Bir Kadın isterse yaşdıbını cennete çevirir. Daha önce hissetmediğin ne varsa yaşatırlar sana. Bulutların üstünde yürür gibi, Çimenlerde çırılçıplak koşar gibi.. Öyle huzur verir.
Tamam dersin. işte hayatımı emanet edebileceğim kadın bu, tamam dersin ruhumu sarıp sarmalayacak kadın bu..
Tamam dersin lan işte, Kaderim bu..

Ama unuturuz hep. Bir kadın isterse sana cehennemin en dibini yaşatır..
Daha önce hissettiğin ne varsa yok olur.. Hizsizleşirsin.
Bulutlardan yere çakılır gibi, Hayatındaki tüm renkleri griye boyar gibi.. Öyle yakar canını.

Size anlatacağım hikayede bununla ilgili..

Elimden geldiğince kısa tutup sizide yormamak için uğraşıcam.

Başlıyorum.

Henüz 17 yaşındaydım.. Hayatta yaşanabilecek ne kadar olumsuz şey varsa yaşamıştım. Önce annem babam ayrıldı. Daha sonra babam tamamen bizi terkedip başka şehire yerleşti. Annem ve kardeşlerimle dımdızlak ortada kalmıştık. Başarılı bir öğrenciydim fakat aileme bakmam gerekiyordu. O sebepten dolayı okulu bırakıp çalışmaya başladım. En pis yerlerde en pis işleri yapıyordum. Ama yapmak zorundaydım çünkü evdekiler benden ekmek bekliyordu. Ağlayarak milletin taklarını temizlerken gece eve güleryüzlü girip herşey mükemmelmiş gibi davranmayı alışkanlık haline getirmiştim.
Herşeyin taktan gittiği zamanda Bi abi vardı. Onla tanıştım. işten sonra Bizim mahalledeki parkta buluşur iki kelam laflardık. Bu zamana kadar sadece sigaram vardı, Bi de denk geldikçe bi kaç bira. Onun dışında pek kötü alışkanlığım yoktu..
Gel zaman git zaman bu abiyle buluşmalarımız arttı. Bi gün yanında getirdiği Bi parça otu sarıp verdi. Çek koçum dedi. ilk zehiri orda almıştım. Bunu hergün yapmaya başladık. Bu hoşuma gidiyordu çünkü yaşadığım onca kötü şeyi en azından 1 saat unutabiliyor, eve girip yastığa boş kafayla uzanabilip uyuyordum.
Çok uzatmıcam..
Bu adının çok lazım olmadığı abi, işleri daha ileri boyuta taşıyıp Bir çok kimyasalda getirmeye başladı. Hepsini hiç itiraz etmeden kullanıyordum. O beni Tanrımdı.
Aradan geçen zamanda farkettiğim tek şey ; Vücudumun zayıf düştüğü, bacaklarımın titrediği, Dişlerimi istemsiz sıktığım. Vücudum sürekli kimyasal almak istiyordu. Hiç bi şekilde işe yoğunlaşamıyordum.
Zaman geçtikçe daha da kötüye gidiyordum.
Ve Tabiki kimse gibmiyeceği koyunun önüne ot vermez. Bunca şeyin karşılığı benden torba tutmamı istedi. işi öğretti.
Önce mahallede sokak köşelerinde, onun gösterdiği yerlerde durmaya başladım. Daha sonra onun gösterdiği başka sokak köşelerinde tutuyordum.
Ve 18 yaşına girdiğimde gece klüplerinde yapmaya başladım.
Para kazanıyordum. Kimyasal ihtiyacımıda gideriyordum. Çok tatlı gelmeye başladı iş.. ama taka battığımın farkındaydım.
işte o anda bi kadın girdi hayatıma.

https://www.youtube.com/watch?v=xDJ2QNp3OJU

şunuda buraya bırakayımda. Öyle devam edeyim.

Adını yazmak istemiyorum. onun için 'O kadın' diye bahsedicem.

Kuzenimin arkadaşıydı. Birgün teyzemlerde otururken gelmişti eve. içeri girdiği an idam koltuğunda ki bir mahkum gibi çarpılmıştım. Çok güzeldi..
Geceleri yatamıyordum onu düşünmekten. Her gece kafamda onca senaryo yazıp tavana bakarak onla kurduğum hayalleri izliyordum.
Okulunu öğrenmiştim. Her sabah pusuya yatardım. Onun okula gelmesini beklerdim saatlerce ve sadece 2 dk görürdüm. o bunu hiç bilmezdi.
geceleri işe çıkardım. Gündüzleri Onu takip ederdim. Uyku desen günde en fazla 3 saat.
uyuşturucu + uykusuzluk + O kadın derken 8 kilo vermiştim 1 ayda. göz göre göre ölüyordum.

Bir akşam okuldan çıkışını gözlemeye gitmeden önce bir üçlü içip üstüne iki birayla cila yapıp cesaret pompalamıştım kendime. Karar vermiştim gidip konuşacaktım. Okul kapısında dikildim. Onu görmüştüm çıkıyordu. yanında da bir kız arkadaşı vardı. O esnada arkadan koşan (Sonradan sınıf arkadaşı olduğunu öğrendiğim) Dallamanın biri koşarak bunun çantasını çekip bıraktı. Benim konuşmaya bile kıyamadığım kadın gözümün önünde yere düştü.

Kan beynime sıçramıştı. Her yer karardı. tek odaklandığım üstüme doğru beni bilmeden koşan o dallamaydı. Koşarak yanımdan geçerken Gelişine sağlam bi kapatmıştım buna. Ayaklarının yerden kesilip sırtüstü yere düştüğünü, Okulun güvenliğinin Beni çocuğun üstünden almaya çalıştığını ve hastane sedyesinde olduğumu hatırlıyorum.
Sinir krizi geçirip bayılmışım. Gözümü açtığımda yanımda o kadın vardı.

Beni tanımıştı. iyi misin dedi tebessüm ederek. Allahım...
Nasıl iyi olmuyayım aq. Koşarak Dünya turu atarım o derece iyi olmuştum.
Doktor gelip bi iğne vurdu. Daha sonra istersen çıkabilirsin dedi. Çıkmıştık onunla. Bi cafeye geçip oturduk. Aynı zamanda işede geç kalıcaktım ama umrumdamıydı..

Bi cafede çayımızı içip kızı evine bıraktım.
Bende eve dönüp huzurlu bi uyku çekeyim derken 3 tane eleman evimin önünde dikiliyordu. Belkide dünyanın en temiz dayağını yedim. ama o kadını düşünüyordum dayak yerken bile. hiç birşey hissetmiyordum. Acı yoktu bedenimde. O vardı her yerimde. yalnızca o.

işe gitmediğim için yemiştim dayağı. Artık onlarla çalışmayacağımı söylediler elimdeki malları alıp gittiler.

Eve gidip bi duş aldım. Ağzım yüzüm dağılmıştı. Kendimce bi pansuman yapıp bi sigara yakıp uzandım yatağa. Telefon çaldı o esnada. Tanrım. o'ydu. Ne ara aldı telefon numaramı hangi ara aldı üstünden 6 sene geçti ama hala bilmiyorum. hiçte sormadım. Gerek duymadım.

Konuştuk biraz. Ben herşeyi anlattım. Hislerimi köküne kadar döktüm. Ve nihayet Başlamıştı ilişkimiz.

işte herşey bu andan sonra değişti.

Yarın devam ederim bu gecelik bu kadar olsun. iyi geceler.

https://www.youtube.com/watch?v=puoRaJiN6bg

Rüyada gibiydim. Ondan başka bişey düşünemez hale gelmiştim. Herşey çok güzeldi fakat bi çok sorun vardı..
O ; Zengin düzenli bir ailenin Zeki kızıydı.
Ben ise madde bağımlısı Düzensiz bir ailenin işsiz çocuğu.

O bunların hiç birini dert etmiyordu. Önce iş bulmam için bana yardımcı oldu. Sınıfta ki bir arkadaşının babasının çalıştığı fabrikaya girdim. Geri dönüşüm üzerine bir fabrikaydı kısa zamanda işi kapıp kadrolu eleman olmuştum bile.
Sabahları erkenden buluşur, Parkta simit ayran yiyerek kahvaltı yapardık, onu okula bıraktıktan sonra işe geçerdim. Akşamları parkta kısa bi süre görüşürdük. O gittikten sonra Mahalleden aldığım cigaralığı sarar evime kaçardım. Haftasonlarıda full beraber olurduk.
Herşey o kadar mükemmeldi ki, Bu kadın benim hayatımdı.
Madde konusunda bırakmam için herşeyi yaptı, Bıraktırmak için gecesini gündüzüne kattı, Beni düşünüyordu tamamen. Ve sonunda bırakmıştım.

Kavga etsem bize gelir yaralarıma pansuman yapardı, Takım tutmadığı halde Benimle fenerin her maçını izler, Fener gol atınca çığlık çığlığa sarılırdı.
Öksürsem dahil zorla bir sağlık ocağına zütürür sabahları zorla kahvaltı yaptırırdı.
Bakın bu aşk değil bu bambaşka bişey. Bu bağlılığın en uç noktası. Tamamen birbirimize aittik.

2 sene geçti böyle. Tek bir gün tartışmadık. açık öğretimden okul hayatıma devam etmemi istiyordu. Bir de ailesiyle tanıştırmak. Ben istiyordum ama Ya istemezlerse. Ya o'nu benden uzak tutarlarsa diye içim içimi yiyordu.

Bir haftasonu annesiyle tanışmak üzere bir cafede buluştuk.
Sohbet güzel gidiyordu fakat annesi sürekli alttan alttan bana sorular dayatıyordu.
Ben daha fazla dayanamayarak annesine herşeyi anlattım. Ailemden yaşadıklarıma kadar. Size anlattığım gibi. Yüzü düştü. Soğuk konuşmaya başladı.

Babası çok dindar bir insan, En büyük korkuları ilişkimizi bilmesi.

Bunlar annesiyle eve geçtiler. Akşam O aradı. sesi kötüydü, Annem bir daha görüşmemizi istemedi, Ben sana aitim zütür beni dedi.. Ama yapamazdım. Hem bu çok ani ve plansız bi karar olurdu hemde elde avuçta yokken nereye zütürebilirdim. Durumu izah ettim. Bunları sabah buluşunca konuşuruz diyip kapattım telefonu.

O sabah buluştuk, El ele onu okula bırakmaya giderken bi araba durdu önümüzde. O korkuyla elimi bırakıp arkama geçti. Arabadan inen babasıydı. Elinde çelikten bir levye. Sanırım ölecektim, Çünkü vücudumun her yerinde hissettim o levyenin darbelerini, kemiklerime kadar.
Gözüm kararıyordu. Sadece insanların yapma diyip adamı sakinleştirme sesleri vardı kulaklarımda bir de O kadının Ağlayışı. Aldı bindirdi arabaya zütürdü.

Yüzümde elimi nereye atsam kan geliyordu. Bir taksici aldı hastaneye zütürdü.

Önden iki dişimde kırık, burnumda çatlak vardı. 4 cm açılan kaş ve 3 yerinden açılan bir kafa. Birde kırık bir kaburgam vardı. Bi gece kaldım Hastanede birde rapor alıp iş yerine gönderttim arkadaşla. Polislere Merdivenden düştüm dedim. O'nu arıyordum kapalıydı telefonu. Ne yapmıştı babası ona bilmiyordum. sinirden ağlayarak uyuduğumu biliyorum.

işe gidiyorum. Akşam bitiririm hikayeyi Rez alıp beklemede kalın.

Babası telefonunu alıp eve kapatmıştı. Okula dahil göndermiyordu. Sadece annesinin telefonundan beni arayıp 3-5 dk sesini duyabiliyordum. Bu böyle geçip gidiyordu. Bir gün bu durumu yediremedim kendime.
Arkadaşlarıma gittim. rakı sofrası kurdular. Fonda Neşet baba çalıyor. Bi kaç duble içip eve gittim. Çekmeceden silahımı alıp belime taktım. O'nların evine doğru emin adımlarla yürüdüm. apartmanın önüne geldim. Zili çaldım. Balkondan annesi baktı. içeri girdi babası çıktı. aşağı inmek üzere girdi içeri. 2 dakika geçmeden bi hışımla geldi üstüme.
Çıkardım silahı dayadım göğsüne. bi süre gözlerine bakıp verdim silahı ona. Sadece beni dinle dedim..

başladım anlatmaya herşeyi...
Eğer ben gerçekten kızına değer vermeseydim bugün burda olmazdım. Eğer ki hala bana inanmıyorsanız. Hiç düşünme çek tetiği diyerek bitirdim sözlerimi.

Gençler bugün bitirmem gerekiyordu biliyorum fakat, Plan dışı şeyler oldu. zaten bitmek üzere hikaye. Yarın kesinlikle bitiriyorum. Kusura bakmayın. Rez almaya devam.

Geçtik eve. Konuştum ailesiyle. Niyetimin ciddi olduğunu, iyi bir iş bulup okuluma devam edeceğimi, kızlarını asla üzmeyeceğimi vs. vs anlattım. Klagib şeyler işte.
Babası ertesi gün tekrar okula göndermişti kızı, yine herşey normale dönmüştü derken askerlik kağıdım geldi.
1 hafta sonra muayeneye gitmem gerekiyordu. Durumu annemle konuştuğumda Sen bilirsin oğlum, ister açıktan oku uzat askerliği, istersen yap gel dedi. Kızın aileside Askerlik önemli, askerden geldikten sonra nişan yaparız dedi.
Gitme fikri daha cazip gelmişti. Muayeneye gidip acemi birliğimin açıklanacağı günü bekliyordum. Nihayet açıklanmıştı.
04.02.2013 tarihinde izmir Poligon Dz. Er eğitim taburuna teslim oldum.

Arkamda üzgün bir anne ve 2 kardeşten öte, Birde aşk bırakmıştım. Vatani görevimi seve seve yapıyordum fakat zor geliyordu. Onun olmadığı her yer zor geliyordu. Her akşam sadece 2 dk telefon klübesinden arayıp sesini duyuyordum.
Yetmiyordu. Çok özlüyordum. Bunun tarifi yok..

1 ay'ı sonunda bitirip 7 gün dağıtım izni almıştım. 7 günün her dakikasını onunla yaşamak onunla geçirmek istiyordum. Nitekim öyle oldu. Sürekli beraberdik. Tanrım bunun tarifi yok. Bi insan en fazla ne kadar mutluysa o kadar mutluydum onunla. O da aynı şekilde.

Bu arada usta birliğim istanbul Sarıyer garipçeye çıkmıştı. Şuanda 3.köprünün yapıldığı yer. Dağın başı. Bilen bilir.
2013'ün mart ayının sonu Birliğime teslim oldum. Herşey daha zor geçicekti. Ayrı bir şehir, 1 senelik ayrılık. Kendimi yatıştırdığım tek nokta askerden döndükten sonra Sevdiğim kadınla hayatımı sonsuza dek birleştirme hususuydu.

Neyseki Bi süre sonra birliğe telefon sokup geceleri doya doya konuşup mesajlaşabiliyorduk. birlikteliğimizin üstünden senelerde geçse hala ilk heyecanı iliklerimize kadar yaşıyorduk.
Babasından aldığı harçlıkları birleştirip, ben istemesemde her haftasonu hesabıma para gönderir. Her ay düzenli olarak okumam için kitap yollardı. Hala saklarım kitaplarını. Bir kaç resmini almıştım yanıma. Her gece uyumadan onun o güzel yüzünü izleyerek uyurdum.
Zor zamanlardı ama geçecekti, sayılı gündü biliyordum.

6 ay bitmişti bile. Yarılamıştım askerliği.. 2 hafta sonrada memlekete izine gidicektim. 10 gün boyunca beraber olucaktık..

Bir gece yine duş aldıktan sonra koğuşuma çıktım. Telefonu alıp aradım. Kapalıydı. Hiç mesajda atmamıştı. Gece 3e kadar uyumadım. telefonu sürekli kapalıydı. attığım mesajlar iletilmiyordu. canım sıkılmıştı bu duruma. Sabah 7de uyanıp direkt telefona baktım. hala mesaj yoktu telefonuda kapalıydı. Normalde 7de uyanır okula gitmek için. Spor faaliyetleri falan derken öğle arasında da koğuşa çıkıyordum. Hala kapalıydı telefonu. Merak etmeye başlamıştım. Akşamı beklemeye başladım. Hala ulaşamazsan annesini ararım diye düşündüm.

Akşam yemeğinden sonra içtima vardı. içtimadan sonra duşa girip telefona sarılıcaktım. Derken bi arkadaş geldi. Sana telefon var dedi. ankesörlüden annem arıyordu.

- Efendim anne.
+ Nasılsın oğlum
- iyim anne, Hayırdır neden burdan aradın. koğuşa geçince arardım ben seni.
+ Oğlum sana bişey söylemem gerek (Ağlıyordu)
- Noldu anne söyle çabuk. Niye ağlıyorsun sen..
+ Oğlum başımız sağolsun..
- ...

Dün akşam babası arabayla okuldan almış..
Eve doğru giderken hatalı sollama yapan bir araçla kafa kafaya çarpışmışlar. Babası yaralı olarak kurtulmuş. O ise beni bırakıp gitti.

Hayallerimizi, geleceğimizi, Emeklerimizi.. Herşeyi bırakıp gitti.

3 sene geçti ve ben hala, hergün mezarına gider ona sitem ederim.

Ondan sonra hissizleştim..
Ağlıyamıyordum, Gülemiyordum, Sevemiyordum, Güvenemiyordum..

Eyvallah panpalar dinlediğiniz için.
Özetle şunu belirteyim. Kimi nasıl ne zaman kaybedeceğimizi bilemeyiz.
O yüzden ne olursa olun sevdiklerinizin kıymetini bilin. Hayatınızda ki Herkesi, sanki yarın ölecekmiş gibi sevin.