son bir senemi anlatıyorum toplaşın

beyler :((

panpa amerikaya gidince yazamican mı? şimdi uyucam yarın okurum ben alaynı

@75 kankam nelerin beklediğini bilmiyorum beni. ama inciyle baglantımı koparmam

başladım okumaya devam et panpa

@77 bitirdim kardeşim. çok fazla detay atladım, caps vereemedim falan ama isteyen olursa kanıtlarım her şeyi.

kızdan öyle böyle ayrıldın ve hala aşıksın ona. yaşadığınız unutulmaz anılarınız var. sende duygusal adammışsın vesselam. bu kadar kısa bitmesi kötü olmuş. burası sözlük senin seri yazman herkes için iyi olurdu ki genelde baştan başlayıp okurlar okumak isteyenler

özet: the time we had.

panpa koşarak git lan amerikaya unutursun felan gibtir et ponpa ya şu an ailecek ağlıyoruz .mk

---

evet beyler, anlatma sırası bende. son bir senede yaşadıklarımı belgelerle capslarla ortaya koyacağım.

haftaya amerikaya gidiyorum ve şimdi içimdekileri kusma zamanı. Şimdiden yerlerinizi alın, fena olacak bu

başlık.

edit: beyler hikayenin sonunda sizden akıl isteyeceğim, amerikaya gitme konusunda yardım isteyenlere kolaylık yapacagım. yeri gelicek yatagımı paylaşacağım
edit2: beyler kardeşiniz değil miyim ben sizin? bi gece toplaşması yapalım vederdime çare bulalım

anlat panpa dinlioz

- - - - - -

msn feys telefondan mesaj falan yetmemeye başladı. çünkü hayatımın aşkını bulabileceğime inancım tamdı.

hayatın acı tokadını yememiştim o aralar. toydum, gençtim, saçımda 1 tel beyaz yoktu. gülmeyi kendime

meslek edinenlerdendim. Bankaya başlayınca sağ olsunlar bilgisayar, telefon vb. falanda vermişlerdi. çünkü

milyon dolarlık kredi çekiyorlardı ve faksların ulaşıp ulaşmadığını teyit almak zorundaydım. o aralar

cebimde para az, cepten arasam 10 15 liralık kontör yicem biliyorum. lan dedim hazır önümde telefon varken

arayayım ben bu kızı. daha ramazan başlamamıştı o aralar. herkes yemeğe inince fırsat bu fırsay deyip

aradım. keşke o an kalp krizi geçirip ölseydimde aramasaydım onu. keşke hafızam silinseydi de unutsaydım o

günleri.

kusura bakmayın beyler geç yazıyorum farkındayım ancak ben bunları unutmak için 8 ay terapiste gittim.

iyide hızlı yaz be oç.

kanka çok takılıyorsun tekrar detay vs neyse devam ediver

- - - - - -

daha önce defalarca aramıştım kendi telefonumdan ve hiç birini açmamıştı.. niye açmıyorsun diye sorduğumda

bipolar bozukluk diye ruhsal bir hastalıgı oldugunu, telefonda annesiyle bile konuşamadığını söylemişti.

unesco'dan tema'ya, ihh'den greenpeace'ye kadar bütün yardım kuruluşları zütüme girseydide o hastalıgı

oldugu için onu kendime yakın görmeseydim. ben de şey var arkadaşlar, auralardan etkileniyorum. Yani

içinizden herhangi birinin sıkıntısı olsun, ben de üzülürüm. abartma falan diyenler olabilir ben böyleyim

işte birader. ebemin örekesini görmememin de en büyük nedeni bu. içinizde benim gibi olan binlercesi de

var biliyorum. neyse dedim bu bankanın numarasını bilmiyor arayayım bel ki açar.

- - - - - -

bir çaldı iki çaldı derken beşincide açıldı telefon. "gluk" diye bir yutkunma ve ardından burukça

söylenen bir alo sesi. Kızın adını tabiki de söylemeyeceğim, ona kızımız olursa vereceğimiz isimle hitap

edeceğim; "nehir inci".. ne kadar güzel bir isim değil mi? canan tanın- en son yürekler ölür kitabındaki

nehir. insanın duyunca ruhu huzura kavuşuyor. inci ise rahmetli babaannemin adı.. kendisini bir kere

gördüm o günden beri özlerim. hazır bir fatiha okuyalım beyler sevabına. ben ise ikici adım olan

toprak'ı kullanacağım.

Nehir: Alo.
Toprak: Merhaba ben osman.
nehir: osman? hangi osman?
t: dar geldi sana angara, şaziye de gaçtı osmana'daki osmanım dedim.

evet beyler dedim bunu resmen. çünkü hayatımda hiç bu kadar heyecanlanmamıştım. öss'ye

girerken duygugum heyecan bunun yüzde biri bile değildi.

seri yaz bin

@22 boş duvara anlatıyorum gibi bir şey oluyor. yazarım yazarım dedim ama ağırlıgını kaldıramadım. kötüyüm şu an. yarın devam ederim.

seriiiii panpp

anlat panpa dinliyoruz

he bir sen ekgibtin anlat tam olsun.