güzel bir yere bağla nolur :D eylülü kacırma ya :'(

Hadi ama

Herkesle buluşup helallik aldım belli ettirmeden. Bu dünyadan yolcu olacağımı kimseye belli etmedim Bartu hariç. Ne yaptıysam inanmamıştı. Adeta intihar ediceğimi bildiğini söylüyordu. Herkesle vedalaşmıştım. Naci Usta, Akrabalar, Annem,Ayyüce, Gülsena ve aklıma gelmeyen diğerleri. Bir tek Eylül kalmıştı. Eylül'le vedalaşmam gerekiyodu. 5 aydır yüzünü görmüyordum. En sonunda cesaretimi toplayıp aradım. Sesi buruk geliyordu. Buluşabilirmiyiz dedim. Yeni birisiyle birlikte olduğunu ve evlenme planı yaptıklarını söyledi. Dona kalmıştım. Kendimden iğrenmiştim. Ayça'ya benzettiğim insan bu muydu yani. Ben ayçayı yıllardır beklerken 5 ay içinde başkasını bulmuştu bile.

ilk önce birşey diyemedim. Sonra boğazımı temizleyip sadece helallik almak istedim. Tedavim bitti ve sana haksızlık yaptığımı düşündüm dedim. Tedavimin bittiği her ne kadar doğru olsada Eylül'e haksızlık yapmamıştım. Fazlasını bile hak ediyordu. Gerçi ben Eylül'e kötülük yapmamıştım. Aşık oluyordum hatta ona. 1 ayda bir insanı ne kadar tanıyabilirsin ki? Evlilik teklifi ona söylediğim şeyler aklıma geldikçe kendimden nefret edip Ayça'ma hakaret etmiş gibi hissediyordum. Ertesi gün için sözleşip telefonu kapattım. Kışa girmiştik bile çoktan ancak kar yağmadığindan arabama zincir taktakmamıştım. O gece epeyce bir kar yağdı. Sabah ilk işim zincir takmak oldu. Arabama zincir taktıktan sonra anlaştığımız yere güç bela bir şekilde gittim. Herkes kaza yapıyordu. istanbul'da oturan panpalarım bilir don olduktan ertesi gün gerçekleşen kazaları..

edit: mobilden yazıyorum ondan dolayı gecikiyorum panpalarım haklısınız.

edit2: Sizden tek isteğim başlığı yukarılara taşımanız daha fazla kişi okusun istiyorum ilk entrye şuku. atarsanız minnettar kalırım

Hayata bak amk

rezerved

Eylül'ün gelmesini beklerken arabaları izliyordum. Herkes kendi derdindeydi kimse kimseyi umursamıyordu. 5 dakka ya geçti ya geçmedi uçan bir motorgiblet kaskı gördüm. Beklerken bile en az 10 kaza görmüştüm ama bu feci bir şeydi. Koşarak olay yerine gittim. Kalabalığı yararak geçtim. Bir tane erkek yüzü kan içinde motorundan belkide 50 metre uzakta yerde yatıyordu. az gerisinde de kaskı henüz çıkarılmamış birisi. Ambulansı aradıktan sonra diğerinin kaskını çıkardık. Gördüğüm yüz Eylül'e aitti. inanmak istemedim. Hayal gördüğümü sandım. Ancak gerçekti.

