Tüm gece inci’de takılmıştı. öğlen güneşinin yüzüne vurmasından dolayı terlemiş yatağında debeleniyor,
bir yandan da gnaaah.. flüüürzz.. sesleri içinde bin olan uykusunu tamamlamaya çalışıyordu..
bir saate, bir de yanındaki sesin kaynağına baktı.
sesin kaynağı güneşin henüz üzerine vurmadığı ev arkadaşı erol du..

saat ise 12:42'ydi..

sol eli ile erol un ağzına bi tane vurmak istese de çabuk vaz geçti çünkü erol a olan 15 tl borcunu daha ödememişti ..
belli bir süre beyninin zonklamasını dinledi. burnuna birden gelen kesif çorap kokusu ile midesi ağzına geldi.
akşam yağan yaz yağmuruna yakalanan erol çorabını yıkamadan, kurusun diye tek çubuğu çalışan ihlas quartz sobanın üzerine atmıştı.
ayak baş parmağı delik olan çorapın sökük dikişleri de ısıdan yanmıştı.
eren bu duruma içten içe 'iyi oldu dıbına koyim dedi.

işemek için kalktığında ise henüz ikinci adımını atmıştı ki 'kıff' diye bişeye bastı. hayır o olmasın' diye içinden geçirse de, evet bastığı şey kullanılmış peçeteydi.
eren peçetenin içindeki dolguyu düşünmek istemedi ve tuvalete doğru seyirdi.

Mekanın cennet olsun erenim can kardeşim bugün ölümünün altıncı yılı ve bu ev ve mahalle sensiz çok sessiz... Ölümden kaçmak için attığımız her adım, bizi meğer daha hızlı ölüme zütürürmüş.

holde, boş bira şişeleri, yerde sararmış pijamasıyla salyayı yana akıta akıta apo yatıyordu. apo nun ve bira şişelerinin üzerinden teğet geçip tuvalete girdi.
lavaboya işerken küçük tuvalet sineklerinden biri başına tebelleş oldu. bir eliyle sineği bertaraf etmeye uğraşırken diğer eliyle gibini tutamadı, serbest kalan gib yere bırakılıp vanası açılmış bir bahçe sulama hortumu gibi çırpınıp, gelmeye devam eden çişin bir kısmını pijamaya yedirmişti.
bu durum karşısında eren, sineğe 'ananın amı' diyerek öfkeyle saldırmaya başladı. bu arbede de yerde dik duran 2,5 lt'lik kola şişesine çarpıp yere devirdi.
içinde kalan su gözünün önünde yere akıyordu. tek ayağıyla şişeyi kaldırmaya çalıştıkça şişe devrildi ve dipte kalan son su da yere döküldü.

sineği bertaraf eden eren'e, işedikten sonra lavabo koku yapmasın diye musluğu açınca 'hırrrrrzzz' diye gelen ses, suların kesildiğini müjdeledi.
'dıbına kodumun aposu gece bu kafayla bile israf olmasın diye vanayı kapatmış' diye düşündü. şişeyi kaldırıp dipte çok az kalan suyun birazını eline, birazını lavaboya döküp tuvaletten çıkıp salona geçti.

erol o alkolle alsa alsa içine alırdı.
ben de ordaydım da ordan biliyorum.
ne geceydi be
ben oğuzhan

süngercinin yanındaki toptan kuruyemişçi dükkanı her zamanki gibi para basıyordu. hele lokumcu ise bildi bileli oradaydı hep. tam yarı duygulanmıştı ki yanındaki adam böğürerek yere balgam tükürdü. eren, içten içe buralara ait olmadığını düşünmeye başladı. köyden çalışmak için amcaoğullarıyla gelip, küçükpazarda bekar odasında 12 yıldır yaşıyor olması, arasıra aponun karpuzculuktan kazandığı para, erol un konfeksiyondan kazandığı haftalık, yaşar ın araba teybi ve bilimum hırsızlığı, kendisinin de arasıra yaptığı ırgatlık dışında ellerine geçen para olmaması, hemen her gün polis tarafıından çevirilip kimlik sorulmasının sebeplerini sorguladı. bir de diğer amcaoğulları musa gelecekti bugün yanlarında kalmaya. 'gib var gel dıbına koyim' diye kendi kendine konuşa konuşa, küfrede ede yokuştaki kadın bakkala geldi.

yaşarın dıbına koyim.

yaşar evde yoktu. yaşarın kirli pantolonu yatağın üstündeydi. eren, pantolonun ceplerini bir umutla kurcalasa da, eline yün topağı ve dün geceki muhabbetten kalma bir adet leblebiden fazlası gelmedi. 'senin de ananı gibiym' diyerek salonun duvarına koli bandıyla yapıştırılmış, eski yıllara ait galatasaray ın şampiyonluk posterine bakarak
'gibtir git dıbına koyim' diye söylendi içinden. eren koyu fenerbahçeliydi.

kimse kalkmadan birşeyler atıştırayım diye düşünüp mutfağa yöneldi.

mutfakta boş bir piknip tüp, 5 gün öncesine ait menemen yenmiş bir tava, küflenmiş bir mandalina, içinde 3 haftalık çöp birikmiş bim poşeti, soğan kabuğu ve bir demet maksatsız maydonoz vardı. ekmek poşetinin içindeyse fırından aldıkları bayat simitin 4'de 1'lik bir kısmı vardı ve tek tarafı ısırıklıydı. elinde simitle buzdolabını açtı..

eren bir bön hem de gerizekalı..

2 tane değildir lazım da paran ona yetmiştir kodumun fakiri ağzının kokusu sözlüğü sardı.

bozuk para taşımayı sevmiyorum o halde 10 kuruşu harcayayım' diye aklından saniyelik bir fikir geçti. bu duruma kendisi de dayanamayarak güldü.
önündeki müşteri yarım ekmek arası kaşar salam yaptırıyordu. adamın işi bitene kadar eren kendi kendine deminki düşüncesine gülüyordu. adam bir ara arkasına baktı eren dudağını büzüp gülmesini gizlemeye çalıştı ama bu kez daha kötü oldu. kahkahayı patlattı bunun üzerine salam kaşarla uğraşan kadın bakkal da erene baktı. eren keşke aklıma bir fıkra geldi abla ya demeseydi. yok yere tırt adam pozisyonuna düştü bir de

yakında kutup ayısı da giber bunu

müşteri gittikten sonra eren yumurtalarını alıp, poşet uzatan kadın bakkala deminki düştüğü durumu telafi etmek ve 'buraların adamıyım' , 'ben de sizdenim' imajı çizmek için brus vils sırıtışı yaparak tek dirseğini tezgaha dayadı. ancak dirseğini dayadığı yerin altı boşluk olduğu ve diğer uçta kavanozun içindeki haşlanmış yumurtaların dengeyi koruduğunu anladığında ise çok geçti.
yumurtaların hepsi üzerine fırladı.

apartmanın önüne geldiğinde mağaradan çıkmış gibi gözlerini oğuşturup güneşe baktı. tam o esnada şıp diye bişey alnının ortasına damladı.. kafasını biraz kaldırdığında ise apış arası terinden dolayı kahverengiye dönmüş, çamaşır makinesi tarafından bile aklanamamış beyaz bir don, çamaşır ipinden eren e el sallarcasına dalgalanıyordu. senin de ananı gibeyim nihat abi diye geçirdi içinden..

bekar odası neoluyo lan duyarım hep de nası bilmiyorm

oha lan hiç böyle bi son beklemiyodum...

yere düşen kabuklu yumurtaların kabukları çatlıyordu, aralarında bakkalın ekmek arası yapmak için hazırda tuttuğu kabuksuz yumurtalar ise yerde boing boing diye seke seke tezgah altlarına, 2 tanesi ise dükkanın dışına fırladı.

eren bir elinde ekmek ile yokuş aşağı seken haşlanmış yumurtaların arkasından koşuyordu, tam peşinde olduğu yumurtayı yakaladığını düşündüğü anda yumurtanın önüne ayağını set yaptı ancak yumurta terlikli ayağın üzerinden sekerek bu sefer zıplaya zıplaya yokuş aşağı gitmeye başladı. uzun bir kovalamacanın ardından yumurtalar sahil yoluna çıktılar ve ikisi de araçların altında ezildi.

eren kan ter içindeydi..
bu kez kendi durumuna yorum yapmadan yavaş yavaş ziyanın kavesinin oraya gitti. bir yandan kopara kopara ekmeğini yiyordu. aklında ise yokuş aşağı yumurtaları kovalarken kadın bakkalın ardından ettiği beddua sahnesi vardı.

artık bugünkü parası olan 70 kuruşu (2 tane 25'lik, iki tane 10'luk kuruş) cebinde tek eliyle birbirine sürttürerek takla attıra attıra küçükpazar daki kahvenin önüne geldi. pazar günü olmasına rağmen kahve ful doluydu. bütün başlar tek bir yöne; 37 ekran televizyona yönelmiş, televizyonda ise ferdi tayfur filmi oynuyordu.

ekmek yiye yiye biraz film izledi. sonra muziplik olsun diye 'hoo' diye bağırdı. kahvedeki bütün başlar selam verircesine bir an erene, sonra tekrar televizyona döndü. eren in en sevdiği eğlence buydu. tam kaçmaya yelteniyordu ki sol elinde gazeteye sarılı ekmeği bir köpeğin kokladığını fark etti. sağ eliyle hoşt, poşt diye kovmaya çalıştı. ancak sokak köpeklerinin müstakbel sahipleri olan mahallenin binleri ile göz göze geldi. binlerden biri tuttss tutss karabaş tuttss diye iri köpeği eren in üzerine saldırması için teşvik etti. köpekle göz göze gelen eren yavşaksal bir gülümseme ile karabaaaaş geah geah muuck pçuu diye tuhaf ses efektleri eşliğinde köpeği yumuşatmaya, ekmek vermeye çalıştı. ekmekle ilgilenmediğini görünce elindeki ekmeği yere bırakıp topukladı.. köpek peşine takılmıştı..

oo ferdi baba rispekt

erenin köpek peşinde, son sürat yolda bir apartman ile kaldırımın kenarına park etmiş aracın arasında, yerlerde oturan kadınların arasına daldı.
arkasına dönüp kadınların çığlık çığlığa kaçışını izlerken, arkasından gelen camcı kamyonetini farkedemedi..