlum ?
B: Geleceğimiz köye geldik anne kimden alacağız emaneti ?
A: Haa oğlum pakize hatun diye birisini söylemişti yengen
B:Tamam anne sen arabadan inme ben sorup geleceğim
A: Tamam oğlum dikkat et
dedi ve üzerindeki çarşafı katlayarak yanına koymaya başladı. Arabadan indim ve küçük bir çocuğu yanıma çağırdım. Çocuk yanıma geldi ve Pakize hatunun evini sordum. Çocukla göz göze geldiğimizde bakışları beni etkilemişti çünkü normal bir çocuk gibi bakmıyordu. Bakışları korkutucuydu ve göz rengi normalden mattı. Eliyle köyün sonundaki kerbin bir evi işaret ederek orada dedi sadece. Sesi bayağı kalındı yaşında göre. Teşekkür edip kafasını okşamak için elimi zütürdüm fakat o iki adım geri çekilerek izin vermedi. Ardından da arkasını dönüp gitti. Buna aldırmadan arabaya doğru yürüdüm fakat bir gerçek vardı ki bu köydekiler yabancıları hiç sevmiyorlardı.

PART5
Arabaya doğru yürümeye başladım. Arabanın içinden annem meraklı gözlerle olup biteni seyrediyordu. Arabaya bindiğimde evi bulup bulamadığımı sordu. Köyün sonundaki ev olduğunu söyleyip arabayı sürmeye başladım. Köydeki birkaç evin önünden geçerken bir pencere dikkatimi çekmişti. Çünkü oradan bana bakan bir çocuk vardı. Bu bakışları daha 5 dakika öncesinde görmüştüm aynı bakışlar yine üzerimdeydi. Bu duruma pek aldırmadan pakize teyzenin evine vardık ve kapıyı çalıp iki adım geriye çekildim. Kapı bir süre sonra açıldı ve şişman , başörtülü , esmer bir kadın olan 50 li yaşlarındaki pakize teyze önce beni , sonra annemi baştan ayağa süzdükten sonra ben hemen lafa girip bizi aysel yengemin yolladığını söyledim. Bizi içeriye buyur etti. Küçük bir ev olan pakize teyzenin evinde ne bir televizyon vardı ne de bir telefon. Duvara asılmış olan çeşitli cinsteki koç ve koyun kafaları ve postları dikkatimi çekmişti ilk bakışta. salondan başka 2 oda daha vardı fakat birinin kapısı kapalıydı. Muhtemelen pakize teyzenin kendi odası olmalıydı. Diğer odada ise yerdeki sedirler ve büyükçe bir vitrinden başka birşey yoktu. Burası misafir odası olmalıydı. Annemin yatağını hazırlıyordu bu odada pakize teyze. Annem namaz kılması gerektiğini söyledi ve kıblenin ne tarafta olduğunu sordu. Pakize teyze bir an durakladı ve düşündü fakat birazcık ta sıkılarak evin cephesini gösterdi. Annem teşekkür ederek abdestini aldı ve namaza durdu. Pakize teyze yanıma gelerek benim yatağımı da hazırladı. Ardından kendisinin yatacağını ve kusura bakmamamızı söyledi. Yarın her şeyi detaylıca konuşuruz diyerek kendi odasına doğru yürüdü. Bende bugün çok yorulduğum için hemen yatağıma yatmıştım ve bugün olup bitenleri düşünüyordum. Yattığım yerden kapısı açık olduğu sürece annemin odasını net bir şekilde görebiliyordum. Annem namazını bitirmiş tesbih çekerken kapıda önce bağırışlar duyuldu ve ardından kapıya bayağı sert bir şekilde vurulmaya başlandı. Pakize teyze hemen yanıma gelerek kapıyı açtı. Gelen köy ahalisinden bir kadındı ve gecenin bu saatinde pakize teyzeye bağırıp çağırıyordu. Garip bir şivesi vardı. Gözlerindeki garip sürmeler onu daha korkunç bir hale getiriyordu gecenin karanlığında. Ben pakize teyzenin yanına gidecekken pakize teyze eliyle dur işareti yaptı ve kadını dışarıya alıp konuşmaya başladırlar. Bir süre sonra bağırışlar kesildi ve pakize teyze içeriye girdi. Bizden özür dileyerek odasına geçti. gerçekten çok yorgundum ve olanlara kafa yoracak kadar beynim kalmamıştı. Bu yüzden tekrar yatağıma döndüm ve fazla zorlanmadan uyumayı başardım.