Eylül'le göz göze geldik, daha doğrusu son kez birbirimizin gözüne baktık. Konuşmaya hali yoktu. Yanına gittim elini sıktım. Hakkını helal et dedi zorla. Helal olsun sana ama sana bir şey olmiyacak Eylül dedim. Benimki de sana helal olsun dedi ve ambulans geldi o arada. Erkek olay yerinde can vermişti. Eylül ise hastanede bütun müdahalelere rağmen kurtarılamadı. Bu olay haberlere aktarıldı. Tam olarak haber ismini verip kendimi ifşalamiyacağım, bende açıklama yapmıştım. Haberleri takip eden panpalarımda lütfen ifşalamasın. O geceyi hastane de geçirdim. Hayat benden nefret ediyordu. Kimi sevdiysem kaybediyordum. Önce Ayça sonra Eylül. Bu kadarı fazlaydı. O gün 2 kişinin ölmesine neden oldum belkide. Eylül'ün yeni sevgilisi motorcu birisiymiş ve barda tanışmışlar hastaneye gelen yakınlarından öğrenmiştim bunları. Gerçi haberlerde de bildirilmişti. Bütün bu olanlar beni adeta intihara 2 kat meyilli hale getirdi...

bole hıkayenın amk

Ertesi gün Bartu'ya mesaj attım. "Senle helalleşemedik. Bende emeğin çok var kardeşim. Seni canımdan çok seviyorum. Evim ve arabam senin olsun. Diğer varlığımı son kuruşuna kadar Lösev'e bağışla. Daha fazla Ayçalar ölmesin o lanet hastalık yüzünden. Son olaylardan sonra intiharı kesinleştirdim. Beni Ayça'mın yanına albümle birlikte gömün vasiyetim budur." mesajı gönderdikten sonra telefonu kapatıp Ayça'mın bana hediye ettiği albüme son kez en baştan baktım. ipi tavana sıkıca bağladım sandalyeyi altıma aldım. Boğazıma ipi geçirdim. Ayağımı tam kaydıracağım zaman kapıya vurmaya başladı birisi. En sonunda kapıyı kırarak içeri girmişti. Ancak ben olanları hatırlamıyorum.

Gözümü açtığımda hastanedeydim. Başımda Gülsena, Bartu ve annem vardı. Ne oldu bana diyebildim güçlükle. Konuşuruz uzun uzun dedi Gülsena. Ağlamaktan gözleri morarmıştı, anneminde öyle. içeriye Selenay A*** girdi. Benle ilgilenen doktordu. Bizimkileri dışarı çıkardı. Nasıl hissettiğimi sordu. Bir kaç gün boyunca hastanede yattım. Taburcu olduğumda ilk işim Ayça'mın mezarına uğramak oldu. Çiçeklerden bir tanesi bile solmamıştı. Nasıl mümkün olduğunu sordum. Bartu Naci Ustanın hergün gelip ilgilendiğini söyledi. Peki beni kim kurtardı dedim. Senin intihar planları yapmaya başladığın zamanlar sizin üst caddedeki otele yerleştim ve intihar ediceğin anı bekledim dedi. Bartu'ya bir can borçluydum. Hayran kalmıştım benim için yaptığı şeyleri duyunca. Şuan hayatımda sadece Gülsena, Bartu ve tabikii Ayça var. Gereksiz insanları hayatınıza sokup hayatınızı mahvetmeyin. ilk hikayemde de bahsettiğim gibi insan bir kere aşık olur.

SON

Kardes gercek mi bu etkilenmedim diyemem

Ayça yasiyomu oldumu noldu dıbına koyim

zütünüzü gibiyim wattpad e çavirdiniz sözlüğü

Yaşım size göre daha küçük olmasına rağmen olayları her detayına kadar anladım
Kardeş Allah Rahmet Eylesin
Çoğu hikayede gözüm dolmazken bu hikayede ağlayacak gibi oldum
Şu haberinde başlığını özelden atar mısın rahatlayayım

Okurum ben

Reserved

beyler bunu cugular mısınız

Rererved

Ne soylenebilir ki. Allah sabir versin.

Agladim lan

Rez panpa

Allah sabırlar versin kardeşim. Benimde sevdiğim bir kız vardır ilk okuldaykene şimdi surtugun teki ama kalp ışte halen onu seviyorum. Ama bir diğer yandan da sınıf arkadaşım m. Yi seviyorum ama bende kaybetmekten korkuyorum
Not: Hayat her şeye ragmen devam ediyor canını sıkma