Sonra kız demiş ki;
“Düşünüp vardığım nokta daha en başından söylediğim gibi bizim için bir şeyler çoktan geride kaldı... hayatıma tekrar seni almayacağım. Lütfen ısrar etme”

Demeye kalmadan “vay kardeş hoş geldin” diye bir ses duydum.
Arkamı dönüp karşımda gördüğüm Nurettin abinin yerine herhalde ancak Yağmur’u görsem o kadar sevinebilirdim.
Nurettin abi “hayırdır kardeş kaçtık mı sandın?” dedi gülerek.
Demek ki benim gibi tazeler ilk bahislerinden sonra kuponları devam ediyorsa aynı teftişi yapıyorlardı Nurettin abiye.
“Yok abi estağfurullah. Geçiyordum uğradım” dedim kıvıra kıvıra, utanarak.
Az önce yaptığım tespiti onaylarcasına “hep öyle derler kardeş” dedi gülmeye devam edip.
Yine aynı masada aynı sandalyeyi gösterip çay söyledi ikimize de.

Neyse efendim diğer maçları beklerken heyecandan ölebilirim diye korka korka bekledim.
Kalan iki maçıma 1 gün daha vardı.
Az zaman geçireyim falan diye çıktım dışarı. Hazır çıkmışken şu Nurettin’in dükkâna da bir uğrayayım dedim.
Adama güvendim de maç sayısı azaldıkça “ya adam benim parayı alıp uzadıysa” korkusu bastı herhalde.
Kapıdan girdiğimde direkt masasına kaydı gözüm.
Nurettin abinin masa boş!
Aha dedim Bulut… yannanı yedin!

iki maçım kalmıştı;
Tottenham 02 çifte şans ve Stuttgart 2,5 üst.
Belki iddaa terimlerini bilmeyenler vardır.
02 çifte şans demek şu oluyor; 1 ev sahibi takımın galibiyeti, 0 beraberlik, 2 deplasman takımının galibiyeti.
Yani 02 çifte şans demek maç berabere de bitse, deplasman takımı da kazansa yine siz kazanıyorsunuz. Tabii oran düşüyor ama 3 seçeneğin ikisi size yaradığından tutması daha muhtemel bir bahis seçeneğine oynamış oluyorsunuz.
2,5 üstü ise; maçta 2,5’tan fazla gol olacağına bahis oynadınız demektir.
“Buçuk gol mü olur dıbına koyam?” diyen iddaa cahilleri olacaktır.
Burada söz konusu bahiste anlatılmak istenen 2,5 üstü şu skorlar; 2-1, 3-1, 2-2, vs… Yani en az üç gol olur demek istiyoruz.
“Eee o zaman 2 gol üstü desinler” diye direten iddaa cahilleri için not:
Lan o zaman aksi bahis olan 2,5 alt bahisine de 2 gol alt dememiz gerekir ve 2 gol olan bahisler bahis dışı kalırdı.
Yani siz gibtir edin. Adam koymuş işte ismini…
Size ne ya?

Derken…
Maçın son 10 dakikasında Chelsea 4. golü de atıyor ve Mourinho “reyiz” bana “lan tırsıyosan oynama gavat! Senin yüzünden ben paso ofans mı oynayacam it!” bakışı ile ilk maçımın tuttuğu gerçeğini perçinliyordu!
Normalde olsa kızardım Mourinho’ya da işin ucunda 17.000 TLvar lan!
Gerçi böyle deyince de 17.000’lik adam ettik kendimizi ama olsun. Rabbinizin bildiğini kuldan mı saklayacaz?

Handikap dediğimiz şey Chelsea’nin 2 farklı yenmesi. Çünkü bu bahiste, yani handikapta, diğer takıma bir avans vermiş oluyorsunuz. Yani sizin takım 1-0 maça yenik başlıyor. Dolayısı ile en az iki farklı yenmesi gerekli. 2-0, 3-1, 5-1, vs… gibi. Yani şu an maç 3-1 ya, 3-2 olursa benim kupon yatmış oluyor.

Aynı Hasan Şaş gibi içimde golü bulmanın sevincini bastıran bi korku vardı. Hasan’daki “ulan atmasam iyiydi şimdi fena basacaklar bize” bakışından belliyken, benimkisi “lan keşke son dakikalarda atsaydı da arkaya yaslanıp handikabın bozulma olasılığı olmasaydı” düşüncesi idi.

“Lan hadi, olur bu olur! Daha 20 dakika var!” derken on dakika sonra bir gol daha attı Chelsea.
Evde bir bayram havası.
Sanki Yıldıray’ın defans arkasına attığı pasa gelişine vurmuş Hasan şaş gibiydim. Brezilya’ya gol atıp da bu kadar sevinmeyen başka bir futbolcu daha yoktur herhalde.

Derken ilk yarı bitti.
Eğer Nurettin abiyi dinlemeyip ilk yarı Chelsea’ye oynasaydım şu an kafadan yatmıştım diye düşünüp “kazanırsam adama 1600 değil 2000 verecem lan” diye adaklar adıyordum iddaa tanrılarına.
Ve ikinci yarı başladı…
70’lere kadar tık yokken şimdilerde Antalyaspor’da oynayan Eto’o geçirdi bi tane!
Büyük golcüydü vesselam.

Ulan keşke ilk yarı 1 oyununu değiştirmesem diye düşünürken Cardiff attı bir tane.
Dakikalar ilerledikçe Chelsea’den gol bekleyen ben, söz konusu gol gelmedikçe bir yandan “ulan iyi ki ilk yarı 1 oynamadım dıbına koyim” diye sevinirken bir yandan da “Bulut yannanı yedin olum, daha handikap mandikap olmaz bu maç” diye kendi kendime kızıyordum.
Derken 30’lu dakikalarda Hazard attı 1-1 oldu.
En son Melo gibiyle Fener’e attığında bu kadar sevinmiştim bir futbol müsabakasında.

Sabah uyandığımda adeta bir Mourinho idim.
O zamanlar, o tarihte yani, Mourinho Chelsea’nin başındaydı.
Madem Chelsea’ye handikap oynamıştım, o zaman ölümüne Chelsea’li olmam lazımdı.
Ne alakaysa…
Saat 17.00’da maç başladı.

“Gel bi çay daha içelim işin yoksa” falan dese de ben bir yere yetişmem gerektiğini söyleyip numarasını da alıp çıktım oradan. Çünkü birincisi insanlara meşgul olduğum imajını vermeyi onlar yese de yemese de çok seviyordum, ikincisi orası bir iddaa bayii idi ve oynadığım maçları kritik eden birisine yanındaki bir arkadaşı “la o maç öyle biter mi dıbına kodumun salağı” der ve ben duyarsam içime dert olabilirdi.
Gittim eve, yaktım bir sigara.
Maçları kafamda oynarken uyuyakalmışım.

“Tamam abi handikap yaz” dedim.
“Sonra sıkıntı yapma gelmezse sen dedin falan” bakışı attı.
“Yaz abi yaz. Vardır bi hayır” dedim.
“Oynuyorum onaylıyosan?” dedi.
“Oyna abi” dedim sesim titreyerek.
Hayatımda ilk defa 5.000 liralık bir işe onay vermiştim.
Bir iki saniye sonra “heh oynandı… hayırlı olsun kardeşim” dedi.

“Lazım da, ilk yarı sakat iş premier ligde. Ben bu maça handikap oynayacam mesela” dedi.
Benim beyin amcıklamam devam ederken bu bana “tabii ben karışmam sen bilirsin…” diyerek son noktayı da koydu.
Lan n’apsam diye düşünürken dedim vardır bunda da bir hayır ve “handikap yazarsak kaç para veriyo abi?” dedim.
Baktı monitöre, “5.000’e 19.000” dedi.
2.000 lira olan yüzde on komisyon çıkınca…
17.000!

“Anladım abi” dedim.
“Gel şimdi oynayalım senin kuponu. Tutarsa salı da gelirsin buraya ödemesini yaparız. Tutmazsa da çay içmeye gelirsin artık…” dedi, soğuk esprisini gibtiğim.
“Tamamdır abi” dedim geçtik odaya.
Ben buna maçları söyledim, parayı da saydım eline.
“Ben senin yerinde olsam ilk yarı 1 oynamam Chelsea’ye” dedi.
“Nasıl abi?” dedim suratımda endişe ve dönem ödevinde yanlışlık bulunmuş orta okullu kaygısıyla.
“Kardeş sen bilirsin de bizim bi abiye daha oynadık. Maça ilk yarı sıfır girmiş yüklü”
“Abi ilk yarı Chelsea yenmesi lazım” dedim sanki Nurettin abi maçın skorunu ayarlıyormuş gibi.

“… o 5.000’i ister bana söyersin tek maça basarım. ister 2 maça, ister 12 maça.
Canlı bahis yok bizde. Çünkü canlı bahis anlık iş kardeşim. Seninle ilgilenirken öbürü bir şey der, karışır hesaplar.
ister ayrı ayrı kuponlar yaparsın…
Ben bilgisayardan senin söylediğin kuponları oynarım. Oynayınca sana mesaj atarım.
Ben her oynadığım kuponun ekran alıntısını alır dosyayla saklarım ödeme yapma günüm olan salı gününe kadar. Salıdan sonra silerim.
Bir de bana ya whatsapptan yazarsın ya da mesaj atarsın kardeşim. Çünkü telefonu aç aç… hangi birine yetişeceksin ki”

Çaylar geldiğinde Nurettin abi de telefonu kapamış bana doğru hafiften eğilmiş, “sendeyim anlat yavrum” tavrını almıştı.
“Eee kardeş karar verdin mi?” diye lafı o açtı.
Çok işi olan insanlarla o zamanki ben gibi boş insanların farkıdır sohbete giriş süresinin kısalığı.
Boş adamın vakti bol olduğundan eveler, geveler…
Meşgul adam direkt konuya girer.
“Evet abi, ben senin siteden oynamaya karar verdim” dedim.
Arkasına yaslandı. Bir ufak “gel kucağa gel…” bakışı sezmedim değil.
“O zaman kardeş ben sana anlatayım durumu.
isim neydi senin? Kusura bakma unutuyorum isimlerini yeni tanıştığım insanların”
“Bulut abi” dedim.
“Bak şimdi bulut kardeş, sen bana paranı verirsin ben sana o kadarlık kredi açarım.
Misal sen dedin ya 5.000 diye…”
O an gavatın adımı unuttuğunu ama paramı unutmadığını fark ettim.
Garip gelebilir ama güvenim arttı. Hesap bilen adamlara saçma salak bir güvenim vardır.

“Abi sen olmasan kafadan yatmıştık ya” dedim ortam yumuşasın diye.
“Eee kupon inşallah tutar da görürsün artık Nurettin abini” dedi sigara paketini bana da ikram için uzatırken.
Aldım bir dal ve çakmağa doğru uzanırken “abi tutsun da ayıpsın…” dedim ilk dumanı içime çekerken.
“Gel yarın beraber izleyelim maçları. Bizde bütün maçlar yaynlanır. Hem daha heyecanlı olur burada” dedi.

Acaba gelirsem yine güvensizlik triplerine girer mi diye düşünürken durumu çok da giblemeden “gelirim abi” dedim.
Sokmuşum Nurettin’in güvenine…
Ulan ben dünyanın en ponçik ilişkisinde Yağmur’a güvendirememişim kendimi, Nurettin bana güvenmezse n’olacak?
Maçı izlemek için yarına sözleştik. Çayımı içip izin istedim ve eve döndüm ardından.

Ertesi gün 2 paket sigaram, bir adet kendim ile ilk maçım olan Hamburg -Stuttgart maçı öncesinde hazırdım iddaa bayiinde.
Sağ olsun çok zorlamadan ilk yarıdan üst yaptılar maçı.
Son maça kalmıştım.
Büyük bir sürpriz olmazsa “çocuğu koymuştuk”.
Saat 18.00’de başlayan maçla birlikte nefesleri tuttuk…