sonuna kadar okuyun cidden ben yazdım

Nerden başlayım bilemiyorum ki... diyerek başlamış oldum sanırım..)))..15 yıllık evliyim, 1 tane de 7 yaşında kızım var, 2004 yılında eşimin ihanetini öğrendim, nasıl öğrendiğimin bir önemi yok sanırım, tabii yıkıldım çünkü bu zamana kadar güzel bir evliliğimin olduğunu düşünüyordum, gerçekten mutluydum, güzel bir evim, sağlıklı bir çocuğum, yetecek kadar gelirim-miz, saygılı, kavgasız konuşabilen bir çifttik, benim asla tarzım olmadı zaten bağırıp çağırıp kavgalı gürültülü bir ortam yaratmak, evliliği de hapis hayatı olarak görmediğim için eşim arkadaşlarıyla çıkar eğlenir, veya şehir dışına çıkar erkek erkeğe (sandığım) geziler düzenlerler ve eğlenip deşarj olup dönerdi. Ben de memnun olurdum hakikaten aile dışında insanların da arkadaşlarıyla dostlarıyla yaşantısı olması taraftarıyım. Son derece ilgili bir baba ve bana da ilgili bir eştir. Asla kötü olmadı-dık. Ben de evine bağlı, saygılı, işinde, çocuğunda, eşinde bir insanım. Eşim de yakışıklıdır ben de bakımlı ve hoş bir insanım. Yani anlayacağınız gerçekten herkesin gıpta ile baktığı bir birliktelikti bu. Ama (geldik ama kısmına) sanırım ben böyle düşünerek kendimi kandırıyormuşum, meğerse benim o kibar kocam yıllardan beri o kadın gelsin bu kadın gitsin, vur patlasın çal oynasın, hem de bu çapkınlıkları yaparken hiçbir değeri bile görmez hale gelmiş, evli kadınlar, fahişeler, 20 lik kızlar... Çok konuştuk uzun uzun konuştuk, tamamen cinsel dürtüler olduğunu söyledi vs vs klagib şeyler işte..Şu an ben evdeyim, sevgimin hatırına, yılların hatırına, çocuğumun hatırına ama gel de bunu içime anlat..o kadar kırılmışım ki kalbimin üzerinde hep bir sıkıntı var.. yaşananları unutamıyorum.. çalışmaya veriyorum kendimi, çocuğuma veriyorum, eşime yaklaşıyorum ama hep içimde sıkıntı ve bir boşluk var, profesyonel yardım alayım diyorum ona da karar veremiyorum.. anlayacağın mutsuzum.. Yaşanması gerekeni yaşıyor gibiyim sanki.. bilemiyorum o kadar çok şey gitti ki..o kadar güzel şeyler yok oldu ki..bazen kızıyorum ben de yapacağım diyorum dedim ya hoş bir hanımım ve ilgi gördüğümün farkındayım ama diyorum kötüye kötüyle mi cevap verilir.. yakışmaz bana... ama nasıl tamir edeceğim duygularımı.. hiçbir şey yetmiyor bana.. hiçbir şey sıkıntımı gidermiyor... aktiviteler de yapıyorum..ama olmuyor..ne yapsam bir akıl ver ne olur